Πώς ο τύπος της συσκευασίας επηρεάζει την πρόθεση αγοράς.
Οι καταναλωτές θεωρούν πιο φιλικές προς το περιβάλλον τις συσκευασίες με βάση το χαρτί, αν και είναι κάπως δύσπιστοι σχετικά με τη χρηστικότητα τους, έδειξε νέα μελέτη του πανεπιστημίου της Βόννης και του Forschungszentrum Jülich. Η διαδικτυακή έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 3.000 Γερμανούς και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Food Quality and Preference.
Υπολογίζεται πως παράγονται 400 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού ετησίως, εκ των οποίων μόνο το 40%, ανακυκλώνεται και μεταποιείσαι σε ψυγεία, βιβλία, αποσμητικά, κ.α ενώ το υπόλοιπο καταλήγει στο περιβάλλον. Ταυτόχρονα, η παραγωγή σπαταλά πολύτιμους ορυκτούς πόρους και θέτει σε κίνδυνο το κλίμα.
“Μια πιθανή λύση σε αυτά τα προβλήματα είναι οι φιλικές προς το περιβάλλον πλαστικές εναλλακτικές λύσεις”, εξηγεί η Janine Macht, διδακτορική φοιτήτρια στο Ινστιτούτο Οικονομικών Τροφίμων και Πόρων στο Πανεπιστήμιο της Βόννης. «Αυτά περιλαμβάνουν πλαστικά που κατασκευάζονται από ανανεώσιμες πρώτες ύλες, όπως τα γεωργικά απόβλητα. Ορισμένοι κατασκευαστές βασίζονται επίσης σε καινοτόμες συσκευασίες με βάση το χαρτί, όπως φλιτζάνια ή μπουκάλια παγωτού. Θέλαμε να μάθουμε τι επίπεδο αποδοχής λαμβάνουν αυτές οι εναλλακτικές λύσεις από τους καταναλωτές και σε ποιο βαθμό αυτό εξαρτάται επίσης από το προϊόν που συσκευάζεται».
Οι ερευνητές επέλεξαν να επικεντρωθούν σε τρία καταναλωτικά αγαθά: τα βατόμουρα, το βούτυρο και το φυτικό έλαιο. Το κάθε ένα υπήρχε διαθέσιμο σε τρεις διαφορετικές συσκευασίες:
σε ένα παραδοσιακό πλαστικό δοχείο που ήταν ανακυκλώσιμο, σε ένα βιοπλαστικό δοχείο ή σε ένα εναλλακτικό με βάση το χαρτί. Υπήρχαν επομένως εννέα διαφορετικοί συνδυασμοί τροφίμων-συσκευασίας συνολικά. Έπειτα οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν τυχαία σε 9 ομάδες και στην κάθε μια παρουσιάστηκε μια φωτογραφία ενός από αυτούς τους συνδυασμούς, μαζί με σύντομες πληροφορίες για τη συσκευασία. Έπειτα ζητήθηκε από τα άτομα να υποδείξουν πόσο φιλική προς το περιβάλλον πίστευαν ότι ήταν αυτή η συσκευασία που παρουσιάζεται. Ρωτήθηκαν επίσης πόσο κατάλληλη πίστευαν ότι η συσκευασία ήταν για την προστασία, τη μεταφορά και την αποθήκευση των εν λόγω τροφίμων.
Τα ευρήματα ήταν σημαντικά καθώς έδειξαν πως οι συσκευασίες με βάση το χαρτί έλαβαν σημαντικά καλύτερες περιβαλλοντικές βαθμολογίες κατά μέσο όρο από τις συσκευασίες που κατασκευάζονται από βιοπλαστικά, ενώ οι πλαστικές συσκευασίες σημείωσαν τη χειρότερη βαθμολογία σε αυτό το σημείο. Ωστόσο, οι ερωτηθέντες ήταν καχύποπτοι σχετικά με την πρακτικότητα των χάρτινων δοχείων. Σύμφωνα με τη μελέτη, πολύ περισσότεροι άνθρωποι θα μάζευαν μούρα σε ένα χάρτινο δοχείο παρά σε ένα πλαστικό καλάθι. Το φυτικό λάδι, από την άλλη πλευρά, ήταν πιο ελκυστικό για αγορά όταν το γέμισαν σε ένα μπουκάλι από βιοπλαστικό. «Έτσι, όταν πρόκειται να λάβουν μια απόφαση αγοράς, οι πελάτες δεν εξετάζουν μόνο την υποτιθέμενη φιλικότητα προς το περιβάλλον, αλλά και το πόσο κατάλληλη πιστεύουν ότι η συσκευασία είναι για τα εν λόγω τρόφιμα», λέει ο Macht.
Διαβαστε ολοκληρη τη μελέτη εδώ.
Ακολουθήστε το Cibum 
