Mελέτη επιστημόνων του Πανεπιστημίου Universidad de Costa Rica αξιολόγησε τις πρακτικές και τις απόψεις των Σκωτσέζων γαλακτοπαραγωγών σχετικά με συστήματα που βασίζονται σε βοσκότοπους και συστήματα εσωτερικού χώρου.
Τον τελευταίο καιρό αυξάνονται οι προβληματισμοί σχετικά με τις περιβαλλοντικές και, οικονομικές επιπτώσεις και τις επιπτώσεις στην καλή διαβίωση των ζώων αυτών των συστημάτων. Η γαλακτοκομία σε εσωτερικούς χώρους είναι μια αμφιλεγόμενη πρακτική μεταξύ του κοινού. Ενώ αυτή η διαμάχη μερικές φορές αντιπροσωπεύεται ως έλλειψη κατανόησης από το κοινό, υπάρχει ανάγκη για περισσότερη έρευνα σχετικά με τις απόψεις των αγροτών.
Η μελέτη έγινε σε 909 γαλακτοπαραγωγούς στη Σκωτία με ερωτήσεις σχετικά με τις πρακτικές βόσκησης και τη στάση τους στη βοσκή και στα συστήματα εσωτερικού χώρου. Ολοκληρώθηκαν 254 έρευνες, ηλεκτρονικά και σε έντυπη μορφή.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 19% των ερωτηθέντων στέγαζε μερικές ή όλες τις αγελάδες όλο το χρόνο. Το 68% συμφώνησε ότι οι αγελάδες πρέπει να βόσκουν για κάποιο χρονικό διάστημα μέσα σε ένα έτος και το 51% συμφώνησε ότι η ευημερία ήταν καλύτερη εάν οι αγελάδες έβοσκαν.
Δηλαδή πάνω από τα δύο τρίτα των ερωτηθέντων συμφώνησαν ότι οι αγελάδες θα πρέπει να βόσκουν για ένα διάστημα μέσα στο έτος και πάνω από το ήμισυ συμφώνησε ότι η ευημερία ήταν καλύτερη αν οι αγελάδες έβοσκαν. Αυτές οι απόψεις συνυπήρχαν με απόψεις ότι η κερδοφορία και η καλή διαβίωση των ζώων εξαρτώνται περισσότερο από την τήρηση και τη διαχείριση αποθεμάτων παρά από τον τύπο του συστήματος. Ωστόσο, η αποδοχή της βοσκής είναι εκπληκτικά υψηλή, δεδομένου ότι προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι οι ενδιαφερόμενοι φορείς της γαλακτοβιομηχανίας του Ηνωμένου Βασιλείου υποστήριζαν ότι η διαφοροποίηση μεταξύ των γαλακτοκομικών συστημάτων με βάση το αν βοσκούσαν ή όχι δεν ήταν χρήσιμη.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι ερωτηθέντες των οποίων το σύστημα περιελάμβανε βοσκή και οι ερωτηθέντες που είχαν αφιερώσει περισσότερο χρόνο στη γεωργία ήταν πιο πιθανό να πιστεύουν ότι οι αγελάδες πρέπει να έχουν πρόσβαση σε βοσκότοπους και λιγότερο πιθανό να συμφωνήσουν ότι η διαχείριση ήταν πιο σημαντική από το σύστημα για τον καθορισμό των αποτελεσμάτων καλής μεταχείρισης των ζώων.
Όσον αφορά τις συστάσεις της βιομηχανίας και της πολιτικής, η έρευνα προτείνει ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα για τη διασφάλιση της ικανότητας των αγροτών να βόσκουν μέσω, για παράδειγμα, έρευνας και συμβουλευτικής υποστήριξης για τη βόσκηση και να εξασφαλιστεί ότι τα διαφορετικά συστήματα δεν τιμωρούνται κατά την ανάπτυξη περιβαλλοντικών μέτρων και συστάσεων του γαλακτοκομικού τομέα και ενδεχομένως αλυσίδες εφοδιασμού που ανταμείβουν οικονομικά τους αγρότες για τη βοσκή.
Έρευνα: Shortall OK, Lorenzo-Arribas A (2022) “Πρακτικές και στάσεις γαλακτοπαραγωγών που σχετίζονται με συστήματα παραγωγής σε βοσκοτόπια και εσωτερικούς χώρους στη Σκωτία”. PLoS ONE 17(2): e0262268. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0262268