Ξεκλειδώνοντας την αξία κάθε σταγόνας.
Σύμφωνα με τον οργανισμό Ceres, ο παγκόσμιος τομέας τροφίμων και ποτών αξίας 6 τρισεκατομμυρίων δολαρίων βρίσκεται στην καρδιά της παγκόσμιας κρίσης του νερού. Ενώ οι βιομηχανικές μονάδες είναι επιφορτισμένες με την παροχή ασφαλών και προσιτών προϊόντων, η ελαχιστοποίηση της χρήσης νερού είναι εξίσου σημαντική.
Οι εγκαταστάσεις θα πρέπει να ξεκινήσουν αξιολογώντας την τρέχουσα κατανάλωση νερού και πιο συγκεκριμένα πόση ποσότητα χρησιμοποιούν, την ποιότητα του εισερχόμενου νερού, ακόμη και την ποιότητα των λυμάτων που εξέρχονται από την εγκατάσταση. Η διενέργεια ανάλυσης τάσεων της ιστορικής κατανάλωσης νερού, του κόστους και της παραγωγής μπορεί να παράσχει μια βασική κατανόηση της συμπεριφοράς μιας εγκατάστασης όσον αφορά τη χρήση νερού και να αποκαλύψει τομείς για βελτίωση.
Μόλις επιτευχθεί μια εμπεριστατωμένη κατανόηση της κατανάλωσης νερού και των πηγών νερού, οι εγκαταστάσεις μπορούν να επιδιώξουν συστηματικά μεθόδους μείωσης, επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης του νερού.
Σύμφωνα με τον βιολόγο Δρ. Φραγκίσκο Γαΐτη, η βιομηχανία τροφίμων μπορεί να εφαρμόσει τεχνολογίες και πρακτικές για τη μείωση της χρήσης νερού κατά την επεξεργασία των προϊόντων. Η ανακύκλωση νερού στα εργοστάσια τροφίμων για χρήση σε άλλες διαδικασίες, όπως το πλύσιμο ή η ψύξη, μπορεί να μειώσει τη συνολική κατανάλωση. Σε περιοχές με έλλειψη γλυκού νερού, η αφαλάτωση θαλασσινού νερού μπορεί να προσφέρει μια βιώσιμη λύση, αν και απαιτεί ενεργειακούς πόρους.
Ακόμη πιο σημαντικός από την αποδοτικότητα είναι ο ρόλος της ποιότητας του νερού στη διατήρηση των προτύπων ασφάλειας τροφίμων. Το νερό αποτελεί βασικό συστατικό στις διαδικασίες καθαρισμού και απολύμανσης, επομένως πρέπει να είναι απαλλαγμένο από επιβλαβείς μικροοργανισμούς.
Το μολυσμένο νερό μπορεί να εισάγει παθογόνους μικροοργανισμούς στο περιβάλλον επεξεργασίας, με κίνδυνο μόλυνσης του προϊόντος και πιθανών επιδημιών τροφιμογενών ασθενειών – κινδύνους που κανένας επεξεργαστής δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά. Οι εφαρμογές που απαιτούν μια συγκεκριμένη ποιότητα νερού μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη χημεία για να παρατείνουν τη χρήση και να συμβάλουν σε ένα ασφαλέστερο εργασιακό περιβάλλον για τους εργαζόμενους.
Η άνοδος της ανάλυσης στο νέφος μας επιτρέπει να προχωρήσουμε πέρα από τα οπτικά διαγράμματα ελέγχου για να αποκαλύψουμε πιο κατατοπιστικές τάσεις, όπως ο εντοπισμός της παρέκκλισης της χρήσης, η ευθυγράμμιση της πραγματικής και της αναμενόμενης κατανάλωσης και η κατανόηση του σχετικού αντίκτυπου των αποφάσεων παραγωγής στη χρήση του νερού.
Με την υιοθέτηση προηγμένων τεχνολογιών επεξεργασίας νερού και τη συνεπή μέτρηση της προόδου στη χρήση του νερού, οι βιομηχανίες μπορούν να ελαχιστοποιήσουν τα απόβλητα, να μεγιστοποιήσουν το δυναμικό του νερού για πολλαπλούς κύκλους χρήσης και να βελτιστοποιήσουν τις διαδικασίες για την εξοικονόμηση χρόνου και ενέργειας – ενώ παράλληλα ποσοτικοποιούν αυτές τις βελτιώσεις σε πραγματικό χρόνο.
Τελικά, η χρήση του νερού στην επεξεργασία τροφίμων και ποτών υπερβαίνει την κατανάλωση- ενσωματώνει την υπεύθυνη διαχείριση, διασφαλίζοντας ότι κάθε σταγόνα αποδίδει τη μέγιστη δυνατή αξία.
Ακολουθήστε το Cibum 
