Οι διαιτολόγοι παρουσιάζουν σε πολλές μελέτες σημαντικό στίγμα βάρους, τόσο απέναντι στον εαυτό τους όσο και απέναντι στους άλλους.
Υπάρχουν αρκετά δεδομένα που υποστηρίζουν ότι η παχυσαρκία είναι μια πολυπαραγοντική ασθένεια, αλλά ορισμένοι επαγγελματίες υγείας θεωρούν ότι ο έλεγχος του βάρους είναι θέμα προσωπικής θέλησης και στιγματίζουν τα άτομα. Αυτές οι προκαταλήψεις που βασίζονται στο βάρος φαίνονται αρκετά συνηθισμένες ακόμη και μεταξύ των επαγγελματιών διαιτολόγων.
Καθώς η συχνότητα και η ένταση της προκατάληψης βάρους αυξάνονται, έχει καταστεί μείζον ζήτημα για τη δημόσια υγεία. Μελέτες έδειξαν ότι ο στιγματισμός με βάση το βάρος μπορεί να εμφανιστεί σε πολλούς τομείς της καθημερινής ζωής και ιδιαίτερα στον στενό κύκλο των ατόμων, ενώ φαίνεται επίσης αρκετά συχνός μεταξύ των επαγγελματιών υγείας, συμπεριλαμβανομένων των ιατρών, των νοσηλευτών, των φοιτητών ιατρικής, των ψυχολόγων, ακόμη και των διαιτολόγων.
Καθώς οι διαιτολόγοι είναι οι μόνοι επαγγελματίες υγείας που αξιολογούν, διαγιγνώσκουν και θεραπεύουν προβλήματα που σχετίζονται με τη διατροφή, οι συμπεριφορές τους σχετικά με την προκατάληψη του βάρους μπορεί να έχουν καταστροφικές συνέπειες.
Έχει αναφερθεί ότι το 37% των ασθενών με παχυσαρκία βίωσε προκατάληψη ως προς το βάρος από διαιτολόγους και διατροφολόγους. Επιπλέον, αντιλαμβάνονταν τα άτομα με παχυσαρκία ως άπληστα, μη ελκυστικά, άχαρα, αδύναμα στη θέληση και τεμπέλικα και αξιολογούσαν αρνητικά τους ασθενείς με υψηλότερο ΔΜΣ σε σύγκριση με εκείνους που βρίσκονταν στο φυσιολογικό εύρος.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Human Nutrition and Dietetics περιελάμβανε μια διαδικτυακή έρευνα που συμπληρώθηκε το 2022 από 402 εγγεγραμμένους διαιτολόγους ηλικίας 20-70 ετών. Οι περισσότεροι ερωτηθέντες ανέφεραν ότι βίωσαν προσωπικά το στίγμα του βάρους πριν (51%) και αφού έγιναν (59,7%) εγγεγραμμένοι διαιτολόγοι και σχεδόν το ένα τέταρτο (21,1%) αισθάνθηκαν ότι το βάρος τους επηρέαζε τη δική τους ικανότητα να αποδίδουν ως διαιτολόγοι.
Το στίγμα του βάρους βιώνεται σε όλο το φάσμα του βάρους. Οι συμμετέχοντες ανέφεραν ρητές (ή συνειδητές) στάσεις προκατάληψης του βάρους, μέτριες πεποιθήσεις ότι η παχυσαρκία είναι ελεγχόμενη και σιωπηρή (ή ασυνείδητη) προκατάληψη κατά του λίπους.
Για να αυξηθεί αυτή η ευαισθητοποίηση, απαιτείται επικαιροποίηση της έννοιας των εθνικών κατευθυντήριων γραμμών και η χρήση ουδέτερης/θετικής γλώσσας θα πρέπει να τονίζεται από τους επαγγελματίες υγείας από την αρχή της εκπαιδευτικής τους ζωής.
Θα ήταν ίσως ωφέλιμο να διερευνηθεί η μεταβολή της προκατάληψης βάρους όχι μόνο κατά τη διάρκεια της διατροφικής και διαιτολογικής εκπαίδευσης, αλλά και μετά την επαγγελματική εμπειρία με διαχρονικές μελέτες, ώστε να διακρίνεται σε ποια στάδια η εκπαίδευση/εμπειρία-ειδικές στάσεις και να παρακολουθούνται ώστε να γίνονται οι κατάλληλες παρεμβάσεις για τα στάδια αυτά.