cibum team
Τα κοροϊδεύουν, τους κουνάνε αλλεργιογόνα μπροστά τους ή τους τα βάζουν μέσα στο φαγητό!
Η διαβίωση με τροφική αλλεργία μπορεί να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητα του παιδιού – από τον περιορισμό της συμμετοχής σε κοινωνικές δραστηριότητες έως τη διαφορετική αντιμετώπιση από συνομηλίκους.
Προηγούμενες έρευνες έχουν αποδείξει ότι πολλά παιδιά βιώνουν εκφοβισμό που σχετίζεται με τις τροφικές αλλεργίες, αλλά τώρα νέα διάσταση στο πρόβλημα δίνει μία αξιολόγηση πολλαπλών ερωτήσεων, που παρουσιάστηκε στο Journal of Pediatric Psychology, στις οποίες απάντησαν παιδιά με τροφικές αλλεργίες. Τα συμπεράσματα της αξιολόγησης προσφέρουν μια πιο ακριβή εικόνα του μεγέθους και του εύρους του προβλήματος.
Όταν τους ζητήθηκε να απαντήσουν με ένα απλό “ναι” ή “όχι” σχετικά με τον εκφοβισμό που σχετίζεται με τις τροφικές αλλεργίες, το 17% των παιδιών απάντησαν ότι είχαν δεχθεί εκφοβισμό, πειράχτηκαν ή παρενοχλήθηκαν για την τροφική τους αλλεργία. Αλλά όταν κλήθηκαν να απαντήσουν σε μια λίστα πολλών στοιχείων συμπεριφορών θυματοποίησης, ο αριθμός αυτός αυξήθηκε στο 31%.
Επιπλέον, οι ερευνητές του Εθνικού Νοσοκομείου Παίδων διαπίστωσαν ότι μόνο το 12% των γονέων ανέφεραν ότι το γνώριζαν. Ο αναφερόμενος εκφοβισμός κυμαινόταν από λεκτικά πειράγματα ή επικρίσεις έως πιο εμφανείς πράξεις, όπως ένα αλλεργιογόνο που κουνιόταν στο πρόσωπό τους ή το έβαζαν σκόπιμα στο φαγητό τους! Οι ερευνητές λένε ότι ο προσδιορισμός ακριβών μεθόδων αξιολόγησης για αυτό το πρόβλημα είναι κρίσιμος, ώστε τα παιδιά να μπορούν να λάβουν τη βοήθεια που χρειάζονται.
“Ο εκφοβισμός που σχετίζεται με τις τροφικές αλλεργίες μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής του παιδιού. Χρησιμοποιώντας μια πιο ολοκληρωμένη εκτίμηση, διαπιστώσαμε ότι τα παιδιά με τροφικές αλλεργίες δέχθηκαν εκφοβισμό περισσότερο από ό, τι αναφέρθηκε αρχικά και οι γονείς δεν το γνώριζαν”, λέει η Linda Herbert, Ph.D., διευθύντρια του ψυχοκοινωνικού Κλινικού και Ερευνητικού Προγράμματος στο Τμήμα Αλλεργίας και Ανοσολογίας στο Children’s National και μία από τις ερευνήτριες της μελέτης.
“Τα αποτελέσματα της μελέτης καταδεικνύουν την ανάγκη για μεγαλύτερη εκπαίδευση στις τροφικές αλλεργίες και ευαισθητοποίηση σχετικά με τον εκφοβισμό που σχετίζεται με τις τροφικές αλλεργίες μεταξύ κοινοτήτων και σχολείων όπου ο συγκεκριμένος εκφοβισμός είναι πιο πιθανό να συμβεί”, προσθέτει η Herbert.
Η μελέτη εξέτασε τον εκφοβισμό που σχετίζεται με την τροφική αλλεργία μεταξύ ενός διαφορετικού πληθυσμού ασθενών και αξιολόγησε τις διαφωνίες γονέων-παιδιών και τις μεθόδους εκτίμησης του εκφοβισμού. Περιλάμβανε 121 παιδιά και 121 κύριους φροντιστές που συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια. Τα παιδιά ήταν ηλικίας από 9 έως 15 ετών και διαγνώστηκαν από ένα αλλεργιολόγο με τουλάχιστον μία από τις οκτώ κορυφαίες τροφικές αλλεργίες που προκαλούνται από φυστίκι, καρύδι, αγελαδινό γάλα, αυγό, σιτάρι, σόγια, οστρακοειδή και ψάρι.
Από τους 41 νέους που ανέφεραν εκφοβισμό που σχετίζεται με τροφικές αλλεργίες:
Το 51% ανέφεραν ότι αντιμετώπισαν εμφανείς σωματικές πράξεις όπως ένα αλλεργιογόνο να κουνιέται στο πρόσωπό τους, να τους το ρίχνουν πάνω τους ή να το βάζουν μέσα στο σνακ ή το φαγητό τους.
Το 66% ανέφερε εμπειρίες εκφοβισμού που κατηγοριοποιούνται ως μη φυσικές πράξεις ανοιχτής θυματοποίησης, συμπεριλαμβανομένων των λεκτικών πειρασμών, των παρατηρήσεων ή των επικρίσεων σχετικά με την αλλεργία τους και τις λεκτικές απειλές ή εκφοβισμό.
Οκτώ ανέφεραν σχεσιακό εκφοβισμό, όπως φήμες που διαδίδονται, άτομα που μιλούν πίσω από την πλάτη τους και αγνοούνται ή αποκλείονται σκόπιμα λόγω τροφικής αλλεργίας.
Οι ερευνητές σημειώνουν επίσης, σύμφωνα με το sciencedaily, ότι οι δράστες εκφοβισμού τροφικής αλλεργίας περιλάμβαναν, κυρίως συμμαθητές στο ίδιο ή σε διαφορετικό τμήμα ή τάξη και ο εκφοβισμός συμβαίνει συχνότερα στο σχολείο.
Οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι μόνο το 12% των γονέων ανέφεραν ότι το παιδί τους είχε δεχθεί εκφοβισμό λόγω της τροφικής αλλεργίας τους και από αυτούς, το 93% είπε ότι είχαν μάθει για το bullying από το ίδιο το παιδί.