Ο δαιμόνιος Σπαρτιάτης που κατέκτησε τη Χαβάη, αφήνοντας για πάντα εκεί το αποτύπωμά του.
Η ιστορία ενός Έλληνα που το 1877 σε ηλικία μόλις 19 ετών, αποχαιρέτησε τους γονείς και τα αδέλφια του, στο χωριό Βασαρά Σπάρτης και έφυγε για την Αμερική τον τόπο που τότε ήταν συνώνυμος με πολλές ευκαιρίες και χρήματα. Ο νεαρός Γιώργος Λυκούργος μετά βίας είχε στην τσέπη του τα χρήματα για να πληρώσει το μακρινό ταξίδι, ενώ όλα του τα υπάρχοντα ήταν στριμωγμένα σε μια βαλίτσα. Φοβισμένος, αλλά και αποφασισμένος έφυγε με πλοίο για το Λίβερπουλ και απο εκεί για το λιμάνι της Νέας Υόρκης.
Δεν γνώριζε κανέναν. Δεν μιλούσε αγγλικά και είχε ξοδέψει τα ελάχιστα χρήματα που διέθετε. Μετά βίας μπόρεσε να βρει μια δουλειά του ποδαριού. Πουλούσε λεμόνια στον δρόμο. Χαμογελούσε στον κόσμο, τον χαιρετούσε στα ελληνικά και κουτσομάθαινε τις πρώτες του λέξεις στα αγγλικά. «Θένκιου». «Λέμονς, πλιζ». Το κρύο της Νέας Υόρκης δεν το άντεξε. Δεν θύμιζε σε τίποτα την πατρίδα. Ετσι αποφάσισε να πραγματοποιήσει ένα ακόμα ταξίδι, αυτή τη φορά στην πιο ζεστή και λιγότερο αναπτυγμένη Καλιφόρνια. Πράγματι, έφτασε στο Σαν Φρανσίσκο. Την περίοδο εκείνη, η πόλη αναπτυσσόταν με φρενήρεις ρυθμούς. Δεν είχαν περάσει και πολλά χρόνια από τον «πυρετό του χρυσού», κατά τη διάρκεια του οποίου μετανάστες από όλο τον κόσμο έφταναν εκεί προς αναζήτηση του πολύτιμου μεταλλεύματος.
Οι 1.000 κάτοικοι του Σαν Φρανσίσκο σε έναν χρόνο έγιναν 25.000 και η πληθυσμιακή έκρηξη συνεχίστηκε, καθώς η περιοχή προσέλκυσε ακόμα και Κινέζους εργάτες για την κατασκευή της μεγάλης σιδηροδρομικής γραμμής τη δεκαετία του 1860. Ο Γιώργος Λυκούργος συνδέθηκε με δύο ξαδέλφια του, τον Γιάννη και τον Πέτρο, και αποφάσισαν να ασχοληθούν με το εμπόριο φρούτων. Εστελνε με το πλοίο από το Σαν Φρανσίσκο προϊόντα και κρασί της Καλιφόρνιας στον εξάδελφό του στη Χονολουλού της Χαβάης και εκείνος έστελνε μπανάνες από τη Χαβάη για πώληση στις ηπειρωτικές Πολιτείες. Παράλληλα, ο Γιώργος Λυκούργος είχε ανοίξει ένα εστιατόριο. Με τον καιρό είχε αγαπήσει το Σαν Φρανσίσκο και ρίζωσε εκεί. Τίποτα δεν προμήνυε το επόμενο κεφάλαιο της ζωής του. Ηταν φθινόπωρο του 1889 και κάποιοι φίλοι του θα πήγαιναν με πλοίο στη Χαβάη. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Κλάους Σπέκελς, μετανάστης από τη Γερμανία. Οπως και ο Γιώργος Λυκούργος, είχε φτάσει στην Αμερική για μια καλύτερη ζωή.
Για να διαβάσετε τη συνέχεια πατήστε ΕΔΩ
Πηγή: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Ακολουθήστε το Cibum 
