Ανυπόστατες οι κατηγορίες για τα επικίνδυνα φυστίκια στις πτήσεις – Μελέτη.
Σε ανασκόπηση που δημοσιεύθηκε στο Archives of Disease in Childhood προκύπτει πως δεν υπάρχουν αποδείξεις για την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι τα αλλεργιογόνα των ξηρών καρπών μπορούν να εξαπλωθούν μέσω των συστημάτων εξαερισμού των αεροσκαφών, λένε ειδικοί σε θέματα αλλεργίας και αεροπορικής ιατρικής .
Τα υπολείμματα αλλεργιογόνων σε επιφάνειες, όπως τα τραπέζια με τους δίσκους και οι οθόνες βίντεο στην πλάτη του καθίσματος, αποτελούν τον κύριο κίνδυνο, που πιθανότατα αυξάνεται από τους γρήγορους χρόνους μετακίνησης που αναπτύσσουν πολλοί αερομεταφορείς χαμηλού κόστους, προτείνουν.
Και οι αλλεργικές αντιδράσεις σε τρόφιμα είναι περίπου «10 έως 100 φορές λιγότερο συχνές κατά τη διάρκεια των πτήσεων απ’ ό,τι στο έδαφος», επισημαίνουν, αν και αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στο ότι οι επιβάτες με τροφικές αλλεργίες λαμβάνουν περισσότερες προφυλάξεις όταν πετούν, αναγνωρίζουν.
Περίπου το 2-3% των παιδιών και το 1-2% των ενηλίκων στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν τροφική αλλεργία, όπως αναφέρουν οι συγγραφείς. Και παρόμοια ποσοστά παρατηρούνται σε χώρες μεσαίου και υψηλού εισοδήματος. Η τροφική αλλεργία είναι η πιο συχνή αιτία αναφυλαξίας, μιας δυνητικά απειλητικής για τη ζωή αλλεργικής αντίδρασης.
Ενώ τα αλλεργιογόνα των φυστικιών μπορούν να ανιχνευθούν σε πολύ χαμηλά επίπεδα στον αέρα κατά το ξεφλούδισμα των ξηρών καρπών, η σκόνη καθιζάνει γρήγορα και μπορεί να ανιχνευθεί μόνο σε πολύ κοντινή απόσταση από τους ξηρούς καρπούς, γεγονός που σημαίνει ότι πολύ λίγη σκόνη κυκλοφορεί στον αέρα.
Επιπλέον, τα συστήματα εξαερισμού της καμπίνας του αεροσκάφους είναι σχεδιασμένα να κυκλοφορούν τον αέρα κατά μήκος του αεροσκάφους και όχι κατά μήκος της καμπίνας, ελαχιστοποιώντας έτσι την πιθανότητα εξάπλωσης των ρύπων που δημιουργούνται από τους επιβάτες μέσω της καμπίνας, εξηγούν οι συγγραφείς.
Ο αέρας ανταλλάσσεται πλήρως κάθε 3-4 λεπτά κατά τη διάρκεια μιας πτήσης. Αυτό συγκρίνεται με το κάθε 10 λεπτά για τα νοσοκομεία και τις αίθουσες διδασκαλίας. Στα σύγχρονα μεγάλα εμπορικά αεροσκάφη, περίπου το ήμισυ του εισαγόμενου αέρα είναι ανακυκλωμένος αέρας που έχει περάσει από φίλτρα σωματιδιακού αέρα, τα οποία απομακρύνουν αποτελεσματικά τη σκόνη, τους ατμούς, τα μικρόβια και ταυτόχρονα συλλαμβάνουν τα αερολυμένα σωματίδια τροφίμων. Ο άλλος μισός προέρχεται από τον εξωτερικό χώρο.
Το να επιτρέπεται στους επιβάτες με τροφική αλλεργία να επιβιβάζονται πριν από την επιβίβαση μπορεί να είναι χρήσιμο από αυτή την άποψη, λένε οι συγγραφείς, οι οποίοι σημειώνουν ότι το Υπουργείο Μεταφορών των ΗΠΑ απαιτεί ήδη από τις αεροπορικές εταιρείες να επιτρέπουν στους επιβάτες με αλλεργία σε ξηρούς καρπούς να το κάνουν αυτό.
Αλλά οι ανακοινώσεις που ζητούν από τους επιβάτες να μην καταναλώνουν ξηρούς καρπούς κατά τη διάρκεια της πτήσης είναι απίθανο να μειώσουν τον κίνδυνο αντιδράσεων κατά τη διάρκεια της πτήσης και μπορεί να παρέχουν ψευδή καθησυχασμό, προσθέτουν.
Ενώ πολλοί επιβάτες με τροφικές αλλεργίες προτιμούν να φέρνουν το δικό τους φαγητό, όπου παρέχεται υπηρεσία γεύματος κατά τη διάρκεια της πτήσης, οι περισσότερες αεροπορικές εταιρείες προσφέρουν επιλογές χωρίς αλλεργιογόνα, εφόσον ζητηθούν εκ των προτέρων.
Και οι επιβάτες που κινδυνεύουν από τροφική αναφυλαξία θα πρέπει να έχουν στις χειραποσκευές τους αυτόματους εγχυτήρες αδρεναλίνης, όπως ένα EpiPen, καθώς αυτά δεν περιλαμβάνονται πάντα στα ιατρικά κιτ επί του αεροσκάφους, ούτε επιτρέπεται πάντα στο πλήρωμα καμπίνας να τα χρησιμοποιεί, συμβουλεύουν οι συγγραφείς.
Ακολουθήστε το Cibum 
