Case study παγκοσμίως για δημόσιο ελεγκτικό μηχανισμό.
Quo vadis ΕΦΕΤ;
Πριν από λίγες μέρες, έγραψα στο Cibum σχετικά με τον ΕΦΕΤ:
Ο καλός συνάδελφος κ. Ευάγγελος Μουρελάτος, Επιθεωρητής Εργασίας πρώην Διευθυντής Εκπαίδευσης ΕΦΕΤ, έκανε το παρακάτω σχόλιο στο LinkedIn:
“Ο καλύτερος KPI για έναν οργανισμό ή μια εταιρεία είναι ο δείκτης συγκράτησης προσωπικού. Personnel RETENTION RATIO. Ο ΕΦΕΤ από το 2006 μέχρι σήμερα (με εξαίρεση την περίοδο διοίκησης Μίχα) έχει αρνητικό ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΡΕΚΟΡ σε αυτόν τον δείκτη. Είναι κέντρο διερχομένων στην κυριολεξία. Ο κόσμος φεύγει σαν τα πουλιά. Και 1000 προσλήψεις να κάνει θα φύγουν οι 800 σε 3 χρόνια. Γιατί; Προφανώς φταίει το σχεδόν διαχρονικά κάκιστο management το οποίο τον καθιστά case study παγκοσμίως για δημόσιο ελεγκτικό μηχανισμό. Τα νούμερα είναι αδιαψευστα. Εάν κάποιος διαφωνεί με όσα γράφω ας υπολογίσει και δημοσιεύσει το personnel retention ratio του ΕΦΕΤ από το 2007 εως σήμερα ετησίως. Στα περισσότερα χρόνια έχει αρνητικό ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΡΕΚΟΡ και είναι συγκρίσιμο με sweatshops της Νοτιανατολικής Ασίας”.
Περισσότερα για τον όρο Retention Rate / Employee Retention, μπορείτε να διαβάσετε εδώ:
https://en.wikipedia.org/wiki/Employee_retention
Συμπερασματικά, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ΕΦΕΤ είναι διαχρονικά. Υπάρχει κάτι σοβαρά λάθος στον ΕΦΕΤ, στην “εργασιακή κουλτούρα” στον ΕΦΕΤ…
Και αυτό είναι επικίνδυνο για την ασφάλεια των τροφίμων στην Ελλάδα…
Email: funfood16@gmail.com
Twitter: @yanzabet