Εύκολος τρόπος να διαμορφωθούν υγιεινές διατροφικές συνήθειες στα παιδιά.
Τα μικρά παιδιά συχνά επιδεικνύουν παρόμοια διατροφική συμπεριφορά με τους γονείς τους, με τον τρόπο διατροφής του ίδιου του γονέα να επηρεάζει τον τρόπο διατροφής των παιδιών τους, έδειξε έρευνα στο Πανεπιστήμιο Aston που δημοσιεύεται στο περιοδικό Appetite. Επομένως οι γονείς, προσέχοντας το πως τρώνε οι ίδιοι, μπορούν να διαμορφώσουν υγιεινή διατροφική συμπεριφορά για τα παιδιά τους, προτείνει η μελέτη.
Για τη μελέτη, ια ομαδα ερευνητών με επικεφαλής την καθηγήτρια Jacqueline Blissett στο School of Psychology and Aston Institute of Health and Neurodevelopment (IHN) στο Πανεπιστήμιο Aston, ζήτησε από τους γονείς να αξιολογήσουν τη δική τους διατροφική συμπεριφορά και αναζήτησαν συσχετίσεις μεταξύ αυτών των συμπεριφορών και εκείνων των παιδιών τους.
Η ομάδα ομαδοποίησε τους γονείς σε τέσσερα στυλ διατροφής: «τυπική διατροφή», «απαθής διατροφή», «συναισθηματική διατροφή» και «αποφυγή φαγητού». Οι τυπικοί, που αποτελούσαν το 41,4% του δείγματος, δεν έχουν ακραίες συμπεριφορές. Οι μανιώδεις (37,3%) έχουν υψηλά χαρακτηριστικά τροφικής προσέγγισης, όπως το να τρώνε ως απόκριση σε ενδείξεις τροφής στο περιβάλλον και στα συναισθήματά τους, αντί για σήματα πείνας. Οι συναισθηματικοί (15,7%) τρώνε επίσης ως απάντηση στο συναίσθημα, αλλά δεν απολαμβάνουν το φαγητό τόσο πολύ όσο οι μανιώδεις. Όσοι αποφεύγουν το φαγητό (5,6%) είναι εξαιρετικά επιλεκτικοί ως προς το φαγητό και έχουν χαμηλή απόλαυση του φαγητού.
Οι άμεσοι δεσμοί μεταξύ της συμπεριφοράς του παιδιού και του γονέα ήταν ιδιαίτερα σαφείς σε γονείς με άπληστες ή αποτρεπτικές διατροφικές συμπεριφορές, των οποίων τα παιδιά έτειναν να έχουν παρόμοια διατροφική συμπεριφορά. Οι γονείς που είχαν άπληστους ή συναισθηματικούς τρόπους διατροφής ήταν πιο πιθανό να χρησιμοποιήσουν φαγητό για να ηρεμήσουν ή να παρηγορήσουν ένα παιδί, το οποίο στη συνέχεια παρουσίαζε άπληστα ή συναισθηματικά διατροφικά χαρακτηριστικά. Όταν οι γονείς με μανιώδεις ή συναισθηματικές διατροφικές ιδιότητες παρείχαν μια ισορροπημένη και ποικίλη γκάμα τροφών, το παιδί ήταν λιγότερο πιθανό να εκδηλώσει την ίδια συμπεριφορά.
Η έρευνα είναι συνέχεια της προηγούμενης εργασίας της ομάδας, η οποία προσδιόρισε τους τέσσερις κύριους τύπους διατροφικής συμπεριφοράς στα παιδιά και συνέδεσε τις πρακτικές σίτισης των γονέων με αυτά τα χαρακτηριστικά. Η ομάδα θα εξετάσειτώρα την ανάπτυξη μιας παρέμβασης για να υποστηρίξουν τους γονείς να χρησιμοποιήσουν άλλους τρόπους για να ρυθμίσουν τα συναισθήματα, να μοντελοποιήσουν την υγιεινή διατροφή και να δημιουργήσουν ένα υγιεινό περιβάλλον διατροφής στο σπίτι. Αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει στην αποτροπή της μεταβίβασης λιγότερο ευνοϊκών διατροφικών συμπεριφορών από γονέα σε παιδί.
Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ.
Ακολουθήστε το Cibum 
