Καναδοί επιστήμονες ανέπτυξαν μία νέα, φθηνή, αξιόπιστη και φιλική προς τον καταναλωτή τεχνολογία που προσδιορίζει την παρουσία της τοξίνης πουτρεσκίνη στο βόειο κρέας.
Οι βιογενείς αμίνες (BAs) είναι τοξικολογικοί κίνδυνοι που υπάρχουν σε πολλά προϊόντα διατροφής. Η πουτρεσκίνη είναι το πιο κοινό τροφιμογενές BA και χρησιμοποιείται συχνά ως δείκτης ποιοτικού ελέγχου. Επί του παρόντος, υπάρχει έλλειψη ρύθμισης σχετικά με τα ασφαλή όρια πουτρεσίνης στα τρόφιμα, καθώς και απαρχαιωμένες πρακτικές χειρισμού τροφίμων που οδηγούν σε περιττή πρόσληψη πουτρεσίνης.
Η αλλοίωση του κρέατος (εμφάνιση BΑs, και πουτρεσκίνης η οποία ευθύνεται μεταξύ άλλων και για τη μυρωδιά του σάπιου κρέατος) μπορεί μεταξύ άλλων να επέλθει εάν το προϊόν καθυστερήσει να φτάσει στον προορισμό του, καθιστώντας το επικίνδυνο τόσο για τους καταναλωτές όσο και για τους παραγωγούς-εμπόρους. Εάν η πουτρεσκίνη καταναλωθεί σε μεγάλες δόσεις, μπορεί να προκαλέσει πονοκεφάλους, έμετο, διάρροια και έντονους παλμούς. Έχει επίσης συνδεθεί με υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου.
Οι συμβατικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση των BA στα τρόφιμα είναι γενικά χρονοβόρες, κοστοβόρες και με λίγες επιλογές για επιτόπια ανάλυση. Ως απάντηση σε αυτήν την πρόκληση, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Concordia του Καναδά ανέπτυξαν μία νέα, φθηνή, αξιόπιστη και φιλική προς τον καταναλωτή τεχνολογία που προσδιορίζει την παρουσία της τοξίνης πουτρεσκίνη στο βόειο κρέας. Πρόκειται για έναν βιοαισθητήρα πουτρεσκίνης χωρίς κύτταρα σε μια συσκευή με βάση το χαρτί που επιτρέπει την ταχεία, χαμηλού κόστους ανίχνευση της πουτρεσίνης σε δείγματα βοείου κρέατος που είναι αποθηκευμένα σε διαφορετικές θερμοκρασίες. Τα αποτελέσματα που παρουσιάζονται καταδεικνύουν τον πιθανό ρόλο της χρήσης βιοαισθητήρων με βάση το χαρτί για επιτόπιες δοκιμές, ιδιαίτερα ως δείκτη για τον προσδιορισμό της σταθερότητας και της ποιότητας των προϊόντων κρέατος.
«Θέλαμε να φτιάξουμε μια συσκευή που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ο καθένας, που να είναι μιας χρήσης και να μην περιέχει τοξικά υλικά» δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Alaa Selim. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η πρωτεΐνη καταστολέα πουτρεσίνης PuuR , που βρίσκεται στα βακτήρια E.coli , θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να υποδείξει την παρουσία της πουτρεσίνης.
Σε μια εργαστηριακή δοκιμή, η πουτρεσκίνη προστέθηκε στο σύστημα χωρίς κύτταρα που παρήγαγε τον καταστολέα σε διάλυμα και τοποθετήθηκε σε μια χάρτινη συσκευή για να δουν οι ερευνητές εάν θα μπορούσαν να εντοπίσουν οπτικά την παρουσία της πουτρεσίνης κάτω από το υπεριώδες φως. Μετά από μια ώρα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο βιοαισθητήρας ανίχνευσε την παρουσία της πουτρεσίνης. Μετά από τέσσερις ώρες, ήταν σίγουροι ότι οι μετρήσεις τους ήταν εξαιρετικά ακριβείς.
Στη συνέχεια προχώρησαν σε δοκιμή πραγματικών δειγμάτων κρέατος. Μικρές φέτες μοσχαρίσιου κρέατος που διατηρήθηκαν σε καταψύκτη, σε ψυγείο και σε θερμοκρασία δωματίου συγκρίθηκαν για να εντοπιστεί πόση πουτρεσκίνη συσσωρεύτηκε σε διάστημα αρκετών ημερών. Όπως ήταν αναμενόμενο, τα δείγματα από τον καταψύκτη και το ψυγείο είχαν πολύ χαμηλά επίπεδα πουτρεσκίνης, ενώ αυτό που διατηρήθηκε σε θερμοκρασία δωματίου παρουσίασε αρκετά υψηλά επίπεδα – αρκετά για να αρρωστήσει όποιον το φάει. Συνέκριναν τα αποτελέσματα από τον βιοαισθητήρα τους με αυτά μιας χρωματογραφίας υψηλής τεχνολογίας που χρησιμοποιείται στην επιθεώρηση τροφίμων και βρήκαν ότι τα αποτελέσματά τους ήταν παρόμοια.
Για να διαβάσετε τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ.
Ακολουθήστε το Cibum 
