Μια ιστορική αναδρομή ανά τους αιώνες.
Το Πάσχα είναι μια εποχή ανανέωσης και αναγέννησης στη Χριστιανική θρησκεία, όταν ο Ιησούς αναστήθηκε από τους νεκρούς μετά τη σταύρωση του τρεις ημέρες πριν.
Έτσι, μέσα σε όλες τις παραδόσεις και τους εορτασμούς τίθεται πάντα το ερώτημα για τα πασχαλινά αυγά. Γιατί βάφουμε αυγά; Ποιο συμβολισμό έχει σε μια θρησκευτική ή κοσμική παράδοση;
Ακολουθούν ορισμένες θεωρίες σχετικά με το γιατί αφιερώνουμε σήμερα χρόνο για να βράσουμε, να κρυώσουμε, να βάψουμε και να στολίσουμε τα Πασχαλινά αυγά.
Οι επικρατέστερες θεωρίες
Η πρώτη θεωρία έχει να κάνει με μια εποχή πριν από τον Χριστιανισμό, όταν ο παγανισμός ήταν ευρέως διαδεδομένος. Τα αυγά συμβολίζουν τη νέα ζωή και την αναγέννηση και χρησιμοποιούνταν στον εορτασμό της εποχής της άνοιξης, όταν η νέα ζωή αναδύεται από τον χειμώνα. Ήταν σύνηθες τα αυγά να διακοσμούνται όταν οι άνθρωποι έκαναν ανοιξιάτικες γιορτές και το έθιμο ήταν να δίνουν και να παίρνουν χρωματιστά αυγά ως δώρα για τους φίλους και την οικογένεια.
Ο συμβολισμός της αναγέννησης ταίριαζε απόλυτα με την ανοιξιάτικη γιορτή του Πάσχα, καθώς γιορτάζεται επίσης η ανάσταση του Ιησού. Η παράδοση να χρωματίζονται και να δίνονται αυγά ως δώρα υιοθετήθηκε από τους Χριστιανούς και έγινε βασικό στοιχείο των εορτασμών του Πάσχα.
Η δεύτερη θεωρία εκτείνεται μέχρι την εποχή της Μεσοποταμίας. Σύμφωνα με το μηνιαίο περιοδικό Donahoe’s Magazine, που είχε καθολικό προσανατολισμό και κυκλοφόρησε από το 1878-1908, οι πρώτοι χριστιανοί στη Μεσοποταμία έβαφαν τα αυγά κόκκινα για να αναπαραστήσουν το αίμα που έχυσε ο Χριστός κατά τη σταύρωση του. Η Εκκλησία παρέλαβε αυτή την παράδοση και την έφερε στη σύγχρονη εποχή.
Μια τρίτη θεωρία σχετικά με το γιατί βάφουμε τα πασχαλινά αυγά έχει να κάνει με τα βασιλικά δικαιώματα. Όταν ο βασιλιάς Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας κυβερνούσε την αυτοκρατορία τον 13ο αιώνα. Λέγεται ότι ο Εδουάρδος Α΄ διέταξε κάποτε να χρωματιστούν και να διακοσμηθούν με φύλλα χρυσού 450 αυγά. Γιατί; Επειδή ήθελε να παρουσιάσει τα αυγά ως πασχαλινά δώρα στο υπόλοιπο βασιλικό οίκο.
Η τέταρτη θεωρία έχει να κάνει με τους βιβλικούς χρόνους και τον θρύλο της Μαρίας Μαγδαληνής. Μια εκδοχή περιλαμβάνει το ταξίδι της Μαρίας Μαγδαληνής στον τάφο του Ιησού μετά τη σταύρωση του. Κουβαλώντας ένα καλάθι με αυγά για να τα μοιραστεί με άλλες γυναίκες που θρηνούσαν στον τάφο, όταν έφτασε, διαπίστωσε ότι η πέτρα είχε μετακινηθεί από την είσοδο και ο τάφος ήταν άδειος. Ο θρύλος λέει ότι όταν το είδε αυτό τα αυγά στο καλάθι της πήραν μια λαμπρή κόκκινη απόχρωση.
Ένας άλλος θρύλος διηγείται την ιστορία της Μαρίας Μαγδαληνής που πήγε να μιλήσει στον αυτοκράτορα της Ρώμης εκείνης της εποχής, τον Τιβέριο, αφού ο Ιησούς είχε αναστηθεί από τους νεκρούς. Χαιρέτησε τον αυτοκράτορα αναφωνώντας: «Ο Χριστός Ανέστη». Ο Τιβέριος απάντησε με ένα δηκτικό σχόλιο ότι «ο Χριστός δεν έχει αναστηθεί περισσότερο από ό,τι αυτό το αυγό είναι κόκκινο», καθώς έδειχνε ένα αυγό που βρισκόταν στο τραπέζι του. Μόλις ο Τιβέριος εκστόμισε αυτά τα προφητικά λόγια, ναι, το μαντέψατε, το αυγό είχε γίνει ένα έντονο χρώμα ή κόκκινο.
Η τελευταία και πιο ενδιαφέρουσα θεωρία είναι ότι ορισμένοι θρύλοι της Ανατολικής Ευρώπης αποδίδουν στη μητέρα του Ιησού, τη Μαρία, τη βάση για την παράδοση της βαφής των αυγών. Όπως ίσως γνωρίζετε, η Μαρία ήταν παρούσα στη Σταύρωση που έγινε τη Μεγάλη Παρασκευή και, σύμφωνα με τους θρύλους, έφερε μαζί της αυγά. Όταν το αίμα του Ιησού έσταξε πάνω στα αυγά, τα έβαψε κόκκινα.
Μια άλλη εκδοχή του ίδιου θρύλου λέει ότι η Μαρία ζητούσε από τους στρατιώτες που βρίσκονταν στο Σταυρό για να είναι λιγότερο σκληροί με το γιο της. Έδωσε τα αυγά στους στρατιώτες και καθώς τα δάκρυά της έπεφταν πάνω τους, αυτά βάφτηκαν με έντονα χρώματα.
Έτσι, ανεξάρτητα από το ποιος γιορτάζει το Πάσχα, το βάψιμο των αυγών αποτελεί παράδοση εδώ και πάρα πολλούς αιώνες και το τιμούν πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.
Ακολουθήστε το Cibum 
