Δείγματα που συνέλεξαν τουρίστες στις παραλίες του Σβάλμπαρντ βοήθησαν τους επιστήμονες να εντοπίσουν μικροπλαστικά από κατεστραμμένα αλιευτικά εργαλεία.
Το αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ είναι η βορειότερη ξηρά της Ευρώπης – όμορφη, απομακρυσμένη και σε κίνδυνο από μικροπλαστικά που μεταφέρονται από τα ωκεάνια ρεύματα.
Αλλά σε αντίθεση με το τι είθισται να γίνεται συνήθως σε μια τουριστική εξόρμηση, οι τουρίστες που πήραν μέρος σε μια έρευνα συνέβαλλαν στο να ανιχνεύσει μια επιστημονική ομάδα μικροπλαστικά σε απομακρυσμένες παραλίες της Αρκτικής.
Η παγκόσμια κλίμακα παραγωγής πλαστικού σημαίνει ότι μικροσκοπικά θραύσματα πλαστικού είναι πλέον παντού και οι επιστήμονες φοβούνται ότι τα ωκεάνια ρεύματα θα προκαλέσουν τη συσσώρευση πλαστικού στην Αρκτική, καταστρέφοντας τα οικοσυστήματα. Αλλά τι γίνεται στην Αρκτική και πόσο έχει επηρεαστεί από αυτή την πλαστική «επιδημία»;
«Η πλαστική ρύπανση είναι πλέον πανταχού παρούσα», δήλωσε ο Δρ Bruno Walther από το Ινστιτούτο Άλφρεντ Βέγκενερ, Κέντρο Helmholtz για Πολικές και Θαλάσσιες Έρευνες, συγγραφέας της μελέτης στο Frontiers in Environmental Science .
Για να καλύψουν τις γνώσεις τους σχετικά με την Αρκτική, χρησιμοποίησαν τη λεγόμενη «επιστήμη των πολιτών» για αυτό το μείζον περιβαλλοντικό ζήτημα.
Τέσσερις τουριστικές κρουαζιέρες που επισκέφθηκαν το Σβάλμπαρντ το 2016, το 2017, το 2021 και το 2022 συνέλεξαν δείγματα ιζημάτων: όλες οι κρουαζιέρες εκτός από αυτήν του 2022 εξέτασαν επίσης μακροπλαστικά (μεγέθους μεταξύ 2,5 και 10 cm) για μια διαφορετική μελέτη.
Αρχικά, ελήφθησαν μεμονωμένα δείγματα από παραλίες, χρησιμοποιώντας απλά μεταλλικά εργαλεία, και έπειτα αυτά στάλθηκαν στους επιστήμονες με μεταδεδομένα και φωτογραφίες για την καταγραφή των τοποθεσιών δειγματοληψίας. Αργότερα καλύφθηκαν ολόκληρες παραλίες, μέσω της συλλογής δειγμάτων.
Αυτά τα δείγματα ξηράνθηκαν, ζυγίστηκαν και μετρήθηκαν. Κάθε δείγμα διηθήθηκε για να συλλάβει σωματίδια μεγέθους 1 mm ή μεγαλύτερου. Αυτό το όριο επιλέχθηκε με βάση το γεγονός ότι τα μεγαλύτερα σωματίδια δεν μεταφέρονται εύκολα στον αέρα. Για να αποφευχθεί η μόλυνση από πλαστικό, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν έναν καθαριστή αέρα. Φορούσαν βαμβακερά παλτά εργαστηρίου, απέφευγαν τα συνθετικά ρούχα και κάλυψαν τα δείγματα με καπάκια αλουμινίου. Τα ταυτοποιημένα πλαστικά σωματίδια εξετάστηκαν κάτω από μικροσκόπιο και στη συνέχεια αναλύθηκαν χρησιμοποιώντας φασματοσκοπία.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα μικροπλαστικά του μεγέθους που έψαχναν δεν ήταν ευρέως διαδεδομένα, αλλά η συγκέντρωσή τους ήταν ευρεία. Το εκτιμώμενο συνολικό επίπεδο πλαστικής ρύπανσης ήταν συγκρίσιμο με περιοχές που παλαιότερα πίστευαν ότι ήταν πολύ πιο μολυσμένες από τις παραλίες της Αρκτικής.
Δύο συγκεκριμένες πηγές πλαστικής ρύπανσης εντοπίστηκαν στα δείγματά τους: ίνες πολυπροπυλενίου που βρίσκονται σε δίχτυα ψαρέματος και σωματίδια πολυεστέρα-εποξειδίου που πιθανότατα προήλθαν από χρωματική επίστρωση ή εξοπλισμό πλοίου.
«Υπάρχει ένας ενεργός αλιευτικός στόλος που δραστηριοποιείται στα ύδατα που περιβάλλουν το Σβάλμπαρντ αλλά και στη Βόρεια Θάλασσα και τον Βόρειο Ατλαντικό. Μερικά από τα απόβλητα που εκπέμπουν παρασύρονται στις παραλίες του Σβάλμπαρντ», δήλωσε η συγγραφέας Dr Melanie Bergmann του Ινστιτούτου Alfred Wegener.
Το δίχτυ φάνηκε να καταστράφηκε πολύ γρήγορα λόγω των συνθηκών στην παραλία: επαναλαμβανόμενοι κύκλοι κατάψυξης, υψηλή υγρασία από την ομίχλη και έως και 24 ώρες ηλιακού φωτός την ημέρα το καλοκαίρι ήταν οι συνθήκες που οδήγησαν στον κατακερματισμό του. Εάν αυτό συμβεί και σε άλλες τοποθεσίες, θα μπορούσε να εισαγάγει μικροσκοπικά, άπιαστα μικροπλαστικά στο περιβάλλον πολύ γρήγορα.
«Χρειαζόμαστε ακόμα περισσότερες δειγματοληψίες στην Αρκτική, σε περισσότερα μέρη και σε πιο τακτικά χρονικά διαστήματα για να παρακολουθούμε την κατάσταση», είπε ο Walther.
Ακολουθήστε το Cibum 
