Εκεί που κάποιοι δεν δίνουν προτεραιότητα στην ασφάλεια των τροφίμων ως πυλώνα της επιχείρησής τους
Απέτυχε να ακολουθήσει οποιοδήποτε κανομισμό για την Ασφάλεια και την Υγιεινή Τροφίμων, απέτυχε στην καθαριότητα του εστιατορίου, την προστασία των τροφίμων από μόλυνση, τον έλεγχο των παρασίτων, το χειρισμό τροφίμων και την εκπαίδευση…
Το δικαστήριο κατακεραύνωση τους ιδιοκτήτες του ινδικού εστιατορίου «Tandoori Mahal» στο Wallasey, χρεώνοντας του συνολικά 13 παραβιάσεις
Ο βασικός μέτοχος, Ajmol Ali, ομολόγησε την ενοχή του και στις 13 κατηγορίες βάσει των κανονισμών για την ασφάλεια και την υγιεινή των τροφίμων, ενώ η Roushanara Begum, συνιδιοκτήτρια, ομολόγησε την ενοχή της σε έξι κατηγορίες βάσει των κανονισμών για την ασφάλεια των τροφίμων και την υγιεινή. Σε αυτά περιλαμβάνονται η αποτυχία διασφάλισης της καθαριότητας των χώρων, η αποτυχία διασφάλισης της προστασίας των τροφίμων από μόλυνση και η αποτυχία διασφάλισης της επίβλεψης, η εκπαίδευση ή η εκπαίδευση των χειριστών τροφίμων σε θέματα υγιεινής των τροφίμων.
- Δείτε επίσης: Πίτσα με λάδι κάνναβης σε δημοφιλές εστιατόριο – Τουλάχιστον 85 άτομα εμφάνισαν ανεξήγητα συμπτώματα
- Δείτε επίσης: Εσείς καθαρίζετε σωστά τα φρούτα και τα λαχανικά πριν την κατανάλωση;
Ασφάλεια τροφίμων στην Ινδία… το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;
Τον Απρίλιο του 2023, κυβερνητικοί αξιωματούχοι στην Ινδία εξέδωσαν μια εκπληκτική έκθεση: Σχεδόν το ένα τέταρτο των δειγμάτων τροφίμων που δοκιμάστηκαν από τις ρυθμιστικές αρχές κατά τη διάρκεια μιας έρευνας
δεν πληρούσαν τα πρότυπα ασφάλειας τροφίμων της χώρας . Τα ευρήματα προέκυψαν εν μέσω ενός
αυξανόμενου κύματος ανησυχίας των καταναλωτών για την ασφάλεια των τροφίμων, την καταστολή των κακών πρακτικών υγιεινής, τα πολυάριθμα κρούσματα τροφιμογενών ασθενειών και τις ανεξέλεγκτες περιπτώσεις νοθείας τροφίμων.
Γιατί η ασφάλεια των τροφίμων είναι τόσο δύσκολη στην Ινδία
Η κουλτούρα για την ασφάλεια των τροφίμων είναι μια σχετικά νέα έννοια στην Ινδία, με το σύστημα κανονισμών για την ασφάλεια των τροφίμων των εθνών να θεσπίζεται μόλις το 2006. Οι κανονισμοί διέπονται από την Αρχή Ασφάλειας και Προτύπων Τροφίμων της Ινδίας (FSSAI) , η οποία ιδρύθηκε βάσει του νόμου για την ασφάλεια των τροφίμων και τα πρότυπα της κυβέρνησης πέρασαν την ίδια χρονιά. Η FSSAI είναι υπεύθυνη για τον καθορισμό επιστημονικών προτύπων ασφάλειας και ποιότητας τροφίμων, τη ρύθμιση του τρόπου κατασκευής, αποθήκευσης και διανομής προϊόντων τροφίμων και ποτών και, τελικά, την επιβολή της συμμόρφωσης με αυτούς τους κανόνες.
