cibum team
Ένα μουσείο αφιερωμένο σε τρόφιμα, που καταναλώνονται σε κάποια (λίγα) μέρη της γης, αλλά που η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας θεωρεί «αηδιαστικά», άνοιξε στη Σουηδία.
Το Αηδιαστικό Μουσείο Τροφίμων, το πρώτο του είδους, άνοιξε στο Μάλμε και είναι γεμάτο εξωτικά και «επαναστατικά» πιάτα, σχεδιασμένα για να ιντριγκάρουν τους δυτικούς ουρανίσκους.
Το αηδιαστικό, άλλωστε, είναι ένας σχετικός όρος, με πολλά από τα πιάτα να θεωρούνται νοστιμιές σε ορισμένους πολιτισμούς.
«Η εξελικτική λειτουργία της αηδίας είναι να μας βοηθήσει να αποφύγουμε ασθένειες και μη ασφαλή τρόφιμα», εξηγεί το μουσείο στην ιστοσελίδα του. «Η αηδία είναι ένα από τα έξι θεμελιώδη ανθρώπινα συναισθήματα. Ενώ το συναίσθημα είναι καθολικό, τα τρόφιμα που βρίσκουμε αηδιαστικά, δεν είναι. Αυτό που είναι πεντανόστιμο για ένα άτομο μπορεί να είναι αηδιαστικό για ένα άλλο. Το αηδιαστικό Μουσείο Τροφίμων καλεί τους επισκέπτες να εξερευνήσουν τον κόσμο των τροφίμων και να αμφισβητήσουν τις ιδέες τους για το τι είναι και τι δεν είναι βρώσιμο. Θα μπορούσε, άραγε, η αλλαγή των ιδεών μας για την αηδία να μας βοηθήσει να αγκαλιάσουμε τα περιβαλλοντικά βιώσιμα τρόφιμα του μέλλοντος;»
Τα εκθέματα περιέχουν 80 από τα πιο «αηδιαστικά» τρόφιμα στον κόσμο, με τους επισκέπτες να έχουν επίσης την ευκαιρία να μυρίσουν και να δοκιμάσουν μερικά από τα πιάτα που εκτίθενται, όπως τυρί με σκουλήκια, πέος ταύρου και κρασί ποντικιού.
Πάμε να δούμε 10 από τα πιο αηδιαστικά φαγητά
Πέος ταύρου
Πολλοί πολιτισμοί πιστεύουν ότι τρώγοντας το πέος, κάθε είδους, χαρίζει υγεία και δύναμη, ενώ άλλοι το θεωρούν απλά ως πηγή άπαχης πρωτεΐνης. Ταύρος, βόδι, γιακ (είδος βούβαλου στην Ασία) και βουβάλι είναι από τα πιο κοινά που τρώγονται, ιδιαίτερα στους ανατολικούς πολιτισμούς, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, και κυρίως στο Πεκίνο. Σύμφωνα με όσους είναι εξοικειωμένοι με τη λιχουδιά, το πέος τείνει να έχει σκληρή και λαχταριστή γεύση και ωφελείται από το μαγείρεμα ή το βραστό μαγείρεμα.
Κάζου μάρτζου
Το Κάζου μάρτζου, που μεταφράζεται κυριολεκτικά ως «σάπιο τυρί», είναι μια σπεσιαλιτέ της Σαρδηνίας που παρασκευάζεται από τυρί πρόβειου γάλακτος. Περιέχει ζωντανές προνύμφες εντόμων (σκουλήκια), που εισάγονται στο τυρί προκειμένου να προωθήσουν ένα προηγμένο επίπεδο ζύμωσης για τη διάσπαση των λιπαρών του τυριού. Αυτό επιτρέπει στο τυρί να ωριμάσει πέρα από την τυπική ζύμωση σε στάδιο αποσύνθεσης, που προκαλείται από την πεπτική δράση των προνυμφών της μύγας τυριού Piophila casei. Το αποτέλεσμα είναι ένα μαλάκωμα του τυριού.
Τα αυγά του αιώνα
Μια λιχουδιά σε όλη την Ασία, το αυγό του αιώνα, γνωστό και ως αυγό συντήρησης, αυγό εκατό ετών και αυγό χιλιάδων ετών, φτιάχνεται με τη συντήρηση αυγών πάπιας, κοτόπουλου ή ορτυκιού σε μείγμα πηλού, τέφρας, αλατιού, ασβέστη και κέλυφους ρυζιού για αρκετές εβδομάδες έως αρκετούς μήνες. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, ο κρόκος αποκτά σκούρο πράσινο/γκρι χρώμα και αναπτύσσει μια πικάντικη γεύση, λόγω του υδρόθειου και της αμμωνίας που υπάρχουν. Το λευκό γίνεται σκούρο καφέ, ημιδιαφανές ζελέ με αλμυρή γεύση.
Ντούριαν
Ένα κοινά γνωστό αηδιαστικό φαγητό, το φρούτο ντούριαν φημίζεται για την έντονη μυρωδιά του και είναι πιο συνηθισμένο στην Ταϊλάνδη, την Ινδονησία και τη Μαλαισία. Ενώ θεωρείται ο «βασιλιάς των Φρούτων» σε αρκετούς πολιτισμούς, πολλοί θεωρούν ότι το υπερβολικό άρωμά του είναι δυσάρεστο ( περιγράφεται ότι μοιάζει με σάπια κρεμμύδια, τερεβινθίνη και ακατέργαστα λύματα). Λόγω της επίμονης μυρωδιάς του, τα φρούτα έχουν απαγορευτεί σε πολλά ξενοδοχεία και κατοικίες σε όλη την Ασία.
