Η παρουσία δυνητικά τοξικών στοιχείων στο πόσιμο νερό μπορεί να είναι επικίνδυνη για την ανθρώπινη υγεία λόγω της βιοσυσσώρευσής τους και της τοξικότητάς τους, η οποία αποτελεί τεράστια ανησυχία για πολλούς ερευνητές.
Η ποιότητα του πόσιμου νερού αποτελεί συνεχή ανησυχία, λόγω της αυξανόμενης χρήσης, ζήτησης και κατανάλωσης εμφιαλωμένου νερού. Ο συνηθέστερος τύπος νερού που χρησιμοποιείται για κατανάλωση από τον άνθρωπο είναι το νερό της βρύσης, διαθέσιμο στην αγορά σε δύο κύριους τύπους συσκευασιών: σε γυάλινες φιάλες και φιάλες PET.
Ο κύριος παράγοντας που καθορίζει τη χημική μόλυνση, του πόσιμου νερού, είναι η βιομηχανική ρύπανση από φυσικές διεργασίες και ανθρώπινες δραστηριότητες όπως, τα καυσαέρια των οχημάτων, η κακή διάθεση των αποβλήτων, η εφαρμογή λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, η άρδευση λυμάτων που δεν έχει υποστεί επεξεργασία, η διαδικασία εμφιάλωσης, η αποθήκευση και η μεταφορά.
Μια άλλη σημαντική πηγή μόλυνσης του εμφιαλωμένου νερού είναι μέσω των υλικών συσκευασίας, ιδίως PET και ανακυκλωμένων PET (R-PET), όπου μπορεί να συμβεί μαζική μεταφορά πλαστικών συστατικών ή προσθέτων από το πολυμερές στο προϊόν, υπό την επίδραση ορισμένων παραγόντων, όπως ο χρόνος αποθήκευσης, η θερμοκρασία, η διαλυτότητα της ουσίας που μεταναστεύει και ο βαθμός πλαστικοποίησης.
Σε αυτή την περίπτωση, μόλυνση με δυνητικά τοξικά στοιχεία μπορεί να συμβεί λόγω χρωστικών ουσιών που βασίζονται σε Pb, Cd ή Cr, υπολείμματα καταλύτη όπως αντιμόνιο από τριοξείδιο του αντιμονίου, καταλύτη που χρησιμοποιείται ευρέως για την απόκτηση PET και χρήση ενώσεων με βάση το κάδμιο ως σταθεροποιητή για το πολυβινυλοχλωρίδιο (PVC).
Μια βασική προϋπόθεση που χρησιμοποιείται για κατανάλωση από τον άνθρωπο είναι ότι το πόσιμο νερό πρέπει να είναι καθαρό, απαλλαγμένο από μικροοργανισμούς, παράσιτα ή ουσίες οι οποίες, ανάλογα με τον αριθμό ή τη συγκέντρωσή του, ενδέχεται να συνιστούν δυνητικό κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία.
Μεταξύ των επιβλαβών και ανθεκτικών προσμείξεων που βρίσκονται στο νερό, είναι δυνητικά τα τοξικά μέταλλα, τα νιτρικά άλατα και τα χλωριούχα επειδή το νερό, λόγω της πολικότητας του, έχει την ικανότητα να απορροφά και να προσροφά αυτούς τους ρύπους. Αυτές οι χημικές ουσίες μπορούν να συσσωρευτούν στο σώμα μέσω άμεσης κατάποσης μολυσμένων τροφίμων, εισπνοής και δερματικής επαφής και μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές επιπτώσεις στο ανθρώπινο σώμα, πιθανώς ασθένειες του καρδιαγγειακού, αναπαραγωγικού και νευρικού συστήματος και μπορούν να οδηγήσουν σε διαφορετικούς τύπους καρκίνου.
