Του Νικόλα Εμμανουήλ
Πρόκειται για ένα από τα πλέον αγαπημένα επιδόρπια και σίγουρα μια καλή εναλλακτική και εξίσου νόστιμη πρόταση για όσους θέλουν να αποφύγουν τη σοκολάτα.
Και όμως, ενώ πολλοί πιστεύουν ότι η καταγωγή του cheesecake είναι από τη Νέα Υόρκη, η πραγματικότητα είναι διαφορετική και η ιστορία του…αρχαιότερη, μιας και το αγαπημένο γλυκό προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα και μετράει περισσότερα από 4.000 χρόνια ζωής!
Στη Σάμο φέρεται, λοιπόν, να φτιάχτηκε το πρώτο ‘cheesecake’ και οι ανασκαφές έχουν φέρει στο φως συσκευασίες τυριών που χρονολογούνται περίπου στο 2.000 π.Χ. Βέβαια, τα τυριά και τα τυροκομικά προϊόντα προυπήρχαν πιθανότατα χιλιάδες χρόνια πριν από αυτό, αλλά έτσι φτάνουμε στην προϊστορία πριν από την εφεύρεση της γραφής, οπότε δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι.
Στην αρχαία Ελλάδα, λοιπόν, το cheesecake θεωρούνταν μια καλή πηγή ενέργειας μιας και υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι το σέρβιραν στους αθλητές κατά τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες το 776 π.Χ. Επιπλέον, το cheesecake ήταν η γαμήλια τούρτα στους γάμους της εποχής, ενώ το έφτιαχναν και οι νιόπαντρες κοπέλες στους φίλους του συζύγου σαν ένδειξη φιλοξενίας.
Βέβαια, τότε η συνταγή του ήταν πολύ πιο απλή σε σχέση με σήμερα και περιελάμβανε αλεύρι, σιτάρι, μέλι και τυρί, τα οποία ψήνονταν, δημιουργώντας ένα γλυκό κέικ.
Στον συγγραφέα Αθηναίο το Ναυκρατίτη χρεώνεται η πρώτη ελληνική συνταγή cheesecake το 230 μ.Χ. αν και είναι αποδεδειγμένο ότι οι Έλληνες φτιάχναμε ήδη cheesecake για περισσότερα από 2.000 χρόνια. Απλά η συγκεκριμένη είναι η παλαιότερη γνωστή ελληνική συνταγή που επέζησε στο πέρασμα των αιώνων και συμπεριλαμβάνεται στο πρώτο ελληνικό βιβλίο μαγειρικής, τους Δειπνοσοφιστές. Πρόκειται για ένα εγχειρίδιο γαστρονομίας με οδηγίες μαγειρικής, περιγραφές τελετουργικών συμποσίων και πολλές πληροφορίες για τη ζωή, τις συνήθειες, τα έθιμα, την τέχνη και την επιστήμη των Αρχαίων Ελλήνων.
Εάν θα θέλαμε να ακολουθήσουμε τη συνταγή του Αθηναίου, η οποία είναι μια εξαιρετικά απλή συνταγή, θα έπρεπε να κοπανήσουμε το τυρί μέχρι να πολτοποιηθεί και μετά να το ανακατέψουμε με μέλι και αλεύρι σε ορειχάλκινο τηγάνι. Στη συνέχεια θα έπρεπε να το ψήσουμε μέχρι το μείγμα να γίνει μια μάζα και να την αφήσουμε να κρυώσει προτού σερβιριστεί.
Όταν οι Ρωμαίοι κατέκτησαν την Ελλάδα η συνταγή του cheesecake έγινε λάφυρο πολέμου, που τροποποίησαν χρησιμοποιώντας θρυμματισμένο τυρί και αυγά. Αυτά τα υλικά ψήνονταν κάτω από ένα καυτό τούβλο και το cheesecake σερβίρονταν ζεστό. Περιστασιακά, οι Ρωμαίοι έβαζαν τη γέμιση του τυριού μέσα σε μια ζύμη, ενώ το αποκαλούσαν «libuma» και το σέρβιραν σε ειδικές περιστάσεις. Στον Marcus Cato, Ρωμαίο πολιτικό του πρώτου αιώνα π.Χ., χρεώνεται η καταγραφή της παλαιότερης γνωστής ρωμαϊκής συνταγής για cheesecake.
