Το παράδοξο που επικαλείται στο βιβλίο του ο McInnes.
Τον τρόπο με τον οποίο το μέλι προλαμβάνει το διαβήτη τύπου 2 αλλά και άλλα πιθανά οφέλη για την υγεία, διερευνά στο βιβλίο του, Honey Sapiens, ο φαρμακοποιός και αθλητικός διατροφολόγος Mike McInnes.
Αρχικά ας ξεκαθαρίσουμε κάτι, ότι ο διαβήτης τύπου 1 προκαλεί αύξηση γλυκόζης στο αίμα ενώ ο διαβήτης τύπου 2 προκαλείται από αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Πρόκειται για δύο πολύ διαφορετικές καταστάσεις, αν και επιφανειακά παρόμοιες ως προς τα συμπτώματα. Οι περισσότεροι από τους διαβητικούς στον κόσμο έχουν τύπου 2 και αυτή η πάθηση είναι που έχει αυξηθεί δραματικά από τη δεκαετία του 1970 και μετά, όταν υιοθετήσαμε μια δίαιτα με αυξημένους υδατάνθρακες και μειωμένα λίπη.
Το μέλι αποτελείται περίπου από 85% υδατάνθρακες και έχει υψηλή περιεκτικότητα ζάχαρης και αρκετοί μάλιστα θεωρούν πως έχει παρόμοιες επιδράσεις στον οργανισμό με τη ζάχαρη χωρίς περεταίρω ωφέλη. Αυτή τη θεωρία ο ίδιος αποκαλεί “τύφλωση του μελιού”, και σύμφωνα με τα λεγόμενα του, έχει υποκινηθεί σε μεγάλο βαθμό από το βιβλίο του Αμερικανού γιατρού Κλίντον Τζάρβις που δημοσιεύτηκε το 1958 και παρέθετε μια σειρά ασθενειών που θεραπεύει, χωρίς όμως επιστημονικά στοιχεία. Το βιβλίο τελικά κατασχέθηκε και καταστράφηκε από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) αφού αρχικά πουλήθηκε ευρέως.
Ο McInnes στο βιβλίο του υποστηρίζει πως το μέλι είναι το πιο αντιδιαβητικό και νευροπροστατευτικό καύσιμο του εγκεφάλου που είναι γνωστό στην ανθρωπότητα, παρά το γεγονός πως τα οφέλη του παραμένουν ανεξιχνίαστα στη Δύση. Στο Honey Sapiens υπογραμμίζει πως ενώ οι επεξεργασμένοι υδατάνθρακες και τα σάκχαρα συρρικνώνουν τον ανθρώπινο εγκέφαλο και υποβαθμίζουν την ανθρώπινη γνώση και ότι ο διαβήτης τύπου 2 είναι νευροεκφυλιστική κατάσταση που περιλαμβάνει έλλειψη ενέργειας στον εγκέφαλο, το μέλι δεν κάνει το ίδιο. “Ο μηχανισμός που οδηγεί αυτή την κατάσταση είναι αυτός της περίσσειας κυκλοφορούσας γλυκόζης, η οποία οξειδώνει και αποικοδομεί ένα ένζυμο που αποτελεί ουσιαστικό μέρος της αντλίας καυσίμου του ανθρώπινου εγκεφάλου, του GS. Η καταστολή του GS στερεί από τον εγκέφαλο ενέργεια, όπως θα συνέβαινε σε κάθε κινητήρα, μηχανικό ή βιολογικό, που η υπερένταση του κινητήρα απενεργοποιεί την αντλία καυσίμου”.
Εάν η κατανάλωση γαλλικού κόκκινου κρασιού προσφέρει ένα παράδοξο που αναιρεί την κακή υγεία μέσω της πρόσληψης βιοφλαβονοειδών, η μέλισσα χαρακτηρίζεται ως ο πιο ισχυρός ρυθμιστής ενός τέτοιου παραδόξου στην ιστορία της εξέλιξης, λέει ο McInnes. Η μέλισσα μεταφέρει στην κυκλοφορία της 50 φορές μεγαλύτερο επίπεδο τοξικών σακχάρων από αυτό των ανθρώπων, ωστόσο φαίνεται να διαθέτει μια ικανότητα να προστατεύει τον εγκέφαλο της από την καταστροφική οξείδωση του σακχάρου. Ουσιαστικά η μέλισσα θα έπρεπε να είναι διαβητική, αλλά δεν είναι. Αυτός είναι ένας τρόπος που μας δείχνει πώς να προστατεύσουμε τον εύθραυστο εγκέφαλό μας από την τοξικότητα της ζάχαρης. «Το μέλι, με τις ρυθμιστικές αρχές του από βιοφλαβονοειδή, μπορεί να λειτουργήσει ως προστατευτικό καύσιμο του εγκεφάλου»
Πρέπει να γνωρίζουμε, ωστόσο, ότι αυτό το εντυπωσιακό προφίλ σε καμία περίπτωση δεν υποδηλώνει ότι τα βιοφλαβονοειδή στο μέλι αποτελούν οποιοδήποτε είδος θεραπείας για τον διαβήτη τύπου 2. Μας δείχνει απλώς ότι το μέλι, με τη σειρά ρυθμιστικών αρχών του για βιοφλαβονοειδή , μπορεί να λειτουργήσει ως προστατευτικό καύσιμο του εγκεφάλου για να αντικαταστήσει τους επεξεργασμένους υδατάνθρακες και τα σάκχαρα σε τρόφιμα και ποτά.
https://www.readersdigest.co.uk/health/wellbeing/honey-and-type-2-diabetes
Ακολουθήστε το Cibum 
