Την ακολουθούν ήδη και ορισμένα ελληνικά σουπερμάρκετ.
Όταν σε ένα ράφι σουπερμάρκετ υπάρχουν παρόμοια προϊόντα του ίδιου είδους, ωστόσο το ένα διαθέτει πιο κοντινή ημερομηνία λήξης, έχουμε την τάση να διαλέγουμε το πιο φρέσκο (ας είμαστε ειλικρινείς). Αυτό ωστόσο καταλύει μια βασική αρχή στον τομέα των τροφίμων, το FIFO (first in first out) και έχει ως αποτέλεσμα το “πιο παλίο” προϊόν να αλλοιώνεται και τελικά να πετιέται.
Νέα μελέτη φέρνει στο προσκήνιο μια έξυπνη λύση που θα μπορούσε να προσελκύσει τους καταναλωτές σε ένα προϊόν με πιο κοντινή ημερομηνία λήξης, σύμφωνα με το Civil Eats. Ποια είναι αυτή; Η διάθεση του σε χαμηλότερη τιμή! Η επονομαζόμενη ως «δυναμική τιμολόγηση», είναι μια πρακτική που χρησιμοποιείται για αρκετά χρόνια από αεροπορικές εταιρείες, βιομηχανίες μόδας και φιλοξενίας, και έχουν διαπιστώσει ότι βοήθησαν τις εταιρείες να μειώσουν τη σπατάλη και να εξοικονομήσουν χρήματα.
Αξίζει να σημειωθεί πως ορισμένα σουπερμάρκετ και στην Ελλάδα ακολουθούν την συγκεκριμένη πρακτική στα έτοιμα γεύματά τους.
Το 1988, η American Airlines είδε ότι το ποσοστό των κενών θέσεων στα αεροπλάνα της μειώθηκε από 15 σε 13% όταν έκανε μικρές προσαρμογές στις τιμές των εισιτηρίων πιο κοντά στην αναχώρηση των πτήσεων.
Στη δεκαετία του 1990, η Marriott Hotels διαπίστωσε ότι μπορούσε να ξεπουλήσει δωμάτια σε λιγότερο δημοφιλείς ημέρες της εβδομάδας χρησιμοποιώντας στρατηγικές τιμές που ποικίλλουν ανάλογα με τη διάρκεια της διαμονής και την εποχή του χρόνου.
Αξίζει ακόμη να αναφερθεί πως σε μια τέτοιου είδους πρακτική παραπέμπει και το Dine Athens που πραγματοποιείται κάθε χρόνο από εστιατόρια υψηλών προδιαγραφών. Πρόκειται ουσιαστικά για έναν ολόκληρο μήνα, ο οποίος κατά βάση χαρακτηρίζεται απο χαμηλές πωλήσεις για τα εστιατόρια, και παρέχονται πακέτα χαμηλότερων τιμών για εκείνους που θέλουν να δειπνήσουν σε τέτοιου είδους εστιατόρια.
Όσον αφορά τα παντοπωλεία βέβαια τα πράγματα είναι πιο σοβαρά καθώς υπολογίζεται ότι χάνονται 60 δισεκατομμύρια κιλά τροφίμων κάθε χρόνο.
Μια πρόσφατη μελέτη από το U.C. Το Rady School of Management του Σαν Ντιέγκο προτείνει ότι θα μπορούσε η «δύναμη τιμολόγηση» να αποτρέψει αυτο το φαινόμενο. Ο Robert Sanders, ο συγγραφέας της μελέτης, χρησιμοποίησε οικονομικά μοντέλα για να δείξει ότι εάν οι λιανοπωλητές λιανικής χρησιμοποιούσαν δυναμική τιμολόγηση για να προσαρμόσουν τις τιμές των ευπαθών τροφίμων με βάση το πόσο καιρό βρίσκονται στα ράφια, οι λιανοπωλητές πιθανότατα θα περιόριζε δραματικά τη σπατάλη τροφίμων.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι η δυναμική τιμολόγηση θα μπορούσε να μειώσει τη σπατάλη τροφίμων από τους λιανοπωλητές παντοπωλείων κατά 21%. Και με το υψηλό κόστος των παντοπωλείων, ειδικά για φρέσκα τρόφιμα, οι χαμηλότερες τιμές μπορούν επίσης να κάνουν πολλά για να καλύψουν τις οικονομικές ανάγκες των ανθρώπων.
Ακολουθήστε το Cibum 
