Την παραίτησή του από πρόεδρος του Slow food Ikaria ανακοίνωσε ο Σταύρος Ραντάς.
Το Slow Food είναι ένα διεθνές κίνημα που δουλεύει σαν παγκόσμιο δίκτυο, ξεκίνησε από το Τορίνο το 1986 και μετά από λίγα χρόνια έγινε διεθνής. Στόχος της είναι να προστατευτούν οι τοπικές διατροφικές παραδόσεις και οι τοπικοί πολιτισμοί σε όλο τον κόσμο, απέναντι στη βιομηχανοποίηση της γεωργίας και την πολιτιστική ομογενοποίηση που προσπαθεί να επιβάλει η οικονομική παγκοσμιοποίηση.
Το slow food είναι ένα κίνημα οικο-γαστρονομίας, το οποίο με τις δράσεις του, ενθαρρύνει την υιοθέτηση διαφορετικής φιλοσοφίας στις διατροφικές συνήθειες. Η Wall Street Journal χαρακτήρισε το κίνημα, Greenpeace της διατροφής. Ο βασικός στόχος είναι η εμπέδωση του δικαιώματος όλων μας σε καλό, καθαρό και «δίκαιο» φαγητό.
Σε αυτό το πλαίσιο δημιουργήθηκε το slow Food Ικαρία πρόεδρος του οποίου ήταν μέχρι πρότινος ο Σταύρος Ραντάς, ο οποίος ανακοίνωσε την παραίτησή του. Στην επιστολή παραίτησή του ο κ Ραντάς καταγγέλλει ότι «δεν υπάρχει η πολιτική βούληση στις κυβερνήσεις να αλλάξουν κάτι για τον αέρα που αναπνέουμε για το έδαφος που δηλητηριάζουμε, για την τσιμεντοποίηση των αγροτικών έδαφών, για τον υδροφόρο ορίζοντα, για αυτά που τρώμε στο τραπέζι μας. Προτιμάνε να στηρίζουν και να επιδοτούν την εντατική γεωργία και να φθάνουμε στο σημείο να παράγουμε αγαθά που αναλογούν σε 13 δισ. και όχι σε 7,5 δισ. που είμαστε τώρα. Την ίδια στιγμή το 40% το πάνε στα σκουπίδια ενώ 1 δισ. έχουν πρόβλημα επιβίωσης η πεθαίνουν της πείνας. Ο παραγωγός της μικρής αλυσίδας και της κυκλικής οικονομίας μένει αβοήθητος και στη τύχη του…»
Η επιστολή παραίτησης του Σ. Ραντά
Αγαπητά μέλη και φίλοι του κινήματος,
Τα χρόνια πέρασαν γρήγορα και αργά. Αναλόγως πώς ο κάθε ένας αισθάνεται το ΧΡΟΝΟ πού περνά και τι αποκομίζει στη διαδρομή. Κάναμε πολλά και δεν είναι τώρα η ώρα για αναστοχασμούς . Μπορούσαμε να είχαμε κάνει πολλά περισσότερα στην Ικαρία και να είμαστε πρότυπο μιας ήπιας ανάπτυξης για την αγρο διατροφική κουλτούρα αλλά και για το τουριστικό προιόν μας.
Για ένα φαγητό καλό καθαρό και δίκαιο για ένα τουρισμό αργό και αμφίδρομο.
Ο τουρίστας επισκέπτης γίνετε για λίγες μέρες καριώτης ενώ ο καριώτης ζεί με τον επισκέπτη και παίρνει πράγματα από αυτόν όχι μόνο υλικής φύσεως. Μιλάμε για την έννοια του διάχυτου ξενοδοχείου.
Με τις εκδηλώσεις των είκοσι χρόνων που είχαμε φέτος και που ευχαριστούμε από καρδιάς όλους τους συντελεστές στην Ικαρία και Ελβετία, έκλεισε ένας κύκλος και από εδώ και πέρα ένας άλλος ανοίγει.
Οι νέοι άνθρωποι, νέοι και με οράματα έχουν τώρα τα εφόδια εκείνα που θα είναι τα νέα εργαλεία στο δύσκολο δρόμο που έχουμε να διανύσουμε. Για μια ανθρώπινη καλλιέργεια που σέβεται το περιβάλλον, τη φύση, τη βιοποικιλότητα, ενάντια στην εντατική γεωργία και κτηνοτροφία υπεύθυνη στο 37% της κλιματικής αλλαγής που τώρα ζούμε.
Είναι το μεγάλο πρόβλημα που πρέπει να μας απασχολεί όλους. Παραγωγούς, επιστήμονες, καταναλωτές.
Το μεγάλο στοίχημα όμως είναι η εκπαίδευση σε γονείς και σε σχολεία, γιατί η κρατική φροντίδα εδώ όπως και στις χώρες της Ευρώπης μένει μόνο στα χαρτιά και στις εκάστοτε διακηρύξεις .
Δεν υπάρχει η πολιτική βούληση στις κυβερνήσεις να αλλάξουν κάτι για τον αέρα που αναπνέουμε για το έδαφος που δηλητηριάζουμε ,για την τσιμεντοποίηση των αγροτικών έδαφών,για τον υδροφόρο ορίζοντα, για αυτά που τρώμε στο τραπέζι μας.
