Μετά-ανάλυση 22 μελετών που ηγήθηκε Έλληνας επιστήμονας του ΑΠΘ.
Πριν λίγες μέρες επιστήμονες υγείας έκαναν λόγο για την τιρζεπατίδη (με την εμπορική ονομασία Mounjaro) και το πως λειτουργεί καλύτερα από την σεμαγλουτίδη (ozempic), τόσο ως προς την απώλεια βάρους όσο και ως προς την αντιμετώπιση του διαβήτη. Τους ισχυρισμούς αυτούς τώρα προσυπογράφει και Έλληνας επιστήμονας από το Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Μια νέα μετα-ανάλυση που συνδυάζει 22 μελέτες και πραγματοποιήθηκε από τον Δρ. Θωμά Καραγιάννη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, δείχνει ότι η τιρζεπατίδη είναι ανώτερη από τη σεμαγλουτίδη και για τους δύο ελέγχους του σακχάρου στο αίμα και ως προς την ποσότητα σωματικού βάρους που χάνουν οι ασθενείς. Η μελέτη, σύμφωνα με το Eurekalert, θα παρουσιαστεί στη φετινή ετήσια συνάντηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη του Διαβήτη (EASD) στο Αμβούργο της Γερμανίας (2-6 Οκτωβρίου).
Η σεμαγλουτίδη είναι εγκεκριμένη για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2 και επίσης για τη διαχείριση της παχυσαρκίας/απώλειας βάρους. Η τριζεπατίδη έχει εγκριθεί για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2 και οι παρασκευαστές της έχουν υποβάλει αιτήσεις για την έγκρισή της, για τη διαχείριση της παχυσαρκίας/απώλειας βάρους. Υπάρχουν λίγες τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές (RCT) που συγκρίνουν απευθείας την λήψη τιρζεπατίδης με την σεμαγλουτίδη, υποδόρια. Σε αυτή τη νέα έρευνα, οι συγγραφείς συνδύασαν τα δεδομένα από 22 διαθέσιμες δοκιμές για να πραγματοποιήσουν μια μετα-ανάλυση για να συγκρίνουν την τιρζεπατίδη με τη σεμαγλουτίδη ως προς την αποτελεσματικότητα και την ασφάλειά τους σε άτομα με διαβήτη τύπου 2.
Οι συγγραφείς έψαξαν στο Medline και στη Βιβλιοθήκη Cochrane για RCT που αξιολόγησαν μια δόση συντήρησης υποδόριας τιρζεπατίδης 5, 10 ή 15 mg μία φορά την εβδομάδα ή υποδόρια σεμαγλουτίδη 0,5, 1,0 ή 2,0 mg μία φορά την εβδομάδα για τουλάχιστον 12 εβδομάδες. Συγκρίσιμες ήταν οποιαδήποτε από τις επιλέξιμες δόσεις τιρζεπατίδης και σεμαγλουτίδης, εικονικού φαρμάκου, καθώς και άλλων φαρμάκων που μειώνουν τη γλυκόζη, υπό την προϋπόθεση ότι συγκρίθηκαν απευθείας με την τιρζεπατίδη και τη σεμαγλουτίδη σε τουλάχιστον μία δοκιμή. Στη συνέχεια, η μετα-ανάλυση υπολόγισε τυχόν διαφορές στις επιδράσεις στην HbA1c (γλυκολιωμένη αιμοσφαιρίνη, ένα μέτρο ελέγχου του σακχάρου στο αίμα), το σωματικό βάρος και επίσης τον κίνδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών.
Οι 22 μελέτες περιλάμβαναν δεδομένα από 18.472 ασθενείς, όλοι με διαβήτη τύπου 2. Οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι η τιρζεπατίδη 15 mg ήταν η πιο αποτελεσματική στη μείωση της HbA1c έναντι του εικονικού φαρμάκου (μέση διαφορά -2,00%), ακολουθούμενη από τιρζεπατίδη 10 mg (-1,86%) και σεμαγλουτίδη 2,0 mg (-1,62%). Κάθε μία από τις τρεις δόσεις τιρζεπατίδης μείωσε την HbA1c περισσότερο από την αντίστοιχη χαμηλή, μεσαία και υψηλή δόση σεμαγλουτίδης. Σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο, η τιρζεπατίδη ήταν πιο αποτελεσματική στη μείωση του σωματικού βάρους από τη σεμαγλουτίδη. Όσον αφορά τις συγκρίσεις μεταξύ φαρμάκων, τόσο η τιρζεπατίδη 10 όσο και 15 mg ήταν πιο αποτελεσματική στη μείωση του σωματικού βάρους έναντι της σεμαγλουτίδης 0,5, 1,0 και 2,0 mg, ενώ η τιρζεπατίδη 5 mg ήταν πιο αποτελεσματική έναντι της σεμαγλουτίδης 0,5 και 1,0 mg.
Οι συγγραφείς μπόρεσαν να παράσχουν αποτελέσματα για την αλλαγή στο σωματικό βάρος από τις αναλύσεις που συγκρίνουν την τιρζεπατίδη και τη σεμαγλουτίδη (αντί έναντι του εικονικού φαρμάκου όπως φαίνεται στο σχήμα της περίληψης), τα οποία θα παρουσιαστούν στην προφορική παρουσίαση στο συνέδριο. «Συνοπτικά, οι τρεις δόσεις τιρζεπατίδης ήταν πιο αποτελεσματικές από τις 3 αντίστοιχες δόσεις σεμαγλουτίδης, με τη διαφορά μεταξύ των δύο φαρμάκων να είναι μεγαλύτερη με τις υψηλότερες δόσεις».
Σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο, όλες οι δόσεις τιρζεπατίδης και σεμαγλουτίδης αύξησαν τον κίνδυνο για γαστρεντερικές ανεπιθύμητες ενέργειες, με την τιρζεπατίδη 15 mg να αποδίδει τον υψηλότερο αυξημένο κίνδυνο (3,6 φορές) για ναυτία, έμετο (4,4 φορές) και διάρροια (διπλασιασμός του κινδύνου). Οι συγκρίσεις μεταξύ των φαρμάκων απέδωσαν μη στατιστικά σημαντικά αποτελέσματα, εκτός από την τιρζεπατίδη 15 mg έναντι σεμαγλουτίδης 1,0 mg (39% αυξημένος κίνδυνος εμετού) και 0,5 mg (85% αυξημένος κίνδυνος εμετού) και τιρζεπατίδη 15 mg έναντι σεμαγλουτίδης 0,5 mg (45% αυξημένη κίνδυνος ναυτίας). Δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ της τιρζεπατίδης, της σεμαγλουτίδης και του εικονικού φαρμάκου όσον αφορά τον κίνδυνο για σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες.
Ακολουθήστε το Cibum 