Όπως είναι λογικό, η Ινδία αντιμετωπίζει πολλά από τα ίδια προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλες οι αναπτυσσόμενες οικονομίες τροφίμων, όπως:
- Χαμηλή συνειδητοποίηση των αναγκών για την ασφάλεια των τροφίμων. Μέχρι πρόσφατα, πολλοί άνθρωποι στην Ινδία δεν γνώριζαν τις πρακτικές υγιεινής των τροφίμων και τους κινδύνους από την κατανάλωση μολυσμένων τροφίμων. Έξω από τα αστικά επίκεντρα, ακόμη και πολίτες που γνωρίζουν τους κινδύνους μόλυνσης θεωρούν την ασφαλή τροφή ως είδος πολυτέλειας.
- Περιορισμένη υποδομή. Οι εγκαταστάσεις παραγωγής και επεξεργασίας τροφίμων ενδέχεται να μην διαθέτουν τους πόρους για τη διατήρηση της σωστής υγιεινής, με αποτέλεσμα τη μόλυνση και την εκδήλωση τροφιμογενών ασθενειών. Μόνο στην Ινδία, υπολογίζεται ότι υπάρχουν 100 εκατομμύρια τροφιμογενείς ασθένειες κάθε χρόνο, με αποτέλεσμα κατά μέσο όρο 120.000 θανάτους.
- Σκόπιμη νόθευση τροφίμων. Μια ανασκόπηση του 2022 από το FSSAI διαπίστωσε μια αξιοσημείωτη αύξηση στον εντοπισμό περιπτώσεων νοθείας τροφίμων με την πάροδο των ετών, από μόλις 15% το 2012 σε 28% το 2019 . Η ανίχνευση παραμένει πρόβλημα, εφόσον οι κατασκευαστές αγνοούν τις απαιτήσεις εγγραφής προϊόντος που είναι νομικά υποχρεωμένοι να πληρούν.
Δείτε επίσης: Ο απίστευτος λόγος που Ιταλικό εστιατόριο αποφάσισε να βγάλει από το μενού τη δημοφιλή καρμπονάρα
- Κακή ιχνηλασιμότητα, έλεγχοι προμηθευτών και δυνατότητες διαχείρισης κινδύνων. Για πολλές εταιρείες, η ανίχνευση συστατικών είναι αδύνατη — ειδικά στα ακατέργαστα γεωργικά προϊόντα. Η έλλειψη τυποποιημένης τήρησης αρχείων (καθώς και η σκόπιμη απάτη στα τρόφιμα) εμποδίζει τους κατασκευαστές να παρακολουθούν τα υλικά πίσω στα αγροκτήματα ή ακόμα και στα κέντρα πρωτογενούς επεξεργασίας. Ως αποτέλεσμα, οι κατασκευαστές δεν είναι σε θέση να εκτιμήσουν τους πιθανούς κινδύνους των υλικών με τα οποία εργάζονται, υπονομεύοντας την ασφάλεια ολόκληρης της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων. Η ιχνηλασιμότητα είναι ιδιαίτερα δύσκολη για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις τροφίμων που έχουν ελάχιστα περιθώρια κέρδους και δεν διαθέτουν τους πόρους για την παρακολούθηση των συστατικών χωρίς να μπαίνουν στο κόκκινο.
- Μείωση του κόστους. Οι περισσότεροι κατασκευαστές τροφίμων και ποτών στην Ινδία επικεντρώνονται στη μείωση του κόστους για να κάνουν το προϊόν τους προσιτό στο κοινό. Ως αποτέλεσμα, πολλοί δεν μπορούν να δώσουν προτεραιότητα στην ασφάλεια των τροφίμων ως πυλώνα της επιχείρησής τους, επειδή θα μπορούσε να τους εμποδίσει να επιτύχουν τα περιθώρια κέρδους τους.