Το αόρατο μάρκετινγκ τροφίμων και η επιρροή του στις νεότερες γενιές.
Τα παιδιά και οι έφηβοι περνούν αμέτρητες ώρες στα social media, εκτεθειμένοι σε αμέτρητα ερεθίσματα. Ανάμεσα στα αστεία βίντεο, τα livestreams και τους influencers, υπάρχει ένας παράγοντας που συχνά περνά απαρατήρητος: Το ψηφιακό μάρκετινγκ τροφίμων και ποτών.
Σε αντίθεση με τις παραδοσιακές διαφημίσεις, αυτό το είδος προώθησης λειτουργεί αθόρυβα, προσαρμόζεται στις προτιμήσεις του χρήστη και καταφέρνει να επηρεάζει διατροφικές επιλογές χωρίς καν να γίνεται αντιληπτό.
Η πανδημία COVID-19 ενίσχυσε ακόμη περισσότερο αυτή την τάση, αυξάνοντας τον χρόνο που περνούν οι νέοι στις οθόνες και, κατ’ επέκταση, την έκθεσή τους σε τέτοιου είδους διαφημίσεις. Πόσο επηρεάζονται, όμως, οι διατροφικές τους συνήθειες; Και τι γίνεται με τις νομοθετικές ρυθμίσεις για την προστασία τους;
Οι κρυφοί μηχανισμοί του ψηφιακού μάρκετινγκ τροφίμων
Έρευνες αποδεικνύουν ότι η έκθεση των παιδιών στο μάρκετινγκ ανθυγιεινών τροφίμων συνδέεται με την αυξημένη προτίμηση και κατανάλωσή τους. Πλέον, το ψηφιακό περιβάλλον έχει αλλάξει το τοπίο της διαφήμισης, καθιστώντας την ακόμη πιο στοχευμένη και εξατομικευμένη.
Οι πιο διαδεδομένες τεχνικές περιλαμβάνουν:
- Το engagement marketing, όπου οι χρήστες συμμετέχουν ενεργά σε προωθητικές ενέργειες, π.χ., κάνοντας like ή κοινοποιώντας περιεχόμενο.
- Το influencer marketing, στο οποίο δημοφιλείς προσωπικότητες των social media προωθούν προϊόντα με έμμεσο τρόπο, δίνοντας την εντύπωση προσωπικής σύστασης.
Τα περισσότερα προϊόντα που διαφημίζονται με αυτούς τους τρόπους είναι έντονα επεξεργασμένα και πλούσια σε ζάχαρη, αλάτι και ανθυγιεινά λιπαρά. Καθώς οι νέοι περνούν όλο και περισσότερο χρόνο στο διαδίκτυο, η αλληλεπίδρασή τους με τέτοιο περιεχόμενο αυξάνεται, διαμορφώνοντας τις διατροφικές τους προτιμήσεις.
Ορισμένες χώρες, όπως η Αργεντινή, η Βραζιλία, η Χιλή, το Μεξικό και το Περού, έχουν θεσπίσει πολιτικές για τον περιορισμό του μάρκετινγκ τροφίμων στα παιδιά. Ωστόσο, η επιβολή αυτών των μέτρων είναι δύσκολη, καθώς οι μεγάλες ψηφιακές πλατφόρμες λειτουργούν διεθνώς, χωρίς ενιαίους κανονισμούς.
Παρά τις προσπάθειες ρύθμισης, υπάρχουν ακόμη κενά στα διαθέσιμα δεδομένα. Οι περισσότερες μελέτες βασίζονται σε αυτοαναφορές, γεγονός που καθιστά δύσκολη την ακριβή μέτρηση της έκθεσης των παιδιών στο ψηφιακό μάρκετινγκ. Παράλληλα, οι περισσότερες έρευνες δεν είναι μακροχρόνιες, οπότε δεν μπορούν να καταγράψουν τον ακριβή αντίκτυπο αυτών των διαφημίσεων στη διατροφική συμπεριφορά των νέων.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει ήδη προτείνει αυστηρότερα μέτρα για την προστασία των παιδιών από το ψηφιακό μάρκετινγκ ανθυγιεινών τροφίμων. Ωστόσο, η αποτελεσματική ρύθμιση απαιτεί διεθνή συνεργασία, καθώς οι διαφημιστικές πρακτικές εξελίσσονται συνεχώς.
Ακολουθήστε το Cibum 