Όσο οι Ρωμαίοι επέκτειναν την αυτοκρατορία τους, τόσο η συνταγή του cheesecake “πειραζόταν” περισσότερο από τους Ευρωπαίους. Η Μεγάλη Βρετανία και η Ανατολική Ευρώπη άρχισαν να πειραματίζονται με τρόπους για να βάλουν τη δική τους μοναδική πινελιά σε αυτό. Σε κάθε χώρα της Ευρώπης, οι συνταγές άρχισαν να τροποποιούνται χρησιμοποιώντας ντόπια υλικά.
Το 1545 τυπώθηκε το πρώτο βιβλίο μαγειρικής, το οποίο περιέγραφε το cheesecake ως ένα “γλυκό με βάση το αλεύρι”. Ακόμη και ο σεφ του Henry VIII έβαλε το χεράκι του στη διαμόρφωση της συνταγής του cheesecake. Έκοψε το τυρί σε πολύ μικρά κομμάτια, τα μούλιασε στο γάλα για τρεις ώρες και έπειτα, σούρωσε το μείγμα, προσθέτοντας αυγά, βούτυρο και ζάχαρη.
Ωστόσο, μόλις τον 18ο αιώνα, το cheesecake θα αρχίσει να μοιάζει με αυτό που ξέρουμε σήμερα. Εκείνη την εποχή, οι Ευρωπαίοι άρχισαν να χρησιμοποιούν χτυπημένα αυγά αντί για μαγιά έτσι το cheesecake άρχισε να μοιάζει περισσότερο με γλυκό. Όταν δε οι Ευρωπαίοι μετανάστευσαν στην Αμερική, κάποιοι πήραν μαζί και τις συνταγές τους.
Το τυρί κρέμα ήταν μια αμερικανική προσθήκη και έκτοτε έχει γίνει βασικό συστατικό στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1872, ένας γαλακτοπαραγωγός από τη Νέα Υόρκη προσπάθησε να αντιγράψει το γαλλικό τυρί Neufchatel, αλλά τελικά κατά λάθος ανακάλυψε μια διαδικασία για να παρασκευάσει τυρί κρέμα. Τρία χρόνια αργότερα, αυτό συσκευάστηκε σε αλουμινόχαρτο και διανεμήθηκε σε τοπικά καταστήματα με την επωνυμία Philadelphia Cream Cheese. Η μάρκα Philadelphia Cream Cheese αγοράστηκε το 1903 από την Phoenix Cheese Company και στη συνέχεια το 1928 αγοράστηκε από την Kraft Cheese Company, η οποία συνεχίζει να φτιάχνει το ίδιο νόστιμο τυρί κρέμα Philadelphia που όλοι γνωρίζουμε σήμερα.
Το φημισμένο Classic New York Cheesecake, το οποίο δεν σερβίρεται με φρούτα, σοκολάτα ή καραμέλα στην κορυφή ή στο πλάι του, χρωστάει τη γεύση του στους επιπλέον κρόκους αυγών στο μίγμα κέικ και τυριού κρέμας. Μέχρι τη δεκαετία του 1900, οι Νέουορκέζοι ήταν ερωτευμένοι με αυτό το επιδόρπιο. Σχεδόν κάθε εστιατόριο είχε τη δική του έκδοση του Cheesecake στο μενού τους.
Φυσικά, παραλλαγές δε συναντάμε μόνο στη Νέα Υόρκη. Παραδείγματος χάρη στο Σικάγο, προστίθεται ξινή κρέμα στη συνταγή για να το κρατήσει κρεμώδες. Εν τω μεταξύ, το Cheesecake της Φιλαδέλφειας είναι γνωστό ότι είναι ελαφρύτερο και πιο κρεμώδες από το αντίστοιχο της Νέας Υόρκης και μπορεί να σερβιριστεί με φρούτα ή σοκολάτα.
Στην Ελλάδα πάλι χρησιμοποιούμε μυζήθρα ή φέτα, οι Ιταλοί προτιμούν τυρί ρικότα, ενώ οι Γερμανοί τυρί κότατζ. Φυσικά υπάρχουν και πολλές άλλες παραλλαγές, το σημαντικό, όμως, είναι ότι τα κύρια συστατικά του cheesecake παραμένουν πάντα τα ίδια, δηλαδή τυρί, σιτάρι και γλυκαντικό και αν μη τι άλλο η ιστορία έχει δείξει ότι άντεξαν κυριολεκτικά στο πέρασμα των αιώνων.
Πηγές:
cheesecake.com
eatdessertfirstgreece.com
Ακολουθήστε το Cibum 
