Τα αποτελέσματα σχετικής έρευνας έδειξε πως οι καρποί της ντομάτας δεν κινδυνεύουν να επιμολυνθούν ιδιαίτερα όταν καλλιεργούνται σε έδαφος με υψηλή επιμόλυνση μολύβδου, δε συμβαίνει όμως το ίδιο και με τους καλλιεργητές.
Η αστική γεωργία ανθεί, αλλά υπάρχει συχνά ένας κρυφός κίνδυνος που παραμονεύει στα εδάφη των πόλεων: ο μόλυβδος. Μια πρόσφατη μελέτη του Πανεπιστημίου του Ιλινόις έδειξε ιδιαιτέρως αυξημένα επίπεδα μολύβδου σε εδάφη του Σικάγο.
Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν πολλά για το πώς τα λαχανικά και άλλες καλλιέργειες προσλαμβάνουν και συσσωρεύουν μόλυβδο σε πραγματικές συνθήκες, αλλά η νέα έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε κήπους και αυλές του Σικάγου δείχνει ότι οι ντομάτες είναι πιθανότατα ασφαλείς για κατανάλωση, ακόμη και όταν καλλιεργούνται σε επιμολυσμένα με μόλυβδο εδάφη.
Αυτά είναι μεν καλά νέα για την αστική γεωργία, αλλά υπάρχει μια πιθανή προειδοποίηση για τους κηπουρούς του σπιτιού και άλλους αστικούς αγρότες. «Δεν είναι οι καρποί για τους οποίους ανησυχώ, είναι οι πρακτικές του οργώματος και της φύτευσης. Εκεί εκτίθεσαι», λέει στο Eurekalert ο Andrew Margenot, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Επιστημών Καλλιεργειών και συν-συγγραφέας της νέας μελέτης.
Όταν εργαζόμαστε σε επιμολυσμένο χώμα, φυτεύουμε σε αυτό ή το βάζουμε στα σπίτια μας, καταλήγουμε να το εισπνέουμε. Ο μόλυβδος μπορεί επίσης να καταλήξει στη λεπτή σκόνη στο δέρμα των ντοματών, των φυλλωδών χόρτων και ειδικά των ριζωματωδών λαχανικών. Ανάλογα με τη συγκέντρωση μολύβδου στο έδαφος, ακόμα και το λίγο μπορεί να έχει μεγάλες επιπτώσεις στην υγεία.
Στη μελέτη τους, οι επιστήμονες φύτεψαν ντομάτες Ρομά στις αυλές του Σικάγου με επίπεδα μολύβδου εδάφους μεταξύ 77 και 1206ppm, υπερβαίνοντας το φυσικό επίπεδο μολύβδου υποβάθρου των 21 ppm και γενικά ξεπερνώντας το όριο της EPA του Ιλινόις των 400 ppm για τον κίνδυνο εισπνοής. Οι ερευνητές ήθελαν να δουν πόσος μόλυβδος κατέληξε στον καρπό χωρίς επεξεργασία του εδάφους και πότε το έδαφος τροποποιήθηκε με διάφορες επεξεργασίες με φώσφορο, που αποδείχθηκαν ότι μειώνουν την πρόσληψη μολύβδου από τον άνθρωπο μέσω των οδών εισπνοής σκόνης ή κατάποσης σωματιδίων.
Η EPA συνιστά φωσφορικά λιπάσματα όπως το τριπλό υπερφωσφορικό (TSP) σε υψηλά ποσοστά εφαρμογής για τον μετριασμό του μολύβδου του εδάφους για ανθρώπινη κατάποση, αλλά οι ενδιαφερόμενοι είπαν στους Watson και Margenot ότι ήθελαν επίσης μια τροποποίηση οργανικής ύλης.
Η πρόσληψη μολύβδου από τα φυτά σε καρπούς τομάτας ήταν πολύ χαμηλή, ακόμη και σε εξαιρετικά μολυσμένα εδάφη. Για να το θέσουμε σε αριθμούς, η μέση συγκέντρωση μολύβδου τομάτας σε όλες τις τοποθεσίες ήταν 0,01 ppm το 2019 και 0,13 ppm το 2020. Και τα δύο στοιχεία είναι πολύ χαμηλότερα από το μέγιστο επιτρεπόμενο όριο των 1,6 ppm που έχει ορίσει ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) για τις τομάτες.
Αν και τα επίπεδα μολύβδου παρέμειναν πολύ χαμηλά κατά τη διάρκεια των δύο ετών της μελέτης, η διακύμανση μεταξύ των ετών της μελέτης προκάλεσε μια έκπληξη. Ο Margenot συμβουλεύει τους καλλιεργητές ντομάτας σε αυλές, να μην πανικοβάλλονται εάν τις μεγαλώνουν σε επιμολυσμένα με μόλυβδο εδάφη.
Σημειώνει επίσης ότι οι επεξεργασίες με φώσφορο που δοκιμάστηκαν στη μελέτη, μπορεί να μην έχουν κάνει πολλά για την πρόσληψη μολύβδου στην ντομάτα, αλλά λέει ότι εξακολουθούν να είναι πολλά υποσχόμενες για πρόσληψη μολύβδου με άμεση εισπνοή και κατάποση. Ο Margenot συνιστά επίσης γεωργικές πρακτικές που απαιτούν ελάχιστη διαταραχή του εδάφους, όπως η αγροδασοπονία και η πολυετής παραγωγή φρούτων.
Ακολουθήστε το Cibum 
