Μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού που ρυπαίνουν το περιβάλλον μπορούν να παραχθούν απλά ανοίγοντας ένα πλαστικό μπουκάλι ή σκίζοντας ένα περιτύλιγμα φαγητού.
Τα μικροπλαστικά έχουν μέγεθος μεταξύ 0,001 και 5 χιλιοστών και συνήθως είτε παράγονται απευθείας είτε σχηματίζονται όταν διαλύονται μεγάλα πλαστικά συντρίμμια.
Γνωρίζουμε πλέον ότι εκατομμύρια τόνοι μικροπλαστικών βρίσκονται σε αφθονία στο περιβάλλον και μπορούν να βλάψουν τη θαλάσσια ζωή εισερχόμενοι στην τροφική αλυσίδα. Τα μικροπλαστικά βρίσκονται επίσης στα τρόφιμά μας, αν και η επίδρασή τους στην ανθρώπινη υγεία είναι ακόμη ασαφής, αλλά και στα καπάκια των μπουκαλιών.
Πρόσφατη είναι μάλιστα η προληπτική ανάκληση μπουκαλιών γάλατος της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής, καθώς σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρείας διαπιστώθηκε πως «με την εφαρμογή των μη αποσπώμενων πωμάτων στις φιάλες του πλήρους γάλακτος, υπάρχει πιθανότατα να πέσουν μέσα στη φιάλη ρινίσματα πλαστικού».
«Το πλαστικό βρίσκεται παντού και εισέρχεται στην καθημερινή μας ζωή – και τα μικροπλαστικά μπορεί να βρίσκονται επίσης εκεί», υποστηρίζει ο Cheng Fang από το Πανεπιστήμιο του Newcastle της Αυστραλίας.
Ο ίδιος και οι συνάδελφοί του εξέτασαν αν οι καθημερινές δραστηριότητες θα μπορούσαν να απελευθερώσουν μικροπλαστικά. Άνοιξαν κοινά πλαστικά αντικείμενα, όπως σακούλες, μπουκάλια και μεμβράνες συσκευασίας στρίβοντας το καπάκι του μπουκαλιού ή σκίζοντας τη σακούλα, για παράδειγμα, ή κόβοντάς τα με ψαλίδι ή μαχαίρι, το οποίο παραμορφώνει και σπάει το πλαστικό.
Η ομάδα χρησιμοποίησε μια ζυγαριά που είναι ευαίσθητη σε βάρη τόσο χαμηλά όσο ένα νανογραμμάριο για να συλλέξει και να μετρήσει τα μικροπλαστικά που προσγειώθηκαν στην επιφάνειά της. Από το άνοιγμα των πλαστικών συσκευασίων απελευθερώθηκαν περίπου 10 έως 30 νανογραμμάρια μικροπλαστικού, το οποίο αντιστοιχεί σε 14.000 έως 75.000 μεμονωμένα μικροπλαστικά σωματίδια.
Οι αλλαγές μάζας κατά το στρίψιμο-άνοιγμα του πλαστικού μπουκαλιού (μπορεί να οφείλονται σε μικροπλαστικά που παράγονται από σπασμένη διασταύρωση (δακτύλιος ασφαλείας καπακιού) ή λόγω τριβής του πώματος από τον δακτύλιο ασφαλείας. Αυτό το εύρημα στέλνει μια σημαντική προειδοποίηση, ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί όταν ανοίγουμε πλαστικές μπουκάλια .
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η πραγματική ποσότητα που απελευθερώνεται είναι πιθανώς ακόμη μεγαλύτερη, επειδή πολλά μικροπλαστικά είναι στατικά φορτισμένα και παραμένουν στον αέρα.
Η μελέτη των μικροπλαστικών με μικροσκόπιο αποκάλυψε ότι τα περισσότερα είχαν τη μορφή θραυσμάτων ή ινών διαφορετικού σχήματος και μεγέθους. Ορισμένα μπορούσαν να γίνουν αντιληπτά με γυμνό μάτι, όπως αυτά που προέρχονται από μπουκάλια.
Η ομάδα χρησιμοποίησε επίσης μια τεχνική που ονομάζεται φασματοσκοπία για να συμπεράνει τη χημική σύνθεση των μικροπλαστικών και διαπίστωσε ότι η πλειονότητα ήταν κατασκευασμένη από πολυαιθυλένιο, ένα από τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα πλαστικά.
«Θα ήθελες να πεις ότι εκπλήσσεσαι και σοκάρεσαι με τα αποτελέσματα, αλλά δυστυχώς δεν εκλήσσεσαι. Τώρα συνειδητοποιούμε ότι τα μικροπλαστικά βρίσκονται κυριολεκτικά παντού», δηλώνει ο Christian Dunn από το Πανεπιστήμιο Bangor του Ηνωμένου Βασιλείου. Σύμφωνα με εκείνον, είναι πλέον ζωτικής σημασίας να εργαστούμε για να μάθουμε τις πιθανές επιπτώσεις των μικροπλαστικών στην υγεία και να μειώσουμε την περιττή χρήση πλαστικών.
Ακολουθήστε το Cibum 
