Τα ευρήματα μιας μελέτης υποδηλώνουν ότι η μαννόζη θα μπορούσε να είναι μια βοηθητική δευτερογενής θεραπεία για τον καρκίνο.
Έρευνα από το Sanford Burnham Prebys και το Διεθνές Ινστιτούτο Καρκίνου της Οσάκα έριξε νέο φως στις αντικαρκινικές ιδιότητες της μαννόζης, ενός σακχάρου που είναι ζωτικής σημασίας για τον άνθρωπο που αναστέλλει, επίσης, την ανάπτυξη καρκινικά κύτταρα.
Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό eLife , υποδηλώνουν ότι η μαννόζη θα μπορούσε να είναι μια βοηθητική δευτερογενής θεραπεία για τον καρκίνο και να βελτιώσει άλλες υπάρχουσες θεραπευτικές μεθόδους χωρίς ανεπιθύμητες παρενέργειες, αναφέρει ο συν-συγγραφέας της μελέτης Hudson Freeze, Ph.D.
Η μαννόζη είναι ένα σάκχαρο που το σώμα προσθέτει στις πρωτεΐνες για να σταθεροποιήσει τη δομή τους και να τις βοηθήσει να αλληλεπιδράσουν με άλλα μόρια.
Αυτή η διαδικασία, που ονομάζεται γλυκοζυλίωση, είναι απαραίτητη για την εξασφάλιση ζωτικών λειτουργιών στον ανθρώπινο οργανισμό και εάν δεν εξελιχθεί ομαλά μπορεί να προκληθούν σπάνιες, αλλά συχνά απειλητικές για τη ζωή, ασθένειες.
Η μαννόζη έχει ήδη αποδειχθεί ότι αναστέλλει την ανάπτυξη αρκετών τύπων καρκίνου στο εργαστήριο, αλλά οι επιστήμονες δεν κατανοούν πλήρως γιατί συμβαίνει αυτό. Για να μάθουν περισσότερα, η ερευνητική ομάδα έστρεψε την προσοχή της σε μια ασυνήθιστη ιδιότητα της μαννόζης που παρατηρήθηκε σε ένα απίθανο θέμα: τις μέλισσες.
«Είναι γνωστό για περισσότερο από έναν αιώνα ότι η μαννόζη είναι θανατηφόρα για τις μέλισσες επειδή δεν μπορούν να την επεξεργαστούν όπως οι άνθρωποι – είναι γνωστό ως «σύνδρομο μελισσών»», λέει ο Freeze. «Θέλαμε να δούμε αν υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ του συνδρόμου της μέλισσας και των αντικαρκινικών ιδιοτήτων της μαννόζης, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια εντελώς νέα προσέγγιση για την καταπολέμηση του καρκίνου».
Χρησιμοποιώντας γενετικά τροποποιημένα ανθρώπινα καρκινικά κύτταρα από ινοσάρκωμα -έναν σπάνιο καρκίνο που επηρεάζει τον συνδετικό ιστό- η ερευνητική ομάδα αναδημιούργησε το σύνδρομο της μέλισσας και ανακάλυψε ότι χωρίς το ένζυμο που απαιτείται για τον μεταβολισμό της μαννόζης, τα κύτταρα αναπαράγονται αργά και είναι σημαντικά πιο ευάλωτα στη χημειοθεραπεία.
«Βρήκαμε ότι η ενεργοποίηση του συνδρόμου της μέλισσας σε αυτά τα καρκινικά κύτταρα τα έκανε να μην μπορούν να συνθέσουν τα δομικά στοιχεία του DNA και να αναπαραχθούν κανονικά», λέει ο Freeze. «Αυτό βοηθά στην εξήγηση των αντικαρκινικών επιδράσεων της μαννόζης που έχουμε παρατηρήσει στο εργαστήριο».
Ενώ η μόχλευση του συνδρόμου της μέλισσας θα μπορούσε να είναι μια πολλά υποσχόμενη συμπληρωματική θεραπεία καρκίνου, οι ερευνητές προειδοποιούν ότι επειδή το αποτέλεσμα εξαρτάται από ζωτικές μεταβολικές διεργασίες, χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να προσδιοριστεί ποιοι τύποι καρκίνου θα ήταν πιο ευάλωτοι στη μαννόζη.
Παράλληλα, η μελέτη προτείνει πως η μέχρι τώρα ανεξερεύνητη γλυκοβιολογία του μεταβολισμού του σακχάρου στα καρκινικά κύτταρα θα μπορούσε να είναι ένας «θησαυρός» για πολλές πιθανές θεραπείες.
Διαβάστε την δημοσίευση εδώ.