Νυχτερίδα των φρούτων
Οι τηγανητές νυχτερίδες φρούτου είναι μια αρκετά κοινό φαγητό στον Ειρηνικό και την Ασία, συμπεριλαμβανομένης της Ινδονησίας, της Ταϊλάνδης, του Βιετνάμ και του Γκουάμ, λόγω της χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και της υψηλής πρωτεΐνης. Παρασκευάζονται με διάφορους τρόπους, μαγειρεύονται με πράσινο τσίλι ή τηγανίζονται ολόκληρα. Στο Γκουάμ, οι νυχτερίδες Mariana (Pteropus mariannus) θεωρούνται λιχουδιά, ενώ το είδος κινδύνευσε λόγω του κυνηγιού εκεί. Η έκδοση του 1999 της The Oxford Companion to Food αναφέρει ότι η γεύση των νυχτερίδων φρούτων είναι παρόμοια με αυτή του κοτόπουλου και ότι είναι «καθαρά ζώα που ζουν αποκλειστικά με φρούτα».
Kale pache
Το Kale Pache είναι ένα παραδοσιακό πιάτο κοινό σε χώρες όπως το Αφγανιστάν, η Αλβανία, η Αρμενία, η Βουλγαρία και η Μογγολία. Αναφέρεται σε στιφάδο από βρασμένα μέρη αγελάδων ή προβάτων, τα οποία θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν το κεφάλι, τα πόδια και το στομάχι. Παραλλαγές του πιάτου υπάρχουν αρκετές από χώρα σε χώρα. Στο Ιράν και το Αφγανιστάν, το πιάτο φτιάχνεται με κεφάλι προβάτου, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου, και τρότερ, καρυκευμένα με λεμόνι και κανέλα. Τρώγεται συνήθως για πρωινό.
Κόπι Λουβάκ
Το Kopi luwak, ή civet καφέ, είναι φτιαγμένο από μερικώς χωνεμένα μούρα καφέ που τρώγονται και αφοδεύονται από την ασιατική μοσχογαλή. Η ζύμωση συμβαίνει καθώς τα μούρα περνούν μέσα από τα έντερα. Αφού αφοδεύονται με άλλα περιττώματα, συλλέγονται και παρασκευάζονται σε έναν από τους πιο ακριβούς καφέδες του κόσμου. Οι λάτρεις του καφέ ισχυρίζονται ότι η διαδικασία έχει δύο πλεονεκτήματα: Οι μοσχογαλές επιλέγουν να τρώνε μόνο ορισμένα μούρα, που σημαίνει ότι χρησιμοποιούνται μόνο τα καλύτερα, ενώ η πέψη τους πιστεύεται ότι αλλάζει θετικά τη σύνθεση των κόκκων του καφέ. Μια τσάντα 125g Kopi Luwak πωλείται στο Harrods προς 250.
Κρασί ποντικιού
Μια άλλη σπεσιαλιτέ στην Κίνα και επίσης την Κορέα, το κρασί ποντικιού, παρασκευάζεται με έγχυση οίνου ρυζιού με μωρά ποντίκια. Φτιάχνεται ρίχνοντας ζωντανά ποντίκια δύο ημερών σε ένα μπουκάλι και αφήνοντάς τα να ζυμωθούν για περίπου ένα χρόνο. Θεωρείται τονωτικό για την υγεία. Πιστεύεται ότι είναι μια ιδιαίτερα αποτελεσματική θεραπεία για το άσθμα, καθώς και τις παθήσεις του ήπατος, και λέγεται ότι η γεύση είναι λίγο σαν… βενζίνη. Αφού τελειώσει το κρασί, αρκετοί τρώνε και τα ποντίκια.
Νάττο
Το Νάττο είναι ένα παραδοσιακό πρωινό φαγητό στην Ιαπωνία, φτιαγμένο από σόγια που έχουν υποστεί ζύμωση με τα βακτήρια Bacillus subtilis var. νάτο. Συνήθως σερβίρεται με σάλτσα σόγιας, μουστάρδα καράσι και ιαπωνικό κρεμμύδι.
Su Callu Sardu
Τέλος, έχουμε το Su Callu Sardu, ένα άλλο τυρί της Σαρδηνίας, φτιαγμένο με τόσο μοναδικό τρόπο που μόνο λίγες εταιρείες επιτρέπεται να το παράγουν. Φτιάχνεται με το στομάχι ενός κατσικιού, το οποίο στη συνέχεια δένεται στο ένα άκρο με ένα σχοινί και αφήνεται να ωριμάσει με όλο το περιεχόμενο του μητρικού γάλακτος (ωμό γίδινο γάλα). Το τυρί ωριμάζει για τουλάχιστον δύο έως τέσσερις μήνες και στη συνέχεια τρώγεται σε φέτα ψωμί, συμπεριλαμβανομένου του στομάχου, ή τηγανίζεται.
Πηγή: thedrinksbusiness.com
Ακολουθήστε το Cibum 
