Το φθοριούχο άλας που υπάρχει στις πηγές νερού, προέρχεται από το φθόριο, που είναι το 13ο πιο κοινό στοιχείο στο φλοιό της γης. Είναι ευρέως γνωστό ότι το φθόριο βοηθά στην αποφυγή και μερικές φορές ανατρέπει στα αρχικά στάδια την τερηδόνα των δοντιών. Το φθόριο αυξάνει την σκληρότητα της αδαμαντίνης των δοντιών δημιουργώντας έτσι ανθεκτικότερη οδοντική επιφάνεια στην επίθεση των οξέων.
Μία νέα μελέτη ωστόσο διαπιστώνει ότι το πολύ φθόριο μπορεί να είναι επικίνδυνο για την υγεία των παιδιών.
Συγκεκριμένα η έκθεση από το Εθνικό Πρόγραμμα Τοξικολογίας (NTP) στο Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών στις ΗΠΑ, διαπίστωσε ότι το χαμηλότερο IQ στα παιδιά έχει συνδεθεί με το πόσιμο νερό όταν σε αυτό σημειώνονται επίπεδα φθορίου δύο φορές υψηλότερα από αυτό που το HHS θεωρεί ασφαλές.
Υπολογίζεται ότι 1,9 εκατομμύρια Αμερικανοί ζουν σε κοινότητες με επίπεδα φθορίου του νερού πάνω από 1,5 χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο (mg/L). Η Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας του HHS συνιστά η παροχή νερού στις κοινότητες να μην έχει περισσότερο από 0,7 mg/L φθορίου.
Αυτή η τελευταία έκθεση NTP εξέτασε ένα σύνολο ερευνών που έγιναν σχετικά με την έκθεση στο φθόριο στο νερό από τότε που ξεκίνησε η πρακτική στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1940.
«Αυτή είναι η πρώτη έκθεση του είδους της από μια κυβερνητική υπηρεσία που αποφασίζει εάν η έκθεση στο φθόριο μπορεί να μειώσει το IQ των παιδιών», είπε η Ashley Malin, PhD , επίκουρη καθηγήτρια επιδημιολογίας στο University of Florida College of Public Health and Health Professions.
Παρά τα νέα συμπεράσματα της έκθεσης, οι ειδικοί τόνισαν ότι χρειάζεται περισσότερη έρευνα.
Διαβάστε ακόμη: Lidl Hellas: Νέα καταγγελία στο cibum για σκουλήκι σε σοκολάτα από σουπερμάρκετ στη Θεσσαλονίκη
Η σύνδεση μεταξύ φθορίου και IQ στα παιδιά
Σύμφωνα με τον Tommaso Filippini, MD, DrPH, PhD , αναπληρωτή καθηγητή επιδημιολογίας και δημόσιας υγείας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Modena, Reggio Emilia στην Ιταλία, το φθόριο μπορεί να συσσωρευτεί στις περιοχές του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για τη μνήμη και τη μάθηση, δημιουργώντας οξειδωτικό στρες σε αυτά τα μέρη του εγκεφάλου. Αυτό το στρες θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε κυτταρικό θάνατο.
Ο αιματοεγκεφαλικός φραγμός μπορεί να προστατεύσει τον εγκέφαλο των ενηλίκων από τις τοξίνες σε κάποιο βαθμό, «αλλά είναι λιγότερο αποτελεσματικός στο έμβρυο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και στα παιδιά», πρόσθεσε.
Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι το φθόριο μπορεί να διασχίσει τον πλακούντα και να αλλάξει τον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο, ειδικά σε περιοχές που σχετίζονται με τη μάθηση, τη συμπεριφορά, τη μνήμη και την εκτελεστική λειτουργία, πρόσθεσε η Ashley Malin. Το φθόριο μπορεί επίσης να επηρεάσει τις μοριακές διεργασίες που εμπλέκονται στη νευροδιαβίβαση όταν ο εγκέφαλος αναπτύσσεται.
Διαβάστε ακόμη: Ένας νεκρός από μολυσμένο χάμπουργκερ της McDonald’s – Δεκάδες νοσηλεύονται
Πόσο φθοριωμένο νερό χρειάζεται το παιδί;
Σε γενικές γραμμές η ποσότητα φθοριωμένου νερού που θα πρέπει να παίρνει ένα παιδί, εξαρτάται από την ηλικία του και από το εάν περιέχει φθόριο το σύστημα ύδρευσης ή εάν λαμβάνει εμφιαλωμένο νερό. Έτσι τα πιο κάτω ισχύουν για παιδιά που λαμβάνουν νερό με μηδενική περιεκτικότητα σε φθόριο (εμφιαλωμένο νερό).
0 -6 μηνών : δεν χρειάζεται να παίρνουν καθόλου φθόριο. Αυτό γιατί το φθόριο δρα κυρίως τοπικά και όχι συστηματικά, γι΄ αυτό δεν υπάρχει λόγος να δίδεται στα βρέφη εφόσον αυτά δεν φέρουν ακόμα δόντια.
6 μ. – 3 ετών: κατανάλωση μέχρι 0,25 ppmF την ημέρα
3 – 6 ετών: δικαιούται να καταναλώνει μέχρι 0,5 ppmF την ημέρα
Άνω των 6 ετών: το παιδί δικαιούται να καταναλώνει 1 ppmF την ημέρα
Πρέπει οι γονείς να υπολογίζουν ή να ζητούν την γνώμη του παιδίατρου όσον αφορά την ποσότητα σε φθοριωμένο νερό που δικαιούται να λαμβάνει το παιδί. Αυτή θα υπολογισθεί με βάση την ηλικία του παιδιού και την περιεκτικότητα του νερού σε φθόριο (ΔΕΣ ΕΤΙΚΕΤΤΑ). Δηλαδή π.χ εάν ένα λίτρο νερού περιέχει 0,5 ppmF τότε το παιδί μέχρι 3 ετών μπορεί να καταναλώσει μισό λίτρο νερού ημερησίως δηλ. 0,25 ppmF.
Υπερέκθεση σε φθόριο πριν την ηλικία των 8 ετών, την χρονική περίοδο δηλαδή που διαπλάθονται τα δόντια, μπορεί να οδηγήσει σε φθορίαση της αδαμαντίνης, όπου τα δόντια έχουν λευκές ή κίτρινες κηλίδες. Για την δημιουργία φθορίασης απαιτείται αυξημένη κατάποση φθορίου πέραν της ενδεδειγμένης (διπλάσια ή > 1 ppmF ημερησίως) και οι περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις οφείλονται σε μη σωστή χρήση οδοντόπαστας και στοματικού διαλύματος.
Υπάρχουν αρκετά ερωτηματικά όσον αφορά την ασφάλεια και αποτελεσματικότητα της φθορίωσης του νερού, παρόλα αυτά δεν υπάρχουν δεδομένα που να υποστηρίζουν τη μη χρήση του φθορίου. Περίπου 75-90% του φθορίου που καταναλώνεται απορροφάται από τον οργανισμό και εναποτίθεται κατά 99% στα δόντια και στα οστά. Γι’ αυτό το λόγο η μακροπρόθεσμη υπερέκθεση σε φθόριο προκαλεί βλάβες στα δόντια (φθορίαση) και τα οστά. Πολύ σπάνια αναφέρεται βλάβη ηπατικών ή νεφρικών κυττάρων. Σημαντικό είναι ότι σε καμιά έρευνα δεν αποδείχθηκε ότι το φθόριο είναι καρκινογόνο.
Ακολουθήστε το Cibum 
