Η EFSA εφαρμόζει τεκμηριωμένες εκτιμήσεις επικινδυνότητας για την επαναξιολόγηση ορισμένων γλυκαντικών.
Στο πλαίσιο των προπαρασκευαστικών εργασιών που έχει αναλάβει η EFSA για την υποστήριξη της επιτροπής της για τα πρόσθετα τροφίμων και τις αρωματικές ύλες (Panel on Food Additives and Flavourings – FAF) για την επίτευξη συμπερασμάτων σχετικά με την ασφάλεια των επιτρεπόμενων προσθέτων τροφίμων, στόχος των εργασιών αυτών ήταν να διασφαλιστεί ότι προσδιορίζονται οι σχετικές πληροφορίες σχετικά με τους περιβαλλοντικούς κινδύνους που συνδέονται με τη χρήση των τεχνητών γλυκαντικών.
Στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας επαναξιολόγησης, εξετάστηκαν οι ακόλουθες ουσίες που χρησιμοποιούνται ως γλυκαντικά: ακεσουλφάμη-Κ (E 950), άλας ασπαρτάμης-ακεσουλφάμης (E 962), σουκραλόζη (E 955), σακχαρίνες (E 954), θαυματίνη (E 957), νεοεσπεριδίνη DC (E 959), νεοτάμη (E 961), Άλατα του κυκλοεξυλαμινοσουλφονικού οξέος (E 952) και οι πολυόλες (σορβιτόλη (E 420), μαντιτόλη (E 421), isomalt (E 953), μαλτιτόλες (E 965), λακτιτόλη (E 966), ξυλιτόλη (E 967) και ερυθριτόλη (E 968)).
Τα δεδομένα συγκεντρώθηκαν χρησιμοποιώντας μια συστηματική προσέγγιση αναθεώρησης. Γενικά, τα δεδομένα που εντοπίστηκαν ήταν εξαιρετικά περιορισμένα, ιδίως όσον αφορά τη νεοεσπεριδίνη DC, τη νεοτάμη, τη θαυματίνη και τις πολυόλες. Ωστόσο, υπήρχαν επίσης περιορισμένα στοιχεία που υποδηλώνουν την εκτεταμένη εμφάνισή τους στο περιβάλλον.
Όσον αφορά την ακεσουλφάμη-Κ, τη σουκραλόζη, τα άλατα του κυκλοεξυλαμινοσουλφονικού οξέος και τη σακχαρίνη, εντοπίστηκαν πολλαπλές μελέτες που καταδεικνύουν την ευρεία κατανομή αυτών των γλυκαντικών στα επιφανειακά ύδατα, τα υπόγεια ύδατα, τα παράκτια και θαλάσσια ύδατα. Υπάρχουν επίσης μελέτες που δείχνουν την παρουσία τους στην παροχή πόσιμου νερού (βρύσης), όμβριων υδάτων και σε ατμοσφαιρικά δείγματα. Ωστόσο, αυτά τα γλυκαντικά δεν φαίνεται να είναι ιδιαίτερα τοξικά για τα υδρόβια είδη, τουλάχιστον όχι σε περιβαλλοντικές συγκεντρώσεις που παρατηρούνται επί του παρόντος.
Το άλας ασπαρτάμης-ακεσουλφάμης διαχωρίζεται εύκολα στα δύο συστατικά γλυκαντικά του στο ανθρώπινο σώμα και το περιβάλλον, και έτσι η διαδικασία αναθεώρησης έλαβε υπόψη και την ασπαρτάμη, παρά το γεγονός ότι δεν αποτελεί μεμονωμένη ειδικό επίκεντρο της διαδικασίας επανεξέτασης. Ενώ υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι η ασπαρτάμη είναι τοξική για τα υδρόβια είδη, δεν ανιχνεύεται σε επίπεδα ανησυχίας στο περιβάλλον.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτή την ανασκόπηση, μπορείτε να επισκεφθείτε τον παρακάτω σύνδεσμο:
Ακολουθήστε το Cibum 
