Το γκούντα και η παρμεζάνα είναι μερικά μόνο από τα διάφορα παλαιωμένα τυριά που τα άτομα με δυσανεξία στην ισταμίνη θα ήθελαν να παρακάμψουν στο σούπερ μάρκετ.
Η ισταμίνη, που βρίσκεται τόσο στο σώμα όσο και σε ορισμένα τρόφιμα, είναι μια χημική ουσία που παίζει ρόλο στην επικοινωνία των νευρικών κυττάρων, στη λειτουργία του εντέρου, στη φλεγμονή και σε πολλά άλλα, όπως περιγράφεται στο εγχειρίδιο του 2017 “International Review of Neurobiology”.
Η δυσανεξία στην ισταμίνη (η οποία διαφέρει από την τροφική αλλεργία) σημαίνει ότι τα επίπεδα ισταμίνης έχουν ξεπεράσει τα μέσα του οργανισμού να τη διασπάσει, όπως περιγράφεται σε μια επιστημονική ανασκόπηση του 2024 που δημοσιεύθηκε στο Nutrients.
Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα διάρροιας, δυσκοιλιότητας, πονοκεφάλου, συμφόρησης, δερματίτιδας, εμμηνορροϊκών κραμπών, γρήγορου καρδιακού ρυθμού και πολλά άλλα. Για πολλούς ανθρώπους, οι γαστρεντερικές επιδράσεις αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των συμπτωμάτων, με τους ερευνητές της ανασκόπησης να επικαλούνται μια μελέτη στην οποία διαπιστώθηκε ότι πάνω από το 90% των συμμετεχόντων με δυσανεξία στην ισταμίνη παρουσίαζαν φούσκωμα.
Οι ειδικοί συμβουλεύουν τα άτομα με την πάθηση να μείνουν μακριά από τα παλαιωμένα τυριά λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε ισταμίνη. Ακολουθούν οι συγκεκριμένοι τύποι τυριών που καλό είναι να αποφεύγονται και ποια από αυτά μπορεί να είναι ασφαλέστερα για τα άτομα με δυσανεξία στην ισταμίνη.
Ο ειδικός σε θέματα Συμπληρωματικής και Εναλλακτικής Ιατρικής (CAM) Dr. John Gannage γράφει μέσω του Markham Integrative Medicine ότι τα άτομα με δυσανεξία στην ισταμίνη θα πρέπει να αποφεύγουν τα μπλε τυριά που παλαιώνονται με βακτήρια (όπως η γκοργκοντζόλα, το καμπράλ και το στίλτον), τα οποία είναι πλούσια σε ισταμίνη.
Το ίδιο ισχύει και για τα παλαιωμένα τυριά, όπως η ρακλέτα, το μπρι ή το μούνστερ, που έχουν επίσης ωριμάσει με βακτήρια. Αυτό αποκλείει επίσης πολλούς διαφορετικούς τύπους σκληρών και ημίσκληρων τυριών, όπως το τσένταρ, το ρομάνο, το μαντσέγκο και το ελβετικό τυρί, μεταξύ άλλων. Τα τυριά που παρασκευάζονται από μη παστεριωμένο γάλα πρέπει επίσης να αποφεύγονται.
Οι ερευνητές μιας ευρωπαϊκής μελέτης του 2018 που δημοσιεύθηκε στο Journal of Veterinary Research περιγράφουν πώς η θερμοκρασία και ο χρόνος αποθήκευσης παίζουν σημαντικό ρόλο στην περιεκτικότητα σε ισταμίνη των τυριών που ωριμάζουν.
Στη μελέτη, τα παλαιωμένα τυριά που αποθηκεύτηκαν σε θερμοκρασία 22°C για πάνω από 42 ημέρες είχαν υπερδιπλάσια ποσότητα ισταμίνης από εκείνα που αποθηκεύτηκαν σε θερμοκρασία 4°C για 112 ημέρες.
Αν και το ερευνητικό άρθρο επικεντρώθηκε κυρίως στη μείωση του κινδύνου δηλητηρίασης από ισταμίνη κατά την επεξεργασία παλαιωμένων τυριών (δεν είναι το ίδιο πράγμα με τη δυσανεξία στην ισταμίνη), η μελέτη καταδεικνύει πώς τα παλαιωμένα τυριά μπορούν να συσσωρεύουν μεγάλες ποσότητες της χημικής ουσίας.
Ακολουθήστε το Cibum 
