Τα ευρήματα διαχρονικής μελέτης σε 500 συμμετέχοντες.
Η έκθεση σε αρσενικό και άλλα τοξικά μέταλλα μπορεί να επιταχύνει την εξέλιξη προς τον διαβήτη, σύμφωνα με μια νέα μελέτη από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Ιλινόις του Σικάγο. Ήδη η Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων EFSA έχει γνωμοδοτήσει ότι το Inorganic As είναι γονοτοξικό καρκινογόνο με πρόσθετες επιγενετικές επιδράσεις
Σε μια διαχρονική μελέτη με περισσότερους από 500 Μεξικανούς Αμερικανούς που ζούσαν στο νότιο Τέξας, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα υψηλά επίπεδα τοξικών μετάλλων στα ούρα προέβλεπαν ταχύτερες αυξήσεις του σακχάρου στο αίμα τα επόμενα χρόνια.
Με βάση αυτά τα αποτελέσματα, τα άτομα με τα υψηλότερα επίπεδα αρσενικού στα ούρα τους προβλήθηκε να χαρακτηριστούν ως προδιαβητικά 23 μήνες νωρίτερα και διαβητικά 65 μήνες νωρίτερα από εκείνα με τη χαμηλότερη έκθεση στο τοξικό μέταλλο.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Diabetes Care , υπογραμμίζει έναν υποτιμημένο παράγοντα κινδύνου για διαβήτη, μια ασθένεια τεράστιας σημασίας για τη δημόσια υγεία που σχετίζεται με σημαντικές διαφορές στην υγεία σε καταστάσεις όπως καρδιαγγειακή νόσο, νεφρική ανεπάρκεια και τύφλωση. Τονίζει επίσης ότι αυτός ο παράγοντας κινδύνου μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη μείωση της έκθεσης σε μολυσμένα τρόφιμα, νερό και άλλα προϊόντα.
«Οι περιβαλλοντικές εκθέσεις έχουν σε μεγάλο βαθμό παραμεληθεί ως οδηγοί της επιδημίας του διαβήτη», δήλωσε η Μάργκαρετ Βάις , φοιτήτρια MD/PhD στο UIC και πρώτη συγγραφέας της μελέτης. «Αυτά τα δεδομένα υποστηρίζουν τη χρήση της περιβαλλοντικής πολιτικής ως νέου εργαλείου για τον μετριασμό του καταστροφικού βάρους του διαβήτη για τα άτομα και την κοινωνία γενικότερα».
Η μελέτη εξέτασε τους κατοίκους της κομητείας Starr του Τέξας, μιας περιοχής κατά μήκος των συνόρων ΗΠΑ-Μεξικού με ένα από τα υψηλότερα ποσοστά διαβήτη και θνησιμότητας λόγω διαβήτη στη χώρα. Αρσενικό και άλλα τοξικά μέταλλα έχουν ανιχνευθεί στα τοπικά υπόγεια ύδατα και αυτά τα στοιχεία μπορεί επίσης να προσληφθούν μέσω τροφών και φαρμάκων.
Ως μέρος ενός ευρύτερου προγράμματος υπό την ηγεσία του Κέντρου Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Χιούστον, 510 συμμετέχοντες παρείχαν δείγματα ούρων και αίματος. Οι ερευνητές μέτρησαν τα επίπεδα διαφορετικών μετάλλων στα ούρα στην αρχή της μελέτης και στη συνέχεια μέτρησαν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τρεις, έξι, 12, 24 και 36 μήνες αργότερα.
Κατά μέσο όρο, τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα αυξήθηκαν σε όλους τους συμμετέχοντες. Αλλά σε εκείνους που αρχικά παρουσίασαν υψηλότερα επίπεδα αρσενικού, σεληνίου, χαλκού, μολυβδαινίου, νικελίου ή κασσίτερου στα ούρα, το σάκχαρο στο αίμα αυξήθηκε με ταχύτερο ρυθμό κατά τη διάρκεια των τριών ετών.
Αυτή η επιτάχυνση θέτει όσους ξεκίνησαν με φυσιολογικά επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους σε κίνδυνο να αναπτύξουν προδιαβήτη και διαβήτη νωρίτερα από άλλους στον πληθυσμό τους – μια πορεία ιδιαίτερα ανησυχητική είπε ο Δρ Robert Sargis, αναπληρωτής καθηγητής στο Ιατρικό Κολλέγιο.
«Στην κλινική ιατρική, ο χρόνος έχει πραγματικά σημασία», δήλωσε ο Sargis, ανώτερος συγγραφέας της μελέτης. «Όσο νωρίτερα αναπτύξετε διαβήτη, και όσο περισσότερο χρόνο έχετε διαβήτη τόσο χειρότερες είναι οι επιπλοκές».
Το πώς το αρσενικό και άλλα μέταλλα αυξάνουν τον κίνδυνο διαβήτη δεν είναι πλήρως κατανοητό. Άλλα μέταλλα, δηλαδή το κοβάλτιο και ο ψευδάργυρος, συσχετίστηκαν στη μελέτη με χαμηλότερα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τα επόμενα χρόνια, υποδηλώνοντας μια πιθανή προστατευτική δράση ορισμένων στοιχείων. Ωστόσο, τα ανησυχητικά αποτελέσματα με το αρσενικό και άλλα τοξικά μέταλλα υποδηλώνουν ότι αποτελούν περιβαλλοντικούς παράγοντες κινδύνου που θα μπορούσαν να αποτελέσουν νέους στόχους για την πρόληψη της νόσου.
«Σε αντίθεση με τη γενετική, τα περιβάλλοντα είναι τροποποιήσιμα. Υπάρχουν πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να μειώσουμε αυτές τις εκθέσεις», είπε ο Sargis. «Πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε εργαλεία στην εργαλειοθήκη μας που δεν έχουμε χρησιμοποιήσει για να αντιμετωπίσουμε τον κίνδυνο του διαβήτη και η περιβαλλοντική πολιτική μπορεί να είναι ένας σημαντικός μοχλός που μπορούμε να τραβήξουμε και ελπίζουμε ότι θα βελτιώσει τις ζωές των ανθρώπων».
Για να διαβάσετε ολόκληρη τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ.
Ακολουθήστε το Cibum 
