Έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Animal Frontiers εξηγεί ότι η αφαίρεση ή η μείωση της κατανάλωσης κρέατος είναι επικίνδυνη, αφού στερεί από τους καταναλωτές ποικίλα θρεπτικά συστατικά.
Αυτή την περίοδο βγαίνουν στη δημοσιότητα όλο και περισσότερες έρευνες που συνδέουν τη μειωμένη κατανάλωση κρέατος με διάφορα οφέλη για την υγεία. Ωστόσο, μια νέα μελέτη καταλήγει ότι η συνολική αφαίρεση ή ακόμα και η μείωση της κατανάλωσης κρέατος είναι επικίνδυνη, αφού στερεί από τους καταναλωτές πολλά θρεπτικά συστατικά.
Η έρευνα, η οποία δημοσιεύτηκε στο Animal Frontiers, εξηγεί ότι το κρέας προσφέρει μια πηγή υψηλής ποιότητας πρωτεϊνών και πολλά βιοδιαθέσιμα μικροθρεπτικά και μακροθρεπτικά συστατικά υψηλής ποιότητας που είναι κρίσιμα για την σωματική και γνωστική ανάπτυξη και που δεν μπορούν να υποκατασταθούν από άλλα προϊόντα.
Διατροφική αξία κρέατος και σύγκριση με φυτικές πρωτεΐνες
Το κρέας παρέχει το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας πρόσληψης βιταμίνης Β12 και έχει υψηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο από οποιαδήποτε φυτική τροφή. Οι ερευνητές επισημαίνουν, επίσης, πως το κρέας παρέχει και άλλες βιταμίνες Β, καθώς και πολλά ωμέγα 3 λιπαρά οξέα και αρκετά μέταλλα πέρα από το σίδηρο, όπως ψευδάργυρο, μεταξύ πολλών άλλων θρεπτικών συστατικών.
Όλα αυτά τα συστατικά είναι απαραίτητα σε συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες, όπως έγκυες, βρέφη και μικρά παιδιά, οι οποίες θα έβλεπαν αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία τους με μια ολική η μεγάλη αφαίρεση του κρέατος.
Παράλληλα, η κλιματική αλλαγή και οι καταστροφικές για την ανθρωπότητα αλλαγές που έχει φέρει, έχει προκαλέσει και μια δυναμική άνοδο των φυτικών πρωτεϊνών, που είναι και υγιεινές και θρεπτικές και βιώσιμες. Επιπλέον, οι φυτικές πρωτεΐνες είναι χαμηλές σε χοληστερόλη, κορεσμένα λίπη και σάκχαρα, γεγονός που τις καθιστά πιο υγιεινές σε κάποιους τομείς, αλλά και απαραίτητες, καθώς προσφέρουν σε άτομα που επιλέγουν μια φυτική διατροφή ορισμένα από τα θρεπτικά συστατικά που θα αντλούσαν διαφορετικά από τα ζωικά προϊόντα, με τα κρέατα πρωτεΐνης μπιζελιού να έχουν αποδειχθεί τα καλύτερα.
Παρόλα αυτά, όπως προαναφέρθηκε, ορισμένα μικροθρεπτικά και μακροθρεπτικά συστατικά δεν μπορούν να αντικατασταθούν από τις φυτικές πρωτεΐνες. Επιπλέον, δεν μπορούν να απορροφηθούν εύκολα όλες οι πρωτεΐνες φυτικής προέλευσης από τον ανθρώπινο οργανισμο, γεγονός το οποίο αποδείχθηκε και από μια σουηδική μελέτη, στην οποία φαίνεται πως τα φυτικά κρέατα διατηρούν υψηλά επίπεδα φυτικών αλάτων που αναστέλλουν την απορρόφηση μετάλλων στο ανθρώπινο σώμα, αναφέρει το Nutrition Insight.
Στην παρούσα έρευνα στο Animal Frontiers, όμως, φαίνεται πως παρότι η μείωση και κατάργηση του κρέατος από τη διατροφή θεωρείται κατακριτέα, οι ερευνητές υπογραμμίζουν πως τα φυτά, παρόλο που δεν είναι κατάλληλη πηγή βιταμίνης Β12, αποτελούν βασική πηγή ενός ευρέος φάσματος άλλων θρεπτικών συστατικών, όπως φυλλικό οξύ, μαγνήσιο, βιταμίνες Ε και C, υδατάνθρακες και φυτικές ίνες, στα οποία τα φυτά συνεισφέρουν σχεδόν το 90% στην ανθρώπινη διατροφή.
Τι γίνεται τελικά με τη μείωση της κατανάλωσης του κρέατος;
Στην έρευνα τονίζεται ότι η αποσύνδεση από το μοντέλο κατανάλωσης κρέατος μπορεί να είναι επιβαρυντική για την υγεία και τη διατροφή.
Αλλά παράλληλα αμφισβητούν τις έρευνες που συνδέουν την υψηλή κατανάλωση κόκκινου κρέατος με αρνητικές επιπτώσεις. Χαρακτηριστικά, θεωρούν πως μελέτες, όπως αυτή που συνιστά ότι οι γυναίκες στη Νότια Κορέα που έτρωγαν πολύ κόκκινο κρέας είχαν 32% υψηλότερο κίνδυνο θανάτου και οι άνδρες είχαν 21%, χρειάζονται περισσότερη ερμηνεία. Σε μια δική τους αντίστοιχη έρευνα απέδειξαν πως υπάρχουν λίγα στοιχεία για τα βέλτιστα ή τα μέγιστα επίπεδα πρόσληψης κρέατος.
Κρέας και επισιτιστική ανασφάλεια
Επειδή οι έρευνες για το κρέας και τη μείωσή του είναι αντικρουόμενες για το εάν τα τρόφιμα φυτικής ή ζωικής προέλευσης ωφελούν την υγεία του ανθρώπου και του πλανήτη, είναι κρίσιμο να αποτυπωθεί η αλήθεια για χάρη της επισιτιστικής ασφάλειας.
Οι συντάκτες της μελέτης του Animal Frontiers σημειώνουν ότι οι προσπάθειες μείωσης της παγκόσμιας πρόσληψης κρέατος για περιβαλλοντικούς ή άλλους λόγους πέρα από ένα κρίσιμο όριο μπορεί να εμποδίσουν την πρόοδο προς τη μείωση του υποσιτισμού και τις επιπτώσεις που έχει τόσο στα σωματικά όσο και στα γνωστικά αποτελέσματα, και ως εκ τούτου να καταπνίξουν την οικονομική ανάπτυξη. Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό για πληθυσμούς με αυξημένες ανάγκες και σε περιοχές όπου τα τρέχοντα επίπεδα πρόσληψης κρέατος είναι χαμηλά, κάτι που δεν αφορά μόνο τον Παγκόσμιο Νότο αλλά και για τις χώρες υψηλού εισοδήματος.