Οι επιστήμονες θέτουν το όριο στον αριθμό των ανθρώπων που μπορεί να ταΐσει η Γη – 10 δισεκατομμύρια – μέγιστο!
Υπάρχουν όρια στην ικανότητα της Γης να θρέψει την ανθρωπότητα. Ακόμη και αν χρησιμοποιήσουμε τους διαθέσιμους πόρους με τη μέγιστη απόδοση (που σημαίνει αν ΟΛΟΙ στον πλανήτη συμφωνήσουν να γίνουν χορτοφάγοι), η γεωργική γη του κόσμου δεν θα μπορούσε να υποστηρίξει περισσότερους από 10 δισεκατομμύρια ανθρώπους, σύμφωνα με τον κοινωνιοβιολόγο του Χάρβαρντ, Έντουαρντ Γουίλσον.
«Εάν όλοι συμφωνούσαν να γίνουν χορτοφάγοι, αφήνοντας ελάχιστα ή καθόλου για τα ζώα, τα σημερινά 1,4 δισεκατομμύρια εκτάρια καλλιεργήσιμης γης (3,5 δισεκατομμύρια στρέμματα) θα υποστήριζαν περίπου 10 δισεκατομμύρια ανθρώπους», λέει χαρακτηριστικά. Υπάρχει ελάχιστος χώρος για ευελιξία. «Οι περιορισμοί της βιόσφαιρας είναι σταθεροί», όπως το θέτει ο κ. Wilson.
Οι δυτικές διατροφικές συνήθειες στραγγίζουν τον πλανήτη
Είναι απίθανο όλοι να συμφωνήσουν να σταματήσουν να τρώνε κρέας, οπότε το πραγματικό όριο είναι χαμηλότερο. Αν όλοι μοιράζονταν τη διατροφή του μέσου Αμερικανού, ο κόσμος θα μπορούσε να ταΐσει μόλις 2,5 δισεκατομμύρια ανθρώπους.
Το κρέας είναι μια πολύ αναποτελεσματική πηγή τροφής
Ο λόγος που ο κόσμος θα μπορούσε να ταΐσει έναν πολύ μεγαλύτερο πληθυσμό αν δεν τρώγαμε κρέας είναι ότι απαιτείται περισσότερη ενέργεια για την παραγωγή κρέατος από οποιοδήποτε άλλο τρόφιμο. Για παράδειγμα, χρειάζεται 75 φορές περισσότερη ενέργεια για την παραγωγή κρέατος από καλαμπόκι. Και υπολογίζεται ότι χρειάζονται 2-3 θερμίδες ορυκτών καυσίμων για να παραχθεί 1 θερμίδα πρωτεΐνης από σόγια ή σιτάρι. Για το βόειο κρέας χρειάζονται 54 θερμίδες καυσίμου για να παραχθεί 1 θερμίδα πρωτεΐνης.
Η επισιτιστική κρίση έρχεται – και μάλιστα πιο γρήγορα από την κλιματική αλλαγή
Στο βιβλίο του «Η επερχόμενη πείνα: Η παγκόσμια επισιτιστική κρίση και τι μπορούμε να κάνουμε για να την αποφύγουμε», ο καθηγητής Τζούλιαν Κριμπ προειδοποιεί ότι ο κόσμος έχει αγνοήσει μια σειρά από γεγονότα που δείχνουν μια επερχόμενη επισιτιστική κρίση. Και ότι γίνεται γρήγορα!
Σύμφωνα με τον καθηγητή Cribb, οι ελλείψεις νερού, γης και ενέργειας σε συνδυασμό με την αυξημένη ζήτηση από τον πληθυσμό και την οικονομική ανάπτυξη, θα δημιουργήσουν παγκόσμια έλλειψη τροφίμων γύρω στο 2050. Η έλλειψη τεχνολογίας και γνώσης θα προσθέσει στην κρίση.
Οι τιμές των τροφίμων θα εκτοξευθούν στα ύψη
Ως μέρος της επισιτιστικής κρίσης, οι τιμές των τροφίμων όπως το καλαμπόκι και το ρύζι είναι πιθανό να αυξηθούν γρήγορα – κατά 180 και 130 τοις εκατό, αντίστοιχα, έως το 2030.
Η Γη χάνει ένα βασικό θεμέλιο για την παραγωγή τροφίμων: το φυτόχωμα
Θα χρειαστεί να διπλασιάσουμε την παραγωγή τροφίμων για να τροφοδοτήσουμε την ανθρωπότητα. Όμως οι βασικοί πόροι για την παραγωγή τροφίμων γίνονται σπάνιοι. Ο κόσμος αυτή τη στιγμή χάνει 75 δισεκατομμύρια τόνους φυτικού εδάφους ετησίως.
Το φυτόχωμα είναι το ανώτερο 5-20 cm του εδάφους με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση οργανικής ουσίας και μικροοργανισμών.
Το ένα τρίτο του εδάφους χάθηκε μέσα σε 40 χρόνια
Οι επιστήμονες έχουν υπολογίσει ότι έχουμε χάσει το ένα τρίτο του παγκόσμιου εδάφους τα τελευταία 40 χρόνια – και η απώλεια συμβαίνει με αυξανόμενο ρυθμό.
Ταυτόχρονα, η παγκόσμια ζήτηση για τρόφιμα αυξάνεται μαζικά: «Για να ανταποκριθούμε στην αυξανόμενη ζήτηση από έναν αυξανόμενο πληθυσμό, θα χρειαστεί να παράγουμε περισσότερα τρόφιμα τα επόμενα 40 χρόνια από αυτά που έχουν παραχθεί τα προηγούμενα 8.000 χρόνια», αναφέρει ο Jason Clay, Senior Vice President WWF.
Μια ωρολογιακή βόμβα – κυριολεκτικά
Εκτός από τα προφανή προβλήματα του λιμού, η έλλειψη τροφίμων είναι επίσης πιθανό να προκαλέσει άλλα προβλήματα όπως συγκρούσεις, μαζική μετανάστευση, ακόμη και πόλεμο. Στο μέλλον, είναι πιθανό να διεξαχθούν πόλεμοι για την πρόσβαση σε πόρους τροφής και νερού, σύμφωνα με την Καθηγήτρια Usha Haley, από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Βιρτζίνια.
Τελειώνει το φαγητό – και μαζί του ο πλανήτης
Δεν είναι μόνο το φαγητό που μας τελειώνει. Η ανθρώπινη κατανάλωση και η αύξηση του πληθυσμού ασκούν πίεση στην αναγεννητική ικανότητα της φύσης σε όλη τη βιόσφαιρα, δηλαδή βασικά όλα τα οικοσυστήματα. Εκμεταλλευόμαστε τα οικοσυστήματα της Γης πέρα από τα όριά τους και παράγουμε περισσότερα απόβλητα από όσα μπορεί να απορροφήσει ο πλανήτης. Αυτήν τη στιγμή υπερεκμεταλλευόμαστε τη Γη κατά περίπου 75 τοις εκατό και θα χρειαστούμε το ισοδύναμο δύο πλανητών μέχρι το 2030, εκτός εάν γίνουν σημαντικές αλλαγές.