Σουηδοί ερευνητές ανακάλυψαν πρόσφατα ότι τα ένζυμα αποικοδόμησης πλαστικών αυξάνονται, όσο αυξάνεται και η ρύπανση από πλαστικό στο φυσικό περιβάλλον του κόσμου.
Ο Aleksej Zelezniak, αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Chalmers της Σουηδίας, εξηγεί στο PackagingInsights πώς αυτές οι ανακαλύψεις θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από τις βιομηχανίες συσκευασίας και διαχείρισης απορριμμάτων για την αντιμετώπιση της ρύπανσης.
Αναλύοντας δείγματα DNA από όλη την υδρόγειο, συμπεριλαμβανομένων των εδαφών, των ωκεανών και των θαλασσών, η ερευνητική ομάδα στο Πανεπιστήμιο Chalmers εντόπισε 30.000 αλληλουχίες ενζύμων με δυνατότητα υποβάθμισης του πλαστικού, συμπεριλαμβανομένων των πλαστικών σακουλών.
«Αυτό που ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον να δούμε ήταν η ποικιλομορφία αυτών των ενζύμων που εφευρέθηκαν από το πλαστικό, που συσχετίστηκε σε θετικό βαθμό με τις ποσότητες της αναφερόμενης πλαστικής ρύπανσης και των μη ανακυκλωμένων πλαστικών απορριμμάτων», εξηγεί ο Zelezniak.
Η μελέτη εστιάζει σε όλους τους κύριους ρύπους, συμπεριλαμβανομένου του πολυπροπυλενίου (PP), του πολυαιθυλενίου (PE) και της πολυβινυλικής αλκοόλης (PVA).
Ο Zelezniak λέει ότι οι ερευνητές πρέπει ακόμα να διεξάγουν πολλά εργαστηριακά πειράματα για να εντοπίσουν όλα τα ένζυμα που είναι ικανά για αποικοδόμηση των πλαστικών.
«Αυτό πρέπει να είναι μια παγκόσμια προσπάθεια. Εάν κάποιο από αυτά τα ένζυμα μπορούσε να δράσει στα πλαστικά με χρονικά πλαίσια που θα ταιριάζουν με τα σημερινά υπό εξέταση πλαστικά, θα μπορούσε στην πραγματικότητα να μειώσει την αιτία αυτής της συσσώρευσης πλαστικών απορριμμάτων», λέει.
Το πλαστικό αποικοδομείται από τα μικρόβια –πολύ αργά και αποτελεσματικά– και ίσως κάποια ένζυμα είναι πιο ενεργά από άλλα. «Εάν βρίσκαμε κάποιους τρόπους που είναι αρκετά ενεργοί, θα μπορούσαμε να τους επιδιώξουμε περαιτέρω για να αναπτύξουμε μια οικονομικά εφικτή διαδικασία», εξηγεί ο Zelezniak.
Οικονομικές ευκαιρίες
Ο Zelezniak τονίζει ότι τα πλαστικά απόβλητα εξακολουθούν να υφίστανται κακή διαχείριση και διαρρέουν όλο και περισσότερο στο φυσικό περιβάλλον.
«Από τη θετική πλευρά, βρήκαμε πολλά υποψήφια ένζυμα με τη δυνατότητα να υποβαθμίσουν τα πλαστικά και τότε θα μπορέσει κάποιος να βρει οποιαδήποτε οικονομικά εφικτή λύση για την ανακύκλωση πλαστικών».
Στο μέλλον, αυτή η ανακάλυψη θα μπορούσε να ενισχύσει την κυκλική οικονομία των πλαστικών. Ωστόσο, η επιτυχία της εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις ισχύουσες διαδικασίες και τις πολιτικές που καθορίζουν τη διαχείριση των πλαστικών απορριμμάτων, λέει.
Βασικά ευρήματα για τη βιομηχανία
Δεν είναι μυστικό ότι η βιομηχανία συσκευασίας θέλει να παράγει περισσότερα υλικά που μπορούν να εξυπηρετήσουν την αυξανόμενη ζήτηση των καταναλωτών, συνεχίζει ο Zelezniak: «Τους νοιάζει τα προϊόντα τους να είναι φθηνά και να συμμορφώνονται με τις τρέχουσες πολιτικές».
Ως εκ τούτου, προτείνει ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να δώσουν μεγαλύτερη προσοχή στον τρόπο ανακύκλωσης των πλαστικών απορριμμάτων και να υποστηρίξουν πιο περιβαλλοντικά βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις για τα υλικά συσκευασίας, παρά το υψηλότερο κόστος. Υποστηρίζει επίσης φόρους που σχετίζονται με τα πλαστικά , παρόμοιους με τον εισερχόμενο Φόρο Πλαστικών Συσκευασιών στο Ηνωμένο Βασίλειο .
Επιπλέον, ο Zelezniak τονίζει την αναγκαιότητα υποστήριξης της επιστημονικής έρευνας: «Εάν μια τέτοια έρευνα ενθαρρυνόταν περισσότερο, τελικά οι επιστήμονες και οι νέες επιχειρήσεις θα μπορούσαν να βρουν μια περιβαλλοντικά βιώσιμη και οικονομικά εφικτή λύση για την καταπολέμηση του προβλήματος των πλαστικών απορριμμάτων».
Ένα μελλοντικό βήμα θα ήταν η ανάπτυξη μιας διαδικασίας για την ανάκτηση προδρόμων πλαστικών πολυμερών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν επανειλημμένα στην παραγωγή πλαστικών, εξηγεί ο Zelezniak.
«Αυτή είναι μια διαδικασία που εξακολουθεί να είναι αρκετά δαπανηρή. Έτσι, οι παραγωγοί πλαστικών προτιμούν να χρησιμοποιούν φρέσκες πρώτες ύλες, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα αυτή την παγκόσμια αύξηση των πλαστικών απορριμμάτων».
Ένα άλλο σενάριο θα ήταν η παράκαμψη του άνθρακα από τα πλαστικά απόβλητα σε πιο οικονομικά βιώσιμα προϊόντα.
«Οτιδήποτε είναι πιο οικονομικά βιώσιμο από απλά απόβλητα, όπως τα καύσιμα ή οποιοδήποτε άλλο προϊόν που προέρχεται από βιομάζα, θα μπορούσε να είναι μια πιθανή μελλοντική λύση και θα μπορούσε να αυξήσει την πλαστική κυκλική οικονομία», καταλήγει ο Zelezniak.
Ακολουθήστε το Cibum 
