Ερευνητές στην Ιαπωνία επινόησαν μια μέθοδο για την αφαίρεση νανοπλαστικών από το νερό χρησιμοποιώντας ένα βιοπολυμερές που προέρχεται από μήλα
Τα μικροπλαστικά είναι μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού που ποικίλλουν σε εύρος, παρά το ότι είναι όλα πολύ μικρά σε μέγεθος. Τα μικρότερα κομμάτια δεν είναι ορατά με γυμνό μάτι. Η σύνθεσή τους μπορεί να είναι οποιοδήποτε είδος πλαστικού υλικού, όπως πολυαιθυλένιο (PE), ηλεκτρικό πολυβουτυλένιο (PBS) ή πολυβινυλοχλωρίδιο (PVC). Μπορούν επίσης να έχουν διαφορετικά σχήματα, χρώματα, μεγέθη και πυκνότητες.
Πλέον, τα μικροπλαστικά είναι σχεδόν παντού, από κονσέρβες τόνου και πόσιμο νερό, μέχρι και στο ανθρώπινο αίμα. Μια μελέτη υπολόγισε ότι υπάρχουν από 15 έως 51 τρισεκατομμύρια μικροπλαστικά σωματίδια που επιπλέουν στην επιφάνεια των ωκεανών. Λιγότεροι άνθρωποι, ωστόσο, γνωρίζουν τα νανοπλαστικά, τα οποία είναι σωματίδια μεγέθους μικρότερου από 100 νανόμετρα που σχηματίζονται όταν τα μικροπλαστικά διασπώνται. Αυτά τα μικροσκοπικά σωματίδια είναι ακόμη πιο δύσκολο να αφαιρεθούν από το νερό.
Για άλλη μια φορά, η επιστήμη έχει τη λύση για να μας σώσει και από τους κινδύνους των νανοπλαστικών. Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Shinshu στην Ιαπωνία ανέπτυξαν μια μέθοδο για την αφαίρεση νανοπλαστικών από το νερό χρησιμοποιώντας ένα βιοπολυμερές από μήλα. Οι ερευνητές ξεκίνησαν σημειώνοντας ότι τα μικροπλαστικά μπορούν να συλληφθούν κατά τη διαδικασία επεξεργασίας λυμάτων, δεσμεύοντάς τα σε βιοπολυμερή, προκαλώντας τη βύθιση τους στον πυθμένα των δεξαμενών επεξεργασίας, όπου μπορούν να αφαιρεθούν εύκολα.
Με βάση αυτή την παρατήρηση, η ερευνητική ομάδα ανέπτυξε μια μέθοδο για τη σύνδεση ενός βιοπολυμερούς σε νανοπλαστικά με τη βοήθεια πηκτίνης και Fe(III). Η πηκτίνη είναι μια ίνα που βρίσκεται σε φρούτα όπως τα μήλα, ενώ ο Fe(III) είναι μια μορφή σιδήρου. Η χρήση της πηκτίνης από την ομάδα εμπνεύστηκε από την αφθονία των μήλων στον νομό Nagano όπου βρίσκεται το Πανεπιστήμιο Shinshu, αναφέρει ο ιστότοπος Spring Wise.
Στη μελέτη, η ομάδα εφάρμοσε την πηκτίνη και τον Fe(III) σε νανοπλαστικά πολυστυρολίου διαλυμένα σε υγρό. Στη συνέχεια, το μείγμα αφέθηκε για δύο ημέρες, μετά τις οποίες οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 95% των νανοπλαστικών είχε αφαιρεθεί. Να σημειωθεί ότι η αφαίρεση των μικροπλαστικών, πόσο μάλλον των νανοπλαστικών, είναι μια αρκετά δύσκολη, αλλά σωτήρια για τα ζώα και τον άνθρωπο διαδικασία, για αυτό η μελέτη αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Journal of Environmental Chemical Engineering .
Ακολουθήστε το Cibum 
