Ερευνητές ολοκλήρωσαν μια στοχευμένη και ολιστική προσέγγιση διαχείρισης ενός παράσιτου που κατέστρεφε τη καλλιέργεια της πατάτας.
Το 2008, η αγροτική βιομηχανία της Νέας Ζηλανδίας αιφνιδιάστηκε από την άφιξη του ψυλλιδίου της πατάτας (TPP), ενός μικροσκοπικού εντόμου που εξελίχθηκε σε τεράστιο πρόβλημα.
Το TPP μεταφέρει το Candidatus Liberibacter solanacearum, ένα βακτήριο που προκαλεί την ασθένεια zebra chip στις πατάτες. Η ασθένεια αυτή δημιουργεί πικρά μαύρα σημάδια στους κονδύλους, μειώνοντας σοβαρά την ποιότητα της σοδειάς. Μέχρι το 2021, οι καλλιέργειες πατάτας της ποικιλίας Canterbury έχαναν το 5,7% της παραγωγής τους από την ασθένεια zebra chip, εγείροντας ανησυχίες για πιθανή κατάρρευση του κλάδου.
Ο αγώνας κατά αυτού του παρασίτου πήρε θετική τροπή όταν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Lincoln, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Clive Kaiser, ξεκίνησαν μια στοχευμένη και ολιστική προσέγγιση διαχείρισης του παρασίτου.
Το κλειδί για τον έλεγχο του TPP ήταν η κατανόηση του κύκλου ζωής του εντόμου. Για πάνω από μια δεκαετία, οι βιομηχανικοί καλλιεργητές πατάτας ψέκαζαν φυτοφάρμακα με στόχο τα ενήλικα TPP. Ωστόσο, ο Kaiser ανακάλυψε ότι τα ενήλικα αποτελούσαν μόνο το 5% του πληθυσμού, ενώ τα αυγά και οι νύμφες αντιπροσώπευαν το 95%. Επικεντρώνοντας τις εφαρμογές φυτοφαρμάκων στα αυγά και τις νύμφες, ο συνολικός πληθυσμός μειώθηκε και η ανάγκη για υπερβολικούς ψεκασμούς μειώθηκε.
Αλλά η στόχευση ακριβείας δεν ήταν η μόνη στρατηγική που εφάρμοσε η Kaiser. Εισήγαγε επίσης παράγοντες βιοελέγχου, συμπεριλαμβανομένων των πειρατικών σκωληκοειδών, των μικροσκοπικών πειρατικών σκωληκοειδών και των καφέ δερματόπτερων της Τασμανίας, τα οποία κυνηγούν με φυσικό τρόπο το TPP.
Πέρα από αυτά τα φυσικά μέτρα ελέγχου, μια άλλη καινοτόμος προσέγγιση περιελάμβανε τη χρήση ασβεστίου. Δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν σε συνεργασία με το Υπουργείο Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών έδειξαν ότι τα φυτά που είχαν υποστεί επεξεργασία με ασβέστιο απέτρεπαν το TPP από το να τραφεί.
Τα έντομα απέφευγαν τα εμπλουτισμένα με ασβέστιο φυτά, εμποδίζοντάς τα να εξαπλώσουν το Liberibacter και να μολύνουν νέες καλλιέργειες. Αν και ο ακριβής μηχανισμός είναι ακόμη άγνωστος, τα αποτελέσματα είναι ελπιδοφόρα και οι δοκιμές πεδίου στη Νέα Ζηλανδία πρόκειται να ξεκινήσουν αυτή τη σεζόν.
Η μάχη κατά του ψυλλιδίου της πατάτας και της ασθένειας zebra chip αναδεικνύει τη σημασία των καινοτόμων τεχνικών διαχείρισης των παρασίτων. Συνδυάζοντας τη στοχευμένη χρήση φυτοφαρμάκων, παραγόντων βιοελέγχου και νέων αποτρεπτικών μέσων όπως το ασβέστιο, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Lincoln βοήθησαν στη διάσωση της πατάτας.
Ακολουθήστε το Cibum 
