Του Νίκου Γδοντέλη*
Πρώτο μου γεύμα σε πλοίο, ήταν μακαρόνια με σάλτσα, στο ΣΑΠΦΩ της ΝΕΛ το 1979 ταξιδεύοντας για Μυτιλήνη και από τότε δεν την αλλάζω με τίποτα!
“Νίκο εσύ θα φας μια καραβίσια μακαρονάδα” είπε ο πατέρας μου! Και έτσι έγινε…. και θυμάμαι πως μου άρεσε…. Δεν θυμάμαι τι ακριβώς μου άρεσε, αλλά ως παιδί, μάλλον μου έκανε εντύπωση η γεύση της σάλτσας.
Ιστορική έχει μείνει η κόντρα της «μακαρονάδας» με το «πιλάφι» στο λιμάνι του Πειραιά. Τους καλύτερους ντελάληδες είχε επιστρατεύσει ο Αθανασούλης, πλοιοκτήτης του θρυλικού «Πύλαρου», ενός «ταχυδρομικού» πλοίου που ο Έλληνας πλοιοκτήτης αγόρασε φτηνά στη Ρουμανία πριν το 1910. Επρόκειτο για το πρώην «Κάρμεν Σύλβα» που στην Ελλάδα έγινε γνωστό ως «Πύλαρος», του οποίου οι ντελάληδες βρίσκονταν σε μόνιμο ανταγωνισμό με τον πλοιοκτήτη του πλοίου «Άσσο». Οι ντελάληδες του «Άσσου» φώναζαν για να εκνευρίσουν τους ντελάληδες του «Πύλαρου» που προσέφεραν μακαρονάδα δώρο σε κάθε ταξιδιώτη, και έκαναν την ίδια ακριβώς προσφορά, μόνο που τη θέση της μακαρονάδας καταλάμβανε το πιλάφι: «ταξίδι με εμάς και ένα πιλάφι δώρο!».
Για την σάλτσα τα υλικά όπως φαντάζεστε είναι απλά:
- κονσέρβα ντομάτα κονκασέ
- ντοματοπελτές
- κρεμμύδι
- σκόρδο
- ελαιόλαδο
- ζάχαρη
- κανέλα
- πιπέρι
- αλάτι
*Νίκος Γδοντέλης, Βιολόγος, MSc Food Science, Γενικός διευθυντής AG ADVENT ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΑΕ.
Ακολουθήστε το Cibum 
