Το σιρόπι που μπορεί να είναι μια φυτικά εναλλακτική στο μέλι συνδέεται με τη αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης.
Η αγαύη είναι ένα παχύφυτο, εγγενές σε ξηρές περιοχές του Μεξικού και της Καραϊβικής, και εξαιτίας του υπάρχει στον κόσμο η τεκίλα. Είναι βασικός συντελεστής σε μια σειρά από διατροφικά είδη όπως η τεκίλα που παρασκευάζεται από τη μπλε αγαύη (Agave tequilana) και το σιρόπι αγαύης που παράγεται από τη σαλμιάνα και τη μπλε αγαύη.
Το σιρόπι που παρασκευάζεται από την αγαύη, προκύπτει από τη συγκομιδή και την επεξεργασία του πυρήνα του φυτού αγαύης (ο οποίος μοιάζει με ανανά και είναι γνωστός ως «piña») μέσω μιας σειράς θέρμανσης, χυμού, φιλτραρίσματος και εξάτμισης. Αποτελείται από 80% φρουκτόζη και 20% γλυκόζη και είναι παρόμοιας κατηγορίας με το σιρόπι σφενδάμου και το μέλι, ωστόσο είναι πιο υδαρές από το τελευταίο. Διαλύεται εύκολα, που σημαίνει ότι είναι ιδιαίτερα κατάλληλο για χρήση σε κοκτέιλ και smoothies και η υγρή του μορφή σημαίνει ότι χρησιμοποιείται συχνά στη θέση του μελιού (για παράδειγμα από τους vegans). Το σιρόπι αγαύης λειτουργεί καλά ως επικάλυψη για δημητριακά, τηγανίτες ή ψωμί. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί στη θέση του μελιού σε συνταγές για επιδόρπια, αν και θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η διαφορά στο ιξώδες
Λόγω της υψηλής συγκέντρωσης φρουκτόζης είναι πιο γλυκό από τη ζάχαρη ωστόσο έχει μικρότερη επίδραση στα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Αν και το σιρόπι περιέχει φυσικά σάκχαρα, θεωρείται πρόσθετη ζάχαρη καθώς συνεισφέρει στα θερμιδικά επίπεδα.
Όσον αφορά την επισήμανση, σύμφωνα με την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ, τα σάκχαρα ενός συστατικού, όπως το καθαρό σιρόπι αγαύης, το μέλι και το σιρόπι σφενδάμου, δεν απαιτείται να δηλώνουν την περιεκτικότητά τους σε σάκχαρα ως «Προσθεμένα σάκχαρα».
Το βασικό πλεονέκτημα της κατανάλωσης σιροπιού αγαύης, είναι πως αυξάνει το σάκχαρο στο αίμα λιγότερο από τα περισσότερα άλλα σάκχαρα λόγω της υψηλότερης περιεκτικότητάς του σε φρουκτόζη. Επίσης λόγω του ότι είναι πιο γλυκό από άλλα σάκχαρα, απαιτείται πολύ μικρότερη προθήκη για να επιτευχθεί γλυκήτητα στο τρόφιμο. Ωστόσο, ορισμένοι ερευνητές θεωρούν πως η φρουκτόζη μπορεί να είναι επιβλαβής για την υγεία. Πιο πρόσφατα, μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση ελεγχόμενων ανθρώπινων μελετών διαπίστωσε ότι οι αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία των σακχάρων που περιέχουν φρουκτόζη δεν οφείλονται στη φρουκτόζη, αλλά αντίθετα ως αποτέλεσμα της συμβολής των σακχάρων στην κατανάλωση υπερβολικών θερμίδων.
Τα μόρια φρουκτόζης που υπάρχουν φυσικά στην αγαύη, συντελούν στη λειτουργία μη εύπεπτων υδατανθράκων, των φρουκτανών. Σύμφωνα με έρευνα του 2010 που παρουσιάστηκε στην 239η Εθνική Συνάντηση της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας (ACS) στο Σαν Φρανσίσκο,
οι τροφές πλούσιες σε φρουκτάνες μπορεί να βοηθήσουν στην θωράκιση του οργανισμού από την οστεοπόρωση.“Οι φρουκτάνες θεωρούνται λειτουργικά συστατικά τροφίμων επειδή επηρεάζουν τις διαδικασίες του σώματος με τρόπους που οδηγούν σε καλύτερη υγεία και μείωση του κινδύνου πολλών ασθενειών”, δήλωσε η Mercedes López, Ph.D. του Πολυτεχνικού Ινστιτούτου, Guanajuato του Μεξικό, που παρέδωσε την έκθεση. “Πειραματικές μελέτες υποδεικνύουν ότι οι φρουκτάνες μπορεί να είναι ευεργετικές για τον διαβήτη, την παχυσαρκία, τονώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος, μειώνουν τα επίπεδα βακτηρίων που προκαλούν ασθένειες στο έντερο, ανακουφίζουν από τη δυσκοιλιότητα και μειώνουν τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου”.
Πηγές
https://foodinsight.org/what-is-agave-syrup/
https://www.britannica.com/plant/yucca
https://www.sciencedaily.com/releases/2010/03/100323171630.htm