Η μελέτη που σηματοδοτεί ένα σημαντικό βήμα στην κατανόηση των περιβαλλοντικών ρύπων και των επιπτώσεών τους στους πιο ευάλωτους πληθυσμούς.
Σε μια σημαντική επιστημονική πρόοδο, οι ερευνητές διερεύνησαν σημαντικούς μηχανισμούς και επιπτώσεις στην υγεία της έκθεσης των βρεφών σε πολυφθοροαλκυλικές ουσίες (PFAS), αναλύοντας τη μεταφορά τους μέσω του πλακούντα και του μητρικού γάλακτος.
Οι πολυφθοροαλκυλικές ουσίες (PFAS) είναι μια κατηγορία χημικών ουσιών που χρησιμοποιούνται ευρέως στην παραγωγή καταναλωτικών αγαθών λόγω των υδρόφοβων και ελαιοφοβικών ιδιοτήτων και της σταθερότητάς τους.
Ωστόσο, η ανθεκτικότητά τους στο περιβάλλον και η βιοσυσσώρευσή τους στους ζωντανούς οργανισμούς έχουν προκαλέσει ανησυχίες για πιθανές επιπτώσεις στην υγεία. Προηγούμενες μελέτες έχουν συνδέσει την έκθεση στα PFAS με διάφορες δυσμενείς εκβάσεις, συμπεριλαμβανομένων αναπτυξιακών προβλημάτων στα παιδιά.
Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Eco-Environment & Health στις 8 Μαΐου 2024, ανέδειξε τα επίπεδα, τους κινδύνους για την υγεία και τις ικανότητες δέσμευσης πρωτεϊνών μεταφοράς των υπερ- και πολυφθοροαλκυλικών ουσιών (PFAS) στην πρώιμη ζωή με βάση την ομάδα Shanghai Maternal-Child Pairs Cohort.
Βρίσκονται στον ορό της μητέρας, στον ορό του ομφάλιου λώρου και στο μητρικό γάλα, αυτές οι συνθετικές χημικές ουσίες ενέχουν δυνητικούς κινδύνους για την υγεία των βρεφών. Με επικεφαλής την ερευνητική ομάδα της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Fudan, η ερευνητική ομάδα ανέλυσε σχολαστικά τους μηχανισμούς μεταφοράς και τις επιπτώσεις αυτών των επίμονων χημικών ουσιών, παρέχοντας κρίσιμες πληροφορίες για τη διάχυτη παρουσία τους από την εγκυμοσύνη έως τη γαλουχία.
Χρησιμοποιώντας υγρή χρωματογραφία υψηλής απόδοσης-ταυτόχρονη φασματομετρία μάζας, η μελέτη ανέλυσε 16 τύπους PFAS σε 1.076 ζεύγη μητέρας-παιδιού. Αποκάλυψε τα ποσοστά ανίχνευσης και τις μέσες συγκεντρώσεις του σουλφονικού υπερφθοροοκτανίου (PFOS), του υπερφθοροοκτανοϊκού οξέος (PFOA) και του 6:2 Cl-PFESA, με το PFOS να είναι πιο διαδεδομένο στον ορό της μητέρας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η αποτελεσματικότητα της μεταφοράς των PFAS στον πλακούντα ήταν υψηλότερη από τη μεταφορά μέσω του θηλασμού, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι εν λόγω χημικές ουσίες είναι πιθανότερο να διασχίσουν τον πλακούντα και να συσσωρευτούν στο έμβρυο.
Επιπλέον, η έρευνα χρησιμοποίησε μοριακή πρόσδεση για να προσομοιώσει τη σύνδεση των PFAS με τις πρωτεΐνες μεταφοράς, επηρεάζοντας ενδεχομένως την κατανομή και τη μεταφορά τους εντός του σώματος. Τα ευρήματα αυτά υπογραμμίζουν την ανάγκη αυστηρότερων κανονισμών για τα PFAS και περαιτέρω έρευνας για τις περιβαλλοντικές και υγειονομικές επιπτώσεις τους.
Η κ. Yaqi Xu, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, δηλώνει: «Τα ευρήματά μας είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη στρατηγικών για την προστασία των βρεφών από τις δυνητικά επιβλαβείς επιπτώσεις της έκθεσης σε PFAS. Η κατανόηση των κινδύνων που σχετίζονται με αυτές τις χημικές ουσίες μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερες ρυθμιστικές πολιτικές και μέτρα προστασίας για τους πιο ευαίσθητους ανάμεσά μας».
Οι επιπτώσεις αυτής της έρευνας είναι πολύ σημαντικές, ιδίως για τις πολιτικές δημόσιας υγείας και την ασφάλεια των βρεφών. Με τον εντοπισμό συγκεκριμένων ενώσεων PFAS που είναι πιο πιθανό να μεταφερθούν μέσω του πλακούντα και στο μητρικό γάλα, τα προληπτικά μέτρα μπορούν να είναι πιο αποτελεσματικά στοχευμένα.
Επιπλέον, τα ευρήματα της μελέτης θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις μελλοντικές κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τη χρήση προϊόντων που περιέχουν PFAS από έγκυες γυναίκες και θηλάζουσες μητέρες.