Ακόμη και μικροσκοπικά ίχνη φαρμάκων στο περιβάλλον μπορούν να αλλάξουν τη συμπεριφορά των ζώων με τρόπους που μπορεί να διαμορφώσουν την επιβίωση τους στην άγρια φύση
Τα φάρμακα που παίρνουμε, από εκείνα για το άγχος μέχρι τα αντιβιοτικά, δεν εξαφανίζονται απλά αφού φύγουν από το σώμα μας. Πολλά δεν απομακρύνονται πλήρως από τα συστήματα επεξεργασίας λυμάτων και καταλήγουν σε ποτάμια, λίμνες και ρυάκια, όπου μπορούν να παραμείνουν και να επηρεάσουν την άγρια ζωή με απροσδόκητους τρόπους.
Η ρύπανση της θάλασσας με το αντικαταθληπτικό prozac επηρεάζει το σώμα και την συμπεριφορά των ψαριών αλλά και την αναπαραγωγική ικανότητα σε αρσενικά ψαράκια guppies, έλεγε μια πρόσφατη έρευνα. Σύμφωνα με αυτήν η διατάραξη των φυσικών ισορροπιών μεταξύ συμπεριφοράς, βιολογικών και αναπαραγωγικών χαρακτηριστικών μπορεί να μειώσει την ικανότητα των ψαριών να προσαρμόζονται σε μεταβαλλόμενα περιβάλλοντα, επηρεάζοντας την επιβίωσή τους…
Κι επειδή τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης επιστημονικής έρευνας φαίνεται ότι συντάραξαν την ανθρωπότητα μια νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Science ήρθε να αποκαλύψει ότι τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, όπως το clobazam, που καταλήγουν στα υδάτινα οικοσυστήματα μέσω των λυμάτων, μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τη συμπεριφορά των σολομών του Ατλαντικού!
Συγκεκριμένα, οι σολομοί που εκτέθηκαν σε επίπεδα του φαρμάκου παρόμοια με αυτά που βρίσκονται σε μολυσμένα νερά παρουσίασαν αυξημένη ριψοκίνδυνη συμπεριφορά, όπως η αποφυγή της ασφάλειας των κοπαδιών και η ταχύτερη είσοδος σε υδροηλεκτρικά εργοστάσια, τα οποία αποτελούν σημαντικά εμπόδια στη μετανάστευσή τους.
Αν και αυτή η αυξημένη τόλμη οδήγησε σε υψηλότερα ποσοστά επιτυχούς μετανάστευσης (25% των εκτεθειμένων ψαριών έφτασαν στη θάλασσα έναντι περίπου 10% των μη εκτεθειμένων), ενδέχεται να τα καθιστά πιο ευάλωτα σε θηρευτές και άλλους κινδύνους στο μέλλον.
Η μελέτη υπογραμμίζει τις ευρύτερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις της φαρμακευτικής ρύπανσης, η οποία, αν και αόρατη, μπορεί να διαταράξει κρίσιμα πρότυπα συμπεριφοράς στην άγρια ζωή. Ο επικεφαλής της έρευνας, Jack Brand, τόνισε την εξελικτική ομοιότητα μεταξύ της νευροβιολογίας των ανθρώπων και των σολομών και κάλεσε για βελτίωση της επεξεργασίας λυμάτων και την ανάπτυξη πιο βιοδιασπώμενων φαρμάκων για τον μετριασμό της αόρατης φαρμακευτικής μόλυνσης στα υδάτινα οικοσυστήματα.
Ακολουθήστε το Cibum 
