Αποχώρησαν από το μουσείο Πράδο της Μαδρίτης οι επιζώντες της μαζικής δηλητηρίασης της Ισπανίας του 1981, του λεγόμενου “Συνδρόμου Τοξικού Λαδιού” (Toxic Oil Syndrome-TOS), που απειλούσαν ότι θα αυτοκτονήσουν εάν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους για βοήθεια και προβολή της υπόθεσής τους στα διεθνή Μέσα.
Η επιλογή του συγκεκριμένου χώρου διόλου τυχαία δεν ήταν, καθώς σύμφωνα με τους διαδηλωτές, το Πράδο είναι “ένα παγκόσμιο έμβλημα υπερηφάνειας και ορατότητας και θέλουμε επίσης παγκόσμια προβολή”.
Μερικοί βρίσκονταν εντός του Μουσείου και περίπου είκοσι συγκεντρώθηκαν στον εξωτερικό χώρο του κτιρίου την Τρίτη 19 Οκτωβρίου. Τόνισαν δε πως ο πολιτισμός ήταν αυτός που βοήθησε τα θύματα σαράντα χρόνια πριν, να επιζήσουν της “μυστηριώδους επιδημίας”, η οποία στοίχισε τη ζωή σε περισσότερους από 5.000, ενώ έβλαψε την υγεία σε περισσότερους από 20.000 ανθρώπους, οι οποίοι παρουσίασαν στην πορεία ανίατες παθήσεις. Μάλιστα, εμφάνισαν συμπτώματα, τα οποία δεν είχαν παρουσιαστεί ποτέ ξανά στην παγκόσμια βιβλιογραφία.
Η αιτία ήταν η κατανάλωση φτηνού λαδιού βιομηχανικής χρήσης, το οποίο είχε εισαχθεί από την εταιρία RAPSA του Σαν Σεμπαστιάν, είχε ραφιναριστεί στα ελαιουργεία της εταιρίας ITH στη Σεβίλλης, ώστε να απομακρυνθούν τα χημικά πρόσθετα και είχε αναμιχθεί με ανιλίνη, μία ισχυρή τοξική ουσία.
Στη συνέχεια το “ελαιόλαδο” διοχετεύτηκε σε εμπόρους, οι οποίοι το πουλούσαν χύμα πλέον, σε πλαστικά μπιτόνια στις λαϊκές αγορές – τις γνωστές “μερκαντίλος” – γύρω από τα μπλοκ των εργατικών πολυκατοικιών στα περίχωρα της μητρόπολης.
Μέσα σε μόλις λίγους μήνες, πάνω από 350 άνθρωποι – στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά – είχαν πεθάνει στη Μαδρίτη, ενώ σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, η υγεία δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων κλονίστηκε σοβαρά, καθώς ανέπτυξαν χρόνιες παθήσεις με μη αναστρέψιμες βλάβες σε ζωτικά όργανα. Συνολικά, εκτιμάται ότι περίπου 100.000 άνθρωποι “εκτέθηκαν” στο μολυσμένο λάδι.
Μεταξύ των προβλημάτων υγείας που προκλήθηκαν ως αποτέλεσμα της κατανάλωσής του συγκαταλέγονται νόσοι του αναπνευστικού, πνευμονική υπέρταση, καχεξία, μυϊκοί σπασμοί και σκληροδερμία, νευρολογικές διαταραχές και σύνδρομα που οδηγούν σε μόνιμη αναπηρία.
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των οργανώσεων των θυμάτων, τμήμα της βοήθειας που πήραν, αφαιρέθηκε στη συνέχεια όταν έλαβαν αποζημιώσεις, ενώ η κυβέρνηση δεν έχει τιμήσει ποτέ τα θύματα.
Οι επιζώντες ζητούσαν – μεταξύ άλλων – μια συνάντηση με τον πρωθυπουργό, Πέδρο Σάντσεθ και με διαμεσολαβητές μέχρι το τέλος Οκτωβρίου καθώς και παροχή οικονομικής βοήθειας για την κάλυψη των ιατρικοφαρμακευτικών αναγκών των επιζώντων.
“Αυτό που περιμένουν είναι να πεθάνουμε για να τελειώσει το πρόβλημα”, αναφέρει – μεταξύ άλλων – ανακοίνωση της Ένωσης “Είμαστε ακόμα Ζωντανοί” για τα θύματα της επιδημίας.
“Όχι άλλη ταπείνωση και εγκατάλειψη”, ζητούσε μέσω ανάρτησης στη σελίδα της στο Twitter, προειδοποιώντας πως “έξι ώρες αφότου ήρθαμε εδώ θα ξεκινήσουμε να καταπίνουμε χάπια. Έχουμε τα απαραίτητα χάπια για να πάρουμε όλα όσα δεν μας προσφέρετε», ενώ απειλούσαν ότι θα μεταδώσουν ζωντανά την αυτοκτονία τους από το χώρο του μουσείου.
Ευτυχώς κάτι τέτοιο δε συνέβη, τελικά, με τους διαδηλωτές να αποχωρούν μετά από περίπου έξι ώρες, σύμφωνα με το Reuters, ενώ η αστυνομία έθεσε υπό κράτηση δύο εξ αυτών.
Μια φωτογραφία που τραβήχτηκε στο εσωτερικό του μουσείου απεικονίζει έξι ανθρώπους – ο ένας σε αναπηρικό αμαξίδιο – να κρατούν ένα πλακάτ μπροστά από τον πίνακα του Ισπανού ζωγράφου, Ντιέγο Βελάθκεθ με τίτλο “Οι δεσποινίδες των τιμών” (“Las Meninas”).
“Ξεδιπλώσαμε ένα πλακάτ εις ανάμνηση των 40 ετών που έχουμε υπάρξει θύματα, άρρωστοι και εγκαταλελειμμένοι από όλες τις κυβερνήσεις”, δήλωσε διαδηλωτής σε βίντεο που ανέβασε στη σελίδα της η εφημερίδα El Pais.
Το μουσείο δεν είχε καμία εκ των προτέρων γνώση σχετικά με τη διαμαρτυρία, σύμφωνα με δηλώσεις εκπροσώπου επικοινωνίας του Μουσείου στη Washington Post, ενώ οι διαδηλωτές “έφυγαν από μόνοι τους” μετά από λίγες ώρες.
Από πλευράς κυβέρνησης, δεν έγινε κάποιο άμεσο σχόλιο, σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters.
Αξίζει να σημειωθεί πως το 1989, τρεις δικαστές απέρριψαν τις κατηγορίες δολοφονίας εναντίον των διανομέων του φονικού ελαιόλαδου, προκαλώντας οργή στην Ισπανία, σύμφωνα με τους New York Times. Είκοσι τέσσερις κατηγορούμενοι αθωώθηκαν πλήρως, ενώ σύμφωνα με την απόφαση κανείς από τους 37 κατηγορούμενους δεν είχε σκοπό να προκαλέσει θάνατο ή τραυματισμό.
Ακολουθήστε το Cibum 
