Η μικροβιακή αντοχή (AMR) είναι μια αυξανόμενη παγκόσμια ανησυχία και η επιστήμη προσπαθεί να αναπτύξει αντιμικροβιακές επιφάνειες για την καταπολέμηση της αναδυόμενης αντίστασης στα μικρόβια έναντι των φαρμάκων και των απολυμαντικών. Οι βιομηχανίες επεξεργασίας τροφίμων αντιμετωπίζουν μια πρόκληση περιορισμένης διαθεσιμότητας στον αριθμό των απολυμαντικών, τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε περιβάλλοντα ποιότητας τροφίμων. Η αύξηση των πολυανθεκτικών βακτηριακών στελεχών καθώς και η αναδυόμενη αντίσταση στα απολυμαντικά απαιτεί εναλλακτικές στρατηγικές που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν φυσικές λύσεις για να αδρανοποιήσουν τα βακτήρια ή να μειώσουν τον πολλαπλασιασμό τους.
Επιστημονική ανασκόπηση και έρευνα επιστημόνων Πανεπιστημίων της Νέας Ζηλανδίας που δημοσιεύτηκε στο mdpi συνόψισε τις διαθέσιμες μελέτες για την εφαρμογή αντιμικροβιακών επιφανειών από φυσικά υλικά που θα μπορούν να αναστείλουν τη δράση τροφιμογενών παθογόνων και του σχηματισμού βιοφίλμ και σκιαγραφεί τις πιθανές εφαρμογές τους σε περιβάλλον επεξεργασίας τροφίμων. Πρόκειται για μια περίληψη όλων των ερευνών που έχουν γίνει στον τομέα της επιστήμης των υλικών, της χημείας και της μικροβιολογίας για την ανάπτυξη αντιμικροβιακών υλικών και επιφανειών που είναι εμπνευσμένες από παραδείγματα στη φύση.
Η παροχή αντιμικροβιακών επιφανειών από φυσικά υλικά, (παραδείγματα φυσικών αντιμικροβιακών επιφανειών, είναι από φτερά τζιτζικιού, φτερά λιβελλούλης, κοχύλια γαρίδας, φύλλα taro, φύλλα λωτού, δέρμα καρχαρία, δέρμα gecko και φτερά πεταλούδας), σε συνδυασμό με νανοσωματίδια, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή επιφανειών για τρόφιμα, ειδικά σε δυσπρόσιτες περιοχές, γεγονός που μπορεί να μειώσει σημαντικά την απαίτηση χρήσης χημικών σε περιοχές επεξεργασίας. Αυτό δεν θα ήταν μόνο οικονομικό αλλά και περιβαλλοντικά βιώσιμο λόγω της ελάχιστης απελευθέρωσης χημικών ουσιών στην τροφική αλυσίδα.
Απαιτείται περαιτέρω έρευνα για τη διερεύνηση των μηχανισμών μικροβιακής αδρανοποίησης, των κατάλληλων υλικών και της δομής της επιφάνειας, καθώς και της ανθεκτικότητας και της ασφάλειας αυτών των επιφανειών σε περιβάλλοντα επεξεργασίας τροφίμων. Η μελλοντική έρευνα θα πρέπει να αποτελείται από μελέτες που θα αξιολογούν τη διάρκεια ζωής, την αποτελεσματικότητα και τις οικονομικές προοπτικές της χρήσης νανοϋλικών εμπνευσμένων από τη φύση στις βιομηχανίες τροφίμων. Η ενσωμάτωση θα πρέπει να διερευνήσει συγκεκριμένα την αναστολή του σχηματισμού βιοφίλμ από τροφιμογενή παθογόνα που είναι ανθεκτικά στα αντιβιοτικά και τα απολυμαντικά.
Οι μελέτες που επισημαίνονται σε αυτήν την ανασκόπηση υποδεικνύουν τη δυνατότητα χρήσης νανοδομών σε συνδυασμό με τεχνικές όπως η εμβάπτιση πλάσματος και η χάραξη ιόντων, οι οποίες μπορούν να ενισχύσουν περαιτέρω τη δραστηριότητα αυτών των δομών. Η ενσωμάτωση νανοδομών σε δυσπρόσιτους χώρους κουζίνας σε εστιατόρια θα ήταν ο στόχος της χρήσης αυτών των δομών. Ωστόσο, αυτό θα συνεπαγόταν την επίτευξη οικονομικής σκοπιμότητας.
Για να διαβάσετε τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