Μια τόσο απλή, αλλά ευγενική χειρονομία, το μήλο αποτελεί παραδοσιακά ένα είδος δώρου στους δασκάλους. Η ρίζα αυτής της πράξης είναι αρκετά ενδιαφέρουσα ιστορικά.
Αν παρατηρήσετε πολλές ταινίες και σειρές, είτε ελληνικές είτε ξενόγλωσσες, αλλά ειδικά παλαιότερων εποχών, θα παρατηρήσετε πως είθισται σε έδρες δασκάλων να υπάρχουν μήλα. Πολλοί άνθρωπο παλαιότερων γενεών ισχυρίζονται, επίσης, ότι συνηθιζόταν να πηγαίνουν μήλα στις δασκάλες τους, ενώ, αν ψάξει κανείς στη γραμμή αναζήτησης «δώρο για δάσκαλο\α», αποτελέσματα, όπως γούρια και διακοσμητικά σε σχήμα μήλου είναι αρκετά δημοφιλή αποτελέσματα.
Από αυτά και μόνο, βλέπουμε μια συσχέτιση μεταξύ των εκπαιδευτικών και του μήλου, η οποία παραμένει, με κάπως διαφορετικό τρόπο, και στη σημερινή κουλτούρα. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί;
Σύμφωνα με το Dictionary.com , αυτή η παράδοση μπορεί να προέρχεται από τη Σκανδιναβία. Μπορεί σήμερα, ειδικά στην Ελλάδα, οι μισθοί για τους εκπαιδευτικούς να είναι πολύ χαμηλοί, αλλά το ίδιο ίσχυε και για τους δασκάλους στη Δανία και τη Σουηδία τον 16ο, 17ο και 18ο αιώνα, οι οποίοι αμείβονταν ακόμη χειρότερα από ό,τι σήμερα.
Πέρα από το γεγονός, υπάρχει και ένα ζήτημα ανισότητας φύλων της εποχής. Οι περισσότερες δασκάλες ήταν ανύπαντρες γυναίκες, οι οποίες στηρίζονταν σε μισθούς μικρούς (σαφώς μικρότερους από τους άνδρες) και χωρίς κανέναν άλλον να τις συντηρεί. Οπότε, οι οικογένειες των μαθητών ήταν υπεύθυνες για τη στέγαση και τη διατροφή τους. Αυτό σήμαινε ότι ένα καλάθι με προϊόντα, όπως τα μήλα ήταν κάτι περισσότερο από ένα δείγμα εκτίμησης, καθώς ήταν όσο σημαντικό όσο μια χρηματική πληρωμή.
Αυτή η πρακτική συνεχίστηκε στην Αμερική , όπου το μήλο ήταν ένα πολύτιμο αγαθό, σύμφωνα με ένα δημοσίευμα του Mental Floss. Μια παρόμοια πραγματικότητα φαίνεται να ισχύει και στην Ελλάδα, όπου ο δάσκαλος εθεωρείτο μια «θεοσεβούμενη» φιγούρα στην παλαιότερη ελληνική κοινωνία. Οπότε ένα σχετικά ακριβό φρούτο, όπως το μήλο, για μια ελληνική οικογένεια θεωρείτο κατάλληλη προσφορά προς το δάσκαλο.
Ένας άλλος λόγος που υπάρχει αυτή η σύνδεση των δασκάλων με τα συγκεκριμένα φρούτα οφείλεται στο ότι το μήλο είναι φθινοπωρινό φρούτο. Το γεγονός ότι η αρχή της σχολικής χρονιάς συνέπιπτε με την έναρξη της περιόδου συγκομιδής, άρα και μια κατάλληλη «προσφορά» για τους δασκάλους.
Σήμερα η εικόνα θυμίζει μεν κάτι που έχουμε δει σαν εικόνα, αλλά σπανίως θα δει κανείς σε ένα σχολείο να συμβαίνει αυτό. Ωστόσο, ειδικά σε τόσο δύσκολες συνθήκες όσο οι σημερινές, ακόμα και μια τόσο φαινομενικά απλή χειρονομία, όπως ένα μήλο, θα εκτιμηθεί ιδιαίτερα από τον καθένα.