Εκθέτοντας το… Greenwashing
Η διαδικασία ανακύκλωσης ενός πλαστικού μπουκαλιού είναι πολύ πιο περίπλοκη και λιγότερο πράσινη από ό,τι μας κάνουν να πιστεύουμε οι κατασκευαστές. Η ανακύκλωση ενός πλαστικού μπουκαλιού είναι μια διαδικασία πολλαπλών σταδίων που ξεκινά με τη σωστή συλλογή και ταξινόμηση. Υπάρχουν διάφορα συστήματα συλλογής σε ολόκληρη την ΕΕ, το καθένα με τη δική του περιπλοκότητα. Αφού συλλεχθούν, τα μπουκάλια υποβάλλονται σε μια σειρά επεξεργασιών, όπως αφαίρεση καπακιού και ετικέτας και ταξινόμηση κατά χρώμα, για να προετοιμαστούν για μηχανική ανακύκλωση — την κυρίαρχη μέθοδο στην ΕΕ.
Η μηχανική ανακύκλωση περιλαμβάνει το πλύσιμο και τον τεμαχισμό των φιαλών σε μικρές νιφάδες, οι οποίες στη συνέχεια λιώνουν και μορφοποιούνται σε ανακυκλωμένο PET (rPET). Ενώ τα ανακυκλωμένα πλαστικά μπουκάλια χαμηλώνουν τις εκπομπές CO 2 σε σύγκριση με το παρθένο πλαστικό, η διαδικασία ανακύκλωσης εξακολουθεί να συνεπάγεται σημαντική κατανάλωση ενέργειας, εκπομπές και συνολική ρύπανση.
Το μειονέκτημα του downcycling
Παρά τις προσπάθειες ανακύκλωσης, τα πλαστικά μπουκάλια σπάνια επιστρέφουν στην ίδια μορφή. Αντίθετα, συχνά υποβάλλονται σε «υποκύκλωση». Η μετατροπή των φιαλών σε προϊόντα χαμηλότερης ποιότητας, όπως τσάντες ή παπούτσια, διαιωνίζει τα πλαστικά απόβλητα.
Στην πραγματικότητα, μπορεί να αγοράζεις ρούχα από ανακυκλωμένα μπουκάλια και παρθένα πλαστικά, νομίζοντας ότι προέρχονταν από ανακυκλωμένο πλαστικό του ωκεανού.
Τα όρια της ανακύκλωσης
Το πλαστικό δεν είναι απεριόριστα ανακυκλώσιμο με μηχανικά μέσα. Με κάθε κύκλο ανακύκλωσης, οι αλυσίδες πολυμερών υποβαθμίζονται, περιορίζοντας τη χρηστικότητα του υλικού. Ακόμη και το PET, που βρίσκεται συνήθως σε πλαστικά μπουκάλια, υποκύπτει σε αυτήν την υποβάθμιση και χρειάζεται την προσθήκη παρθένου πλαστικού για τη διατήρηση της ποιότητας. Μακροπρόθεσμα, αυτό είναι μη βιώσιμο.
Αποκωδικοποίηση «100% ανακυκλωμένων» αξιώσεων
Οι ισχυρισμοί “100% ανακυκλωμένο” συχνά συγκαλύπτουν την πραγματικότητα ότι οι κατασκευαστές δεν ανακυκλώνουν όλα τα εξαρτήματα της φιάλης. Σύμφωνα με τη νομοθεσία στην Ευρώπη, τα καπάκια των μπουκαλιών πρέπει να είναι κατασκευασμένα από νέο πλαστικό και οι ετικέτες σπάνια περιλαμβάνουν ανακυκλωμένα υλικά. Επιπλέον, οι εταιρείες συχνά προσθέτουν «αποκόμματα πριν από την κατανάλωση» στα «πλήρως ανακυκλωμένα μπουκάλια» τους. Τα υπολείμματα πριν από την κατανάλωση είναι στην ουσία παρθένο πλαστικό. Προέρχονται από υλικά που δεν χρησιμοποιούνται κατά τη διαδικασία κατασκευής άλλων πλαστικών. Έτσι, οι καταναλωτές μπορεί να εκπλαγούν όταν μάθουν ότι το 100% ανακυκλωμένο μπουκάλι μπροστά τους είναι στην πραγματικότητα κατασκευασμένο από κάποιο νέο πλαστικό. Αυτοί οι ισχυρισμοί θολώνουν ακόμη περισσότερο τη γραμμή μεταξύ αληθινής ανακύκλωσης και greenwashing.
Παραπλανητικές πρακτικές
Το BEUC και οι οργανώσεις-μέλη έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου για τους παραπλανητικούς ισχυρισμούς που διατυπώθηκαν από μεγάλες εταιρείες εμφιαλωμένου νερού και ειδοποίησαν τις αρμόδιες αρχές για την ασυμφωνία μεταξύ των ισχυρισμών «100% ανακυκλωμένο» και των πραγματικών πρακτικών αυτών των εταιρειών, τονίζοντας την ανάγκη για μεγαλύτερη διαφάνεια στον κλάδο συσκευασίας. Το CPC-Network και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξετάζουν επί του παρόντος την καταγγελία.
Παρόλα αυτά, εταιρείες συνεχίζουν να αναγράφουν στα μπουκάλια ότι πρόκειται για προϊόν από 100% ανακυκλωμένο υλικό. Είναι καιρός οι αρχές να διασφαλίσουν ότι οι έμποροι θα σταματήσουν να παραπλανούν τους καταναλωτές χρησιμοποιώντας τέτοιους ισχυρισμούς.
Πηγή: beuc.eu
Ακολουθήστε το Cibum 
