Η νέα εκκολαπτόμενη έρευνα στη βιολογία των φυτών ανοίγει το δρόμο για την παραγωγή καλλιεργειών τροφίμων που όχι μόνο επιβιώνουν αλλά και ευδοκιμούν σε αλμυρές συνθήκες.
Με το αλάτι να εκτιμάται ότι επηρεάζει έως και το 30% της καλλιεργήσιμης γης παγκοσμίως, θέτοντας σε κίνδυνο την επιβίωση των καλλιεργειών, η κρίση της αλατότητας είναι ένα δαπανηρό βάρος για τη γεωργική παραγωγή.
Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό Nature, η Dr. Vanessa Melino και η ομάδα της από το Πανεπιστήμιο του Νιούκαστλ αποκαλύπτουν νέες γνώσεις σχετικά με τους μοριακούς μηχανισμούς που κρύβονται πίσω από την ανοχή της Salicornia στην υψηλή αλατότητα.
Η ερευνητική ομάδα μελέτησε φυτά του γένους Salicornia για να κατανοήσει καλύτερα τις ανθεκτικές στην αλάτι ιδιότητες.
«Η έρευνά μας αποκαλύπτει πώς τα ανθεκτικά στο αλάτι φυτά λειτουργούν σε μοριακό επίπεδο για να ανταπεξέλθουν σε ακραία περιβάλλοντα.Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις πληροφορίες για να αναπαράγουμε καλλιέργειες που μπορούν να καλλιεργηθούν με αλατούχα υπόγεια ύδατα ή ακόμη και με θαλασσινό νερό» δήλωσε η Dr. Melino
Τα μυστικά των φυτών που αγαπούν το αλάτι
Η Dr. Melino έχει περάσει χρόνια αναπτύσσοντας καθαρές γραμμές αναπαραγωγής της Salicornia, ενώ εργαζόταν στο Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας King Abdullah University of Science and Technology (KAUST) στη Σαουδική Αραβία – όπου το φυτό είναι ενδημικό.
Η Salicornia ευδοκιμεί σε αλατούχες περιοχές σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της κεντρικής Ασίας, της Αμερικής, της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.
«Σε αντίθεση με τα περισσότερα άλλα φυτά, η Salicornia μπορεί να συσσωρεύει υψηλές συγκεντρώσεις νατρίου στους φωτοσυνθετικά ενεργούς χυμώδεις βλαστούς αποφεύγοντας την τοξικότητα των ιόντων. Αυτό υποδηλώνει ότι διαθέτει εξαιρετικά αποτελεσματικές διαδικασίες για την αποθήκευση νατρίου σε διαμερίσματα εντός των κυττάρων μέσω της δράσης εξειδικευμένων μεταφορέων», δήλωσε η Dr. Melino.
Η κατανόηση αυτής της διαδικασίας δίνει ελπίδες για την ανάπτυξη καλλιεργειών ανθεκτικών στο αλάτι και για το μέλλον της γεωργίας με βάση το θαλασσινό νερό.
Εναλλακτική λύση για τα φυτικά έλαια
Περιγράφεται ως τραγανή, ζουμερή και αλμυρή, η Salicornia είναι συγκρίσιμη με τα σπαράγγια και έτσι πήρε το παρατσούκλι της, “θαλάσσια σπαράγγια”. Ήδη απολαμβάνεται ως λιχουδιά σε ορισμένες χώρες, ωστόσο ο Δρ Μελίνο βλέπει νέες δυνατότητες για την καλλιέργεια του φυτού ώστε να παράγεται τόσο φυτικό έλαιο όσο και συστατικό υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες.
«Εστιάζοντας στα λίπη (λάδι) και την πρωτεΐνη, προσπαθούμε να αναπτύξουμε προϊόντα που μπορούν να μεταφέρονται εύκολα και είναι πιο βιώσιμα από άλλες πηγές, χρησιμοποιώντας θαλασσινό νερό για άρδευση αντί να βασιζόμαστε σε περιορισμένους πόρους γλυκού νερού», υποστηρίζει η Dr. Melino.
Το αλεύρι θα μπορούσε επίσης να αποτελέσει εξαιρετική πηγή πρωτεΐνης για τον άνθρωπο, καθώς υπάρχει αυξανόμενη ζήτηση για εναλλακτικές πρωτεΐνες, ή αλλιώς, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε σκευάσματα ιχθυοτροφών.
Δίνοντας νέα ζωή στη γη
Με περισσότερα από 20 εκατομμύρια στρέμματα καλλιεργήσιμων εκτάσεων στην Αυστραλία να έχουν πληγεί από το αλάτι, η Dr. Melino ελπίζει να συνεργαστεί με Αυστραλούς καλλιεργητές και παραγωγούς, ιδίως στη Δυτική και Νότια Αυστραλία, όπου το πρόβλημα της αλατότητας είναι πιο σοβαρό.
«Εάν μπορούμε να παράγουμε ελαιούχες καλλιέργειες χρησιμοποιώντας αλμυρό νερό, οι αγρότες μπορούν να διατηρήσουν τα περιορισμένα αποθέματα γλυκού νερού για χρήση σε άλλους τύπους καλλιεργειών τροφίμων. Η έλλειψη γλυκού νερού αποτελεί σημαντικό περιορισμό για τη γεωργία στην Αυστραλία».
Η Dr. Melino ελπίζει να δώσει στους αγρότες τόσο στην Αυστραλία όσο και στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, επιλογές για την καλλιέργεια νέων καλλιεργειών χωρίς τη χρήση πόρων γλυκού νερού.
Ακολουθήστε το Cibum 
