Οι αυξημένες ανάγκες των ηλικιωμένων ατόμων.
Πάνω από το 20% των Ευρωπαίων είναι ηλικίας 65 ετών και άνω και το ποσοστό αυτό αναμένεται να αυξηθεί τις επόμενες δεκαετίες. Ενώ μεγάλο μέρος της προσοχής στη δημόσια υγεία είναι κατανοητό ότι επικεντρώνεται στα παιδιά και τις έγκυες γυναίκες, υπάρχει επίσης αυξανόμενη αναγνώριση των μοναδικών αναγκών των ηλικιωμένων ενηλίκων.
Η δράση Zero Hidden Hunger EU στοχεύει στην αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων με την ευαισθητοποίηση, την παροχή επιστημονικά επικυρωμένων στοιχείων και την ανάπτυξη στοχευμένων στρατηγικών για την αντιμετώπιση των ελλείψεων μικροθρεπτικών συστατικών σε όλους τους ευάλωτους πληθυσμούς, συμπεριλαμβανομένων των ηλικιωμένων ενηλίκων.
Μέσω των προσπαθειών του, το έργο ελπίζει να δει τους ηλικιωμένους ενήλικες να υποστηρίζονται καλύτερα στη διατήρηση της υγείας και της ποιότητας ζωής τους μέσω της κατάλληλης διατροφής.
Ένα σημαντικό, αλλά συχνά παραγνωρισμένο, ζήτημα σε αυτόν τον πληθυσμό είναι η ανεπάρκεια μικροθρεπτικών συστατικών. Τα μικροθρεπτικά συστατικά, όπως οι βιταμίνες και τα μέταλλα, υποστηρίζουν την υγεία του ανοσοποιητικού συστήματος, τη γνωστική λειτουργία, την υγεία των οστών και τη διατήρηση των μυών, καθώς και πολλές μεταβολικές διεργασίες.
Η διατήρηση επαρκούς παροχής μικροθρεπτικών συστατικών είναι απαραίτητη για την πρόληψη της εμφάνισης και της εξέλιξης ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία, όπως η οστεοπόρωση. Ωστόσο, οι ηλικιωμένοι αντιμετωπίζουν επίσης ένα μοναδικό σύνολο φυσιολογικών και κοινωνικών προκλήσεων που αυξάνουν τον κίνδυνο ανεπάρκειας μικροθρεπτικών συστατικών, ακόμη και αν τρέφονται καλά.
Οι αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία επηρεάζουν όλα τα όργανα, συμπεριλαμβανομένου του εντέρου, του ήπατος, των νεφρών και του δέρματος, και δυσχεραίνουν την απορρόφηση των μικροθρεπτικών συστατικών. Το στομάχι παράγει λιγότερο γαστρικό οξύ, η κινητικότητα του εντέρου είναι πιο αργή και ασθενής, η σύνθεση του μικροβιόκοσμου αλλάζει και η έκφραση των πρωτεϊνών μεταφοράς, οι οποίες μεταφέρουν τα θρεπτικά συστατικά από το έντερο στην κυκλοφορία του αίματος, είναι λιγότερο αποτελεσματική.
Μαζί, αυτά επηρεάζουν τη διάσπαση των τροφών, την απελευθέρωση των μικροθρεπτικών συστατικών και την απορρόφησή τους. Οι ορμονικές αλλαγές, όπως αυτές που σχετίζονται με την εμμηνόπαυση στις γυναίκες και τη μείωση της τεστοστερόνης στους άνδρες, μεταβάλλουν επίσης τη μεταβολική συμπεριφορά και οι απαιτήσεις σε θρεπτικά συστατικά αυξάνονται.
Έτσι, δεν είναι μόνο οι γυναίκες που χρειάζονται περισσότερο ασβέστιο και βιταμίνη D για τη στήριξη της υγείας των οστών, αλλά και οι άνδρες. Επιπλέον, οι ηλικιωμένοι συχνά εμφανίζουν μια φυσική μείωση της όρεξης, η οποία οδηγεί σε μειωμένη πρόσληψη τροφής και, κατά συνέπεια, σε χαμηλότερη κατανάλωση (πρόσληψη) βιταμινών και μετάλλων.
Πέρα από τους βιολογικούς παράγοντες, κοινωνικά ζητήματα και ζητήματα τρόπου ζωής συμβάλλουν επίσης στην ανεπαρκή πρόσληψη μικροθρεπτικών συστατικών από τους ηλικιωμένους ενήλικες. Πολλά ηλικιωμένα άτομα ζουν μόνα τους, βιώνουν περιόδους κακής υγείας ή περνούν χρόνο σε νοσοκομεία ή υποστηριζόμενη διαβίωση με περιορισμένα ή επαναλαμβανόμενα μενού, οποιοδήποτε από τα οποία μπορεί να οδηγήσει σε λιγότερο ποικίλη και χαμηλότερης ποιότητας διατροφή.
Οι οικονομικοί περιορισμοί, τα προβλήματα κινητικότητας και η έλλειψη μεταφορικών μέσων μπορούν να περιορίσουν την πρόσβαση σε τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά, αυξάνοντας την εξάρτηση από επεξεργασμένες και λιγότερο θρεπτικές επιλογές. Οι χρόνιες ασθένειες και τα φάρμακα, όπως αυτά για την υπέρταση ή τον διαβήτη, μπορούν να επηρεάσουν τις συγκεντρώσεις απορρόφησης των θρεπτικών συστατικών ή τον μεταβολισμό τους.
Αυτές οι κοινωνικές προκλήσεις, σε συνδυασμό με τις φυσιολογικές αλλαγές, θέτουν τους ηλικιωμένους σε αυξημένο κίνδυνο για μια σειρά από καταστάσεις, όπως μειωμένη γνωστική λειτουργία, απώλεια μυών και κατάγματα οστών, επιδείνωση της όρασης και απώλεια ακοής, λοιμώξεις και μη μεταδοτικές ασθένειες, όπως οι καρδιακές παθήσεις.