Και ναι είναι όντως εθιστικό – Η θέση της επιστήμης.
Περισσότεροι από 6 δισεκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως, δηλαδή το 75% του παγκόσμιου πληθυσμού, καταναλώνει γαλακτοκομικά προϊόντα στην καθημερινότητα του. Αυτό που μπορεί να μην γνωρίζουν εκείνοι που απολαμβάνουν το αγαπημένο τους τυρί ή γιαούρτι, είναι πως μπορεί να είναι εθιστικό, λόγω της πρωτεϊνικής του καζεΐνης. Ο ιδρυτής της Επιτροπής Ιατρών για την Υπεύθυνη Ιατρική φτάνει στο σημείο να αποκαλεί το προϊόν «γαλακτοκομικό κρακ».
Το τυρί είναι ικανό να πυροδοτήσει μια μικροσκοπική απελευθέρωση ντοπαμίνης στον εγκέφαλο, λόγω της καζεΐνης, η οποία, κατά την πέψη, απελευθερώνει κασομορφίνη, μια ουσία πολύ παρόμοια χημικά με τα οπιοειδή, που μπορεί να προσκολληθεί στους ίδιους υποδοχείς στον εγκέφαλό μας με την ηρωίνη και άλλα ναρκωτικά. Αυτό προκαλεί τον εγκέφαλό να απελευθερώνει ντοπαμίνη, έναν νευροδιαβιβαστή που σχετίζεται με συναισθήματα ευχαρίστησης και ανταμοιβής.
Ωστόσο οι ειδικοί υποστηρίζουν πως δεν είναι μόνο η κσομορφίνη που προκαλεί τον εθισμό, αλλά και η έμφυτη τάση του σώματος να προσανατολίζεται στην απόλαυση τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, όπως τα γαλακτοκομικά. Οι μέθοδοι με τις οποίες επεξεργάζονται τα τυροκομικά προϊόντα μπορεί επίσης να συμβάλλουν στην εμμονή μας. Περαιτέρω προσθήκη στην προδιάθεση του σώματός μας προς το τυρί είναι η παρουσία τυραμίνης και φαινυλαιθυλαμίνης που και τα δύο μπορούν να πυροδοτήσουν συναισθήματα ευτυχίας και αγάπης.
Το γεγονός πως το σώμα μας έχει προδιάθεση για τις λιπαρές τροφές, οι ειδικοί το αποδίδουν στην εξέλιξη, καθώς η κατανάλωση μεγαλύτερης ποσότητας λιπαρών τροφών θα προετοίμαζε καλύτερα τους προγόνους μας για να επιβιώσουν από λιμούς και άλλες δύσκολες στιγμές όπου το φαγητό ήταν δυσεύρετο. Παράλληλα, η γλώσσα μας περιέχει υποδοχείς που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στα λιπαρά, κάτι που οδηγεί σε μια έλξη προς τα γαλακτοκομικά.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν που προσπαθούσαν να κατανοήσουν τον εθισμό στα τρόφιμα στρατολόγησαν περίπου 500 συμμετέχοντες στη μελέτη για να εξερευνήσουν το θέμα. Διαπίστωσαν ότι τα τρόφιμα που ήταν πιο επεξεργασμένα ήταν πιο πιθανό να προκαλέσουν εθισμό από τα μη επεξεργασμένα τρόφιμα.
Σύμφωνα με τη Δρ. Piper Gibson, ειδικό σε θέματα διατροφής, η λαχτάρα για τυρί είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί μετά από ένα στρεσογόνο γεγονός σε σχέση με άλλες κοινές λιγούρες, όπως αυτές για ζάχαρη ή υδατάνθρακες, που εκδηλώνονται όταν είμαστε ήδη πεινασμένοι. Αυτό οφείλεται στη συγκεκριμένη χημική σύνθεση του τυριού που είναι ικανή να πυροδοτήσει την απελευθέρωση ντοπαμίνης, κάνοντάς μας κυριολεκτικά ευτυχισμένους. Αυτό σημαίνει ότι, σε αντίθεση με τις περισσότερες άλλες λιγούρες, η λαχτάρα για τυρί είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί όταν δεν πεινάμε πραγματικά, οδηγώντας μας στη λαιμαργία.
Μπορεί λοιπόν το τυρί να μην είναι ίδιο με τα ναρκωτικά, όμως οι κασομορφίνες που πυροδοτεί αλληλεπιδρούν με τους ίδιους υποδοχείς στον εγκέφαλό μας όπως η ηρωίνη και με αυτόν τον τρόπο μπορούν να προκαλέσουν αύξηση της ντοπαμίνης.