Σκωτσέζοι ερευνητές προσπαθούν να αναβιώσουν ποικιλίες κριθαριού, που έχουν εξαφανιστεί εδώ και σχεδόν 200 χρόνια.
Το κριθάρι αποτελεί ένα εκ των βασικών μαγειρικών υλικών που χρησιμοποιούν τα νοικοκυριά στο μαγείρεμα, αλλά και πολύ σημαντικό συστατικό για τη βιομηχανία του αλκοόλ, καθώς τόσο η μπύρα όσο και το ουίσκι χρειάζονται ως επί τω πλείστω βύνη κριθαριού για να παραχθούν.
Ωστόσο, όπως συμβαίνει και με πολλά βρώσιμους φυσικούς πόρους, πολλές ποικιλίες κριθαριού επί του παρόντος έχουν εξαφανιστεί. Για αυτό, σκωτσέζοι ερευνητές έλαβαν την πρωτοβουλία να αναβιώσουν vintage ποικιλίες κριθαριού, οι οποίες θεωρούνται εξαφανισμένες εδώ και σχεδόν 200 χρόνια.
Οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Heriot-Watt της Σκωτίας προσπαθούν να επαναφέρουν 8 παλιούς τύπους κριθαριού, κάτι που ελπίζουν να έχουν πετύχει στα επόμενα 6 χρόνια.
Οι ποικιλίες αυτές κάποτε αποτελούσαν συστατικά καταξιωμένων ποτών, όπως η ποικιλία Golden Promise για το ουίσκι Macallan από τη δεκαετία του 1960 και η ποικιλία Hana, η οποία καλλιεργούνταν ιστορικά στη Μοραβία της Τσεχίας και χρησιμοποιούταν για την παρασκευή της μπύρας Pilsner.
Μία από τις παλαιότερες ποικιλίες, όμως, είναι ένα στέλεχος κριθαριού 200 ετών που ονομάζεται Chevallier και ήταν αρκετά δημοφιλές στο Ηνωμένο Βασίλειο, έως ότου φορολογικοί λόγοι οδηγήσουν σε δυσμένεια, ανήκει επίσης στη λίστα με τα “αναστημένα” είδη κριθαριού.
“Υπάρχει ελπίδα ότι η χρήση αυτών των κληρονομικών ποικιλιών μπορεί να επιτρέψει την ανάκτηση ευνοϊκών χαρακτηριστικών αρώματος σε διάφορα αποστάγματα”, δήλωσε στο BBC ο Δρ Calum Holmes, που εργάζεται στο project.
O ένας στόχος του έργου είναι αφενός να πάρει κανείς μια γεύση-κυριολεκτικά- από τα αποστάγματα του παρελθόντος. Αλλά υπάρχει και μια δεύτερη σκοπιμότητα πίσω από την αναβίωση παλαιότερων ποικιλιών. Σύμφωνα με τον Holmes, ορισμένες από τις ποικιλίες έχουν επιδείξει πιθανή ανθεκτικότητα στις πιέσεις ενός μεταβαλλόμενου κλίματος. Και με την κλιματική αλλαγή να έχει φέρει τα πάνω κάτω στις καλλιέργειες, πάσα θετική επιστημονική πρόοδος αποδεκτή!