Δ. Σιγγάρης: Ο 27χρονος Έλληνας μελισσοκόμος από την Καστοριά που σάρωσε σε Ευρωπαϊκό διαγωνισμό

Δύο χρυσά βραβεία στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό γευσιγνωσίας «Mediterranean Taste Awards» για το μέλι «Μελίκρητον».

Ο Δημήτρης Σιγγάρης είναι ένας νέος μελισσοκόμος, που αποφάσισε να μείνει και να αναπτύξει τη μελισσοκομική του μονάδα στην πατρίδα του, στους Μανιάκους Καστοριάς. Το μέλι ανθέων και το μέλι βελανιδιάς με την επωνυμία «Μελίκρητον» απέσπασε δύο χρυσά βραβεία στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό γευσιγνωσίας «Mediterranean Taste Awards», ο οποίος διεξήχθη στο Ηνωμένο Βασίλειο.

   Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο νεαρός Μελισσοκόμος δεν έκρυψε τη χαρά του γι’ αυτή τη διάκριση, που κρύβει μέσα της, όπως είπε, συστηματική δουλειά, πολλές ώρες στις κατάφυτες πλαγιές του Γράμμου και έμφαση στην λεπτομέρεια -από τις συνθήκες υγιεινής στις κυψέλες, έως την επεξεργασία και συσκευασία του προϊόντος για να φθάσει στα χέρια του καταναλωτή. Τα μελίσσια του Δημήτρη Σιγγάρη τρέφονται από το νέκταρ των χιλιάδων λουλουδιών που απλώνονται στα λιβάδια του Γράμμου και των ανθέων του πεύκου και της βελανιδιάς, που βρίσκονται σε αφθονία στο οικοσύστημα της περιοχής.

   Ο Γράμμος είναι το τέταρτο σε ύψος βουνό της Ελλάδας, με την υψηλότερη κορυφή του (Τσούκα Πέτσικ) να φτάνει τα 2.520 μέτρα. Η έκταση της περιοχής, σε συνδυασμό με την ποικιλομορφία της τοπογραφίας, ευνοεί στη διατήρηση μιας εξαιρετικά πλούσιας σε αριθμό ειδών χλωρίδας, η οποία είναι ιδιαίτερα πλούσια, με αρκετά σπάνια ή και ενδημικά είδη. Εκτιμάται ότι ο αριθμός τους είναι ιδιαίτερα υψηλός και κυμαίνεται από 1.000 έως 1.500 είδη.

   Μια σειρά έρευνες στην περιοχή έχουν καταγράψει 18 ελληνικά ενδημικά είδη, τρία τοπικά ενδημικά μόνο του όρους Γράμμος, 70 βαλκανικά ενδημικά ή υποενδημικά, 45 είδη που υπάγονται σε νομικά κατοχυρωμένο καθεστώς προστασίας (το ΠΔ 67/1981, η Σύμβαση της Βέρνης, ο Κατάλογος Corine, η Οδηγία 92/43 κ.ά.). Ανάμεσα στα παραπάνω ξεχωρίζουν περισσότερα από 11 είδη αγριογαρίφαλλων, πάνω από 7 είδη θυμαριού και πολλά αρωματικά, φαρμακευτικά η καλλωπιστικά είδη.

   «Το μέλι μας αναδεικνύει αυτή τη μοναδική βιοποικιλότητα της περιοχής του Γράμμου καθώς οι μέλισσες δοκιμάζουν όλα τα και βότανα που ευδοκιμούν στο συγκεκριμένο βουνό», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Σιγγάρης. Βέβαια, για να έχουν οι μέλισσες την πλούσια επιλογή να τρυγήσουν τα λουλουδένια λιβάδια του Γράμμου, όπως λέει χρειάζεται «αγώνας και προσπάθεια να ανακαλύψουμε τις κατάλληλες περιοχές ώστε στον κατάλληλο χρόνο να συλλέξουμε το ποιοτικότερο νέκταρ των λουλουδιών».

   Ο νεαρός μελισσοκόμος δεν κάθεται ούτε μια στιγμή. Γι’ αυτόν δεν υπάρχουν Κυριακές και αργίες. Όταν δεν βρίσκεται στις κυψέλες του, ψάχνει τις πλαγιές του βουνού, μελετά την χλωρίδα τους, το είδος των λουλουδιών και των αρωματικών φυτών ή ψάχνει στα δασώδη μέρη τη βελανιδιά, που το άνθος της προσφέρει ένα πολύ ιδιαίτερο και σπάνιο σε ιχνοστοιχεία και γεύση μέλι.

   Οι επιστήμονες αναφέρουν ότι οι μέλισσες είναι ένα σημαντικός κρίκος της αλυσίδας της ζωής. Σε αυτές οφείλονται οι επικονιάσεις σε δένδρα και φυτά κι, όπως όλα δείχνουν, οι αλλαγές του περιβάλλοντος μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τις επιδόσεις τους με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην ανάπτυξη και τους καρπούς της χλωρίδας. Ο κ. Σιγγάρης έχει παρατηρήσει ότι οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής έχουν φθάσει και στον Γράμμο, επηρεάζοντας τη ζωή και την απόδοση της μέλισσας. «Οι απότομες αλλαγές του καιρού με τις καταρρακτώδης βροχές και τους δυνατούς αέρηδες την περίοδο της άνοιξης έχουν ως αποτέλεσμα τα μελίσσια να μην μπορούν να συλλέξουν νέκταρ και ως εκ τούτου η ποσότητα του προϊόντος να είναι πολύ μικρή», επισήμανε.

   Στην ερώτηση, εάν πέρασε από το μυαλό του, λόγω των δυσκολιών, να εγκαταλείψει τη μελισσοκομία, απάντησε: «Για μένα οι μέλισσες είναι ένας τεράστιος έρωτας, είναι κομμάτι της ζωής μου, είναι ένας θαυμαστός άγνωστος κόσμος που τον γνώρισα και νιώθω την σημαντικότητα του για την επιβίωση της ανθρωπότητας».

   «Ολόκληρο το οικοσύστημα εξαρτάται από τη μέλισσα, που ως επικονιαστής μεταφέρει τη γύρη από λουλούδι σε λουλούδι και συμβάλλει στην παραγωγή φρούτων, λαχανικών, σπόρων και αμέτρητων άλλων ειδών. Προστατεύοντας, λοιπόν, τη μέλισσα προστατεύουμε την βιοποικιλότητα», κατέληξε.