Πως η παχυσαρκία επηρεάζει την προθυμία για ρίσκο.
Τα άτομα που είναι σοβαρά υπέρβαρα (παχύσαρκα) όχι μόνο παρουσιάζουν αλλοιωμένη αντίληψη γενικού κινδύνου, αλλά και αλλαγές στον μεταβολισμό και την ψυχολογία τους. Παλαιότερα εικαζόταν ότι τα πολύ παχύσαρκα άτομα είναι πιο παρορμητικά και δείχνουν αυξημένη προθυμία να ρισκάρουν. Επιστήμονες από το Γερμανικό Ινστιτούτο Ανθρώπινης Διατροφής Potsdam-Rehbrücke (DIfE), διερεύνησαν τώρα εάν η απώλεια βάρους οδηγεί σε βελτίωση των μεταβολικών και ψυχολογικών καταστάσεων και εάν μειώνεται η λήψη αποφάσεων. Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Clinical Nutrition».
Το υπερβολικό βάρος μπορεί να προκαλέσει διολίσθηση του μεταβολισμού
Η επιστημονική ομάδα δειρεύνησε σε μια μελέτη παρέμβασης εάν η προθυμία για ρίσκο που έχουν οι παχύσαρκοι μπορεί να αντιστραφεί με μαζική απώλεια βάρους. Συγκέντρωσαν 62 άτομα ηλικίας μεταξύ 18 και 75 ετών με σοβαρή παχυσαρκία (ΔΜΣ > 35 kg/m2) και τους συνέταξαν μια εντατική δίαιτα 10 εβδομάδων με ημερήσια ενεργειακή πρόσληψη 800 χιλιοθερμίδων. Στην αρχή και στο τέλος της παρέμβασης, μετρήθηκε το βάρος και το σωματικό λίπος των συμμετεχόντων, καταγράφηκε η διάθεσή τους με τη χρήση ερωτηματολογίου και η προθυμία τους να ρισκάρουν προσδιορίστηκε με τεστ σε υπολογιστή.
Να σημειωθεί ότι υπάρχουν διάφορα καθιερωμένα παραδείγματα για τον έλεγχο της προθυμίας ανάληψης κινδύνου. Μια δυνατότητα είναι οι εργασίες λοταρίας μέσω υπολογιστή. Σε αυτή τη μελέτη, χρησιμοποιήθηκε μια συμβατική εργασία λοταρίας στην οποία οι συμμετέχοντες έπρεπε να λάβουν μια σειρά αποφάσεων μεταξύ δύο επιλογών στις οποίες μπορούσαν να κερδίσουν χρήματα. Η πρώτη επιλογή ήταν ένα σταθερό χρηματικό ποσό. Η δεύτερη επιλογή πρόσφερε τη δυνατότητα λήψης υψηλότερου ή χαμηλότερου ποσού, με την πιθανότητα να κερδίσετε 50 τοις εκατό σε κάθε περίπτωση.
Η απώλεια βάρους οδήγησε σε αποφάσεις αποφυγής κινδύνου
Όπως ήταν αναμενόμενο, μετά τη δίαιτα 10 εβδομάδων υπήρξε σημαντική μείωση του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) και του επιπέδου HbA1c ως δείκτη για το μεταβολισμό της γλυκόζης, καθώς και σημαντική βελτίωση της διάθεσης. Επιπλέον, οι επιστήμονες μπόρεσαν να επιδείξουν μια θετική αλλαγή στη συμπεριφορά, καθώς η απώλεια βάρους οδήγησε σε αποφάσεις αποφυγής κινδύνου. Κατά συνέπεια, η συμπεριφορά κινδύνου στην παχυσαρκία φαίνεται να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον ΔΜΣ.
Η μελέτη έδειξε επίσης ότι η διάθεση χάνει την επιρροή της στη λήψη αποφάσεων μετά την απώλεια βάρους. Επομένως, η επικίνδυνη συμπεριφορά των συμμετεχόντων επηρεάστηκε περισσότερο από μεταβολικά σήματα παρά από συναισθηματικά.
Προώθηση μεταβολικά καθοδηγούμενων αποφάσεων
Η μελέτη αποκαλύπτει ότι υπάρχουν πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ της απώλειας βάρους καθώς και των μεταβολικών και ψυχολογικών παραγόντων όσον αφορά την ανάληψη κινδύνου. Ο ΔΜΣ φαίνεται να παίζει κεντρικό ρόλο. Καθώς η μειωμένη προθυμία για ανάληψη κινδύνου συνδέεται με έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής, αποτελεί σημαντική προϋπόθεση για την απώλεια βάρους και τη διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους.
«Αυτή η μελέτη είναι μία από τις πρώτες του είδους της, επειδή λαμβάνει υπόψη τόσο μεταβολικούς όσο και ψυχολογικούς παράγοντες σε υπέρβαρα άτομα», συνοψίζει ο καθηγητής Soyoung Q Park, Επικεφαλής του Τμήματος Νευροεπιστήμης Απόφασης και Διατροφής. «Ως εκ τούτου, παρέχει μια σημαντική συμβολή στην έρευνα σε αυτόν τον τομέα. Από την άλλη πλευρά, δείχνει ότι είμαστε μόνο στην αρχή και πρέπει να κάνουμε περισσότερη έρευνα για να καταλάβουμε ακριβώς πώς η ενεργειακή ισορροπία και ο ψυχισμός επηρεάζουν τις αποφάσεις μας».
Για να διαβάσετε ολόκληρη τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ.
Ακολουθήστε το Cibum 