Προτιμάνε να στηρίζουν και να επιδοτούν την εντατική γεωργία και να φθάνουμε στο σημείο να παράγουμε αγαθά που αναλογούν σε 13 δισ. και όχι σε 7,5 δισ. που είμαστε τώρα. Την ίδια στιγμή το 40% το πάνε στα σκουπίδια ενώ 1 δισ. έχουν πρόβλημα επιβίωσης η πεθαίνουν της πείνας.
Ο παραγωγός της μικρής αλυσίδας και της κυκλικής οικονομίας μένει αβοήθητος και στη τύχη του. Η βιολογική καλλιέργεια είναι αγχωτική και επιφορτισμένη με ένα σορό γραφειοκρατικές διαδικασίες που στο τέλος ο αγρότης προτιμάει την συμβατική γεωργία για να ζήσει με αξιοπρέπεια.
Η κακή διατροφή που συνεπάγεται μας δίνει πολλά προβλήματα ως αναφορά την υγεία μας και διαιωνίζει το πρόβλημα της παχυσαρκίας ιδίως στα παιδιά με πρωτιά σε όλη την Ευρώπη.
Είναι βαθιά η πεποίθηση μου ότι για να κατορθώσουμε κάτι ουσιαστικό στην Ελλάδα με το κίνημα , ο στόχος πρέπει να είναι η δουλεία από τη βάση και επί του εδάφους.
Και στις 13 περιφέρειες της χώρες χρειαζόμαστε την οργάνωση με δημοκρατικές διαδικασίες ξεκινώντας από τα CONVIVIUM , Slow Community ,Κιβωτο για τη διάσωση και αναγέννηση των τοπικών ποικιλιών, Οχυρά , σε μιά προσπάθεια ανασυγρώτησης και συνεργασίας γύρω απο ένα θέμα αγροτικο παραγωγικού ενδιαφέροντος.
Τέλος όταν αυτά εδραιωθούν , περνάμε σε ανώτερα στάδια με τη συμμαχία των μαγείρων, Slow Travel κτλ.
Αρχηγικές νοοτροπίες και δουλειά από την ανάποδη κατά την γνώμη μου δεν αποδίδουν καρπούς.
Η εμπειρία διδάσκει. Στα 34 χρόνια του κινήματος στην Ελλάδα δεν είχαμε ποτέ ένα συντονιστικό όργανο κοινής αποδοχής και συλλογικής εργασίας. Το Slow Food in Greece που κάναμε ένα βήμα να γίνει και υποθετικά είναι σε λειτουργία απο το 2021 έχει την ίδια τύχη.
Δεν έχει τίποτα να συντονίζει γιατί δεν υπάρχουν οι κατά τόπο οργανώσεις να το φωτίζουν .Εστιάζει τη προσοχή του σε επί μέρους ζητήματα που δεν εμπνέουν τη βάση γιατί πολλοι ακόμα νομίζουν οτι Slow Food είναι συνόνυμο της βραδυφαγίας και τών μασσόνων της γευτικής απόλαυσης..
Μεγάλο επίσης πρόβλημα η απουσία της τοπικής αυτοδιοίκησης έστω για ηθική στήριξη στις εκδηλώσεις μας και ενδεχομένως σπόνσορινγκ.
Θέλει προσπάθεια η προσέγγιση με τους Δήμους και Περιφέρειες. Ίσως νομίζουν ότι το κίνημα αυτό είναι ξένο με την Ελλάδα και αφορά τους `Οστρογόνθους` της βόρειας Ευρώπης.
Από σήμερα εγώ προσωπικά δίνω την παραίτηση μου από το κίνημα στην Ικαρία ύστερα από 22 χρόνια συνεχούς παρουσίας.
Παραιτούμαι και απο το συντονιστικό όργανο Slow Food in Greece ιδρυτικό μέλος απο το 2021.
Παρακαλώ την Άννα και τον Θανάση να αναδείξουν νέο ΔΣ για τα επόμενα 2 χρόνια. Έχουν πλέον την εμπειρία να περπατήσουν μόνοι τους απογαλακτισμένοι και ενήλικες.
Εγώ τους ευχαριστώ θερμά για τη δουλειά τους όπως και όλα τα μέλη και φίλους σε όλα αυτά τα χρόνια.
Οι στόχοι μας είναι η διαφύλαξη των σπόρων και της βιοποικιλότητας, η διάσωση και ανάδειξη των τοπικών παραδοσιακών προιόντων με τη κιβωτό, η συμμαχία των μαγείρων , ο ήπιος τουρισμός, η απονομή του σήματος με τον κοχλία σε μονάδες που τηρούν τους όρους σύμφωνα με το διεθνές καταστατικό. Το διάχυτο πανεπιστήμιο με αμφίδρομη δράση και αλληλοεπίδραση ξεκινώντας από τις αγορές της Γης.
Προσωπικά θα συνεχίσω το δρόμο του ακτιβιστή όπως πάντα και ενεργού πολίτη. Πάντα κοντά σας.
Με εκτίμηση
Σταύρος Ραντάς
Slow Food Ikaria
Ακολουθήστε το Cibum 
