Αυξημένος ο κίνδυνος διαβήτη λόγω έκθεσης στο βραδινό τεχνητό φως

Πάνω από το 99% των Αμερικανών και των Ευρωπαίων ζουν σε περιοχές με φωτορύπανση, κάτι που έχει και επιπτώσεις για τη δημόσια υγεία.

Η συχνή έκθεση των ανθρώπων στο υπαίθριο τεχνητό φως τα βράδια σχετίζεται με μειωμένο έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα και κατά συνέπεια με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη, δείχνει μια νέα κινεζική επιστημονική μελέτη.

Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Ενδοκρινολογικών και Μεταβολικών Ασθενειών της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Τζιατόνγκ και του Νοσοκομείου Ρουιτζίν της Σαγκάης, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Diabetologia της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη του Διαβήτη (EASD), ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 99.000 ενήλικες με μέση ηλικία 43 ετών. Για όλους τους συμμετέχοντες εκτιμήθηκε το μέσο επίπεδο έκθεσής τους σε τεχνητό νυχτερινό φως.

Διαπιστώθηκε ότι εκείνοι που είχαν εκτεθεί περισσότερο, είχαν κατά μέσο όρο 28% μεγαλύτερη πιθανότητα για διάγνωση διαβήτη τύπου 2, σε σχέση με όσους είχαν εκτεθεί λιγότερο από όλους. Παρόλο που το τεχνητό φως δεν είναι τόσο ισχυρός ατομικός παράγων κινδύνου για διαβήτη, οι ερευνητές επεσήμαναν ότι η σημασία του δεν είναι αμελητέα σε συλλογικό επίπεδο, αν ληφθεί υπόψη πόσο μεγάλο μέρος του πληθυσμού εκτίθεται σε τεχνητό φως τις νύχτες.

Εκτιμάται ότι το 83% του παγκόσμιου πληθυσμού και πάνω από το 99% των Αμερικανών και των Ευρωπαίων ζουν σε περιοχές με φωτορύπανση, κάτι που έχει και επιπτώσεις για τη δημόσια υγεία. Οι Κινέζοι επιστήμονες ανέφεραν ότι το ζήτημα πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω, καθώς το τεχνητό φως αναδεικνύεται σε παράγοντα περιβαλλοντικού κινδύνου στις σύγχρονες κοινωνίες, παρόλα αυτά το πρόβλημα δεν έχει τύχει επαρκούς προσοχής εκ μέρους των επιστημόνων.

Η φωτορύπανση επηρεάζει το βιολογικό ρολόι των ανθρώπων και άλλων ζώων, προκαλώντας μεταβολικές και άλλες διαταραχές, ενώ αυξάνει και τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου. Οι εργαζόμενοι συχνά σε βραδινές βάρδιες, οι οποίοι εκτίθενται περισσότερο στο τεχνητό φως, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακές και άλλες παθήσεις, για παχυσαρκία κ.α.

Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση:

https://link.springer.com/article/10.1007/s00125-022-05819-x

ΑΠΕ