Μεταξύ των δυνητικά τοξικών στοιχείων, τα Cd, Pb, Cr, Cu, Hg, και Ni είναι σημαντικά ανησυχητικά όπως έχουν δείξει ερευνητικές μελέτες, επειδή τα μέταλλα αυτά παρουσιάζονται στο νερό σε υψηλή συγκέντρωση με αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία. Ορισμένα μέταλλα, όπως το Zn, το Ni, το Co και το Fe έχουν μεν δομικό και καταλυτικό ρόλο για ορισμένες πρωτεΐνες ή ένζυμα, αλλά σε υψηλές συγκεντρώσεις μπορούν να προκαλέσουν παρενέργειες.
Η καινοτομία και η πρωτοτυπία μιας νέας μελέτης από τη Ρουμανία, βασίζεται στο γεγονός ότι δεν έχει διεξαχθεί μελέτη για τόσο μεγάλο αριθμό δειγμάτων εμφιαλωμένων υδάτων, η οποία θα περιλαμβάνει τόσο την ανάλυση δυνητικά τοξικών στοιχείων όσο και μια πλήρη ανάλυση της εκτίμησης επικινδυνότητας. Μια άλλη πτυχή είναι ότι η έμφαση στη συγκεκριμένη μελέτη ήταν αυστηρά στο εμφιαλωμένο νερό και τα χημικά επίπεδα που βρέθηκαν να προέρχονται από τη μόλυνση των πρώτων υδάτων και τη μετανάστευση ορισμένων μετάλλων από το υλικό συσκευασίας.
Με βάση την παρουσία δυνητικά τοξικών στοιχείων και τον κίνδυνο μόλυνσης, στόχος αυτής της μελέτης ήταν ο ποσοτικός προσδιορισμός 12 τοξικών μετάλλων (Ba, Co, Cu, Zn, Mn, Ni, Li, Fe, Pb, Cd, Cr και Sb) από 50 δείγματα νερού που διατίθενται στη ρουμανική αγορά. Με βάση τα αποτελέσματα που ελήφθησαν, υπολογίστηκε μια μη καρκινογόνος και καρκινογόνος εκτίμηση κινδύνου.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η συγκέντρωση όλων των υπό ανάλυση στοιχείων, εκτός από τον σίδηρο Fe και τον μόλυβδο Pb, ήταν χαμηλότερη από τα μέγιστα επιτρεπόμενα όρια και, από την άποψη αυτή, η παρουσία τους αποτελεί λόγο ανησυχίας μεταξύ των καταναλωτών.
Η σειρά τοξικότητας βαρέων μετάλλων με βάση τις μέσες συγκεντρώσεις είναι: Cd > Sb > Co > Cr > Mn > Pb > Cu > Ni > Li > Ba > Zn > Fe. Η ανοδική τάση για τη δόση έκθεσης, με βάση την περιεκτικότητα σε δυνητικά τοξικά στοιχεία, είναι η ακόλουθη: Cd > Sb > Co > Cr > Mn > Pb > Ni > Cu > Li > Ba > Zn > Fe. Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν επίσης δυνητικό κίνδυνο για τους καταναλωτές σε περίπτωση χρόνιας κατανάλωσης και την εμφάνιση δυσμενών επιδράσεων μετά την κατανάλωση των εν λόγω δειγμάτων. Όσον αφορά τον καρκινογόνο κίνδυνο για την υγεία, το 28% των δειγμάτων που εξετάστηκαν ήταν στο αποδεκτό εύρος, ενώ το 72% των δειγμάτων θεωρήθηκαν επιβλαβή, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε έναν τύπο καρκίνου. Τέλος, συνήχθη το συμπέρασμα ότι το πόσιμο νερό δεν αποτελεί χρόνιο κίνδυνο για την υγεία, αλλά εάν οι δυνητικά τοξικές συγκεντρώσεις στοιχείων υπερβαίνουν το ασφαλές επίπεδο, μπορεί να προκύψουν παρενέργειες λόγω της κατανάλωσης μολυσμένου νερού. Για να αποφευχθεί η κατάποση μεγάλων ποσοτήτων μετάλλων, το εμφιαλωμένο νερό μπορεί να φιλτραριστεί πριν καταναλωθεί.
Για να διαβάσετε ολόκληρη τη μελέτη, πατήστε εδώ
Ακολουθήστε το Cibum 
