Mορφή επιδημίας έχουν πάρει τα φαινόμενα νοθείας και παραποίησης ελληνικών προϊόντων με προορισμό αγορές του εξωτερικού, προκαλώντας σοβαρά προβλήματα στους έλληνες εξαγωγείς εμβληματικών ΠΟΠ και ΠΓΕ προϊόντων, όπως η φέτα, το ελαιόλαδο και οι ελιές.
Η πρόσφατη αποκάλυψη της διακίνησης νοθευμένης φέτας από ελληνική επιχείρηση προς τις αγορές της Σουηδίας και της Γερμανίας επιβεβαιώνει μια ανησυχητική διάσταση που έχει πάρει το πρόβλημα των αθέμιτων πρακτικών, το οποίο θέτει σε κίνδυνο ακόμα και την αποκλειστικότητα της Ελλάδας στην παραγωγή φέτας.
Από τον περασμένο Ιούλιο κρούσματα με παραποιημένα προϊόντα που εντοπίστηκαν σε τρεις ευρωπαϊκές αγορές, και συγκεκριμένα την αγορά της Σουηδίας, της Γερμανίας και της Βρετανίας, αφορούσαν προϊόντα φέτας αλλά και ελαιολάδου.
Tο γεγονός μάλιστα ότι πλέον οι έλληνες παραγωγοί έχουν να αντιμετωπίσουν πρακτικές νοθείας από εγχώριες επιχειρήσεις που προσεγγίζουν με τα προϊόντα τους τις ξένες αγορές επιδεινώνει την κατάσταση και δημιουργεί τροχοπέδη για την ανάπτυξη εξαγωγών. Αγελαδινό γάλα στη φέτα αντί για αιγοπρόβειο, πυρηνέλαιο σε πρόσμειξη με εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, γλυκόζη στο μέλι συνθέτουν τις πρακτικές που βάζουν σε κίνδυνο το αύριο της ελληνικής παραγωγής, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, οι οποίοι ζητούν πιο αυστηρά πρόστιμα και μέτρα κατά εκείνων που παρανομούν.
«Βροχή» από καταγγελίες
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι περιπτώσεις που είδαν από τα τέλη Ιουλίου το φως της δημοσιότητας αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου καθώς στα συρτάρια του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης υπάρχουν ήδη πάνω από 105 φάκελοι με καταγγελίες και στοιχεία για παραποιήσεις ελληνικών προϊόντων (τυριά, ελαιόλαδο, ελιές) που το επόμενο διάστημα αναμένεται να εξεταστούν καθώς η ηγεσία του υπουργείου δηλώνει αποφασισμένη να βάλει τέλος σε αυτή την κατάσταση και σκοπεύει να εντατικοποιήσει τους ελέγχους, μετά και το τελευταίο κρούσμα εντοπισμού ΠΟΠ ελαιολάδου – μαϊμού τον Αύγουστο.
«Για να σταματήσουμε να απαριθμούμε υποθέσεις νοθείας που πλήττουν ανεπανόρθωτα το εθνικό μας προϊόν, θα πρέπει να εφαρμόζονται αυστηρές διοικητικές και ποινικές κυρώσεις, όπως ορίζει ο νόμος Βορίδη, ώστε οι παραβάτες να το σκέφτονται διπλά και τριπλά πριν προχωρήσουν σε οποιαδήποτε παράνομη δράση με στόχο το κέρδος, κάτι που μέχρι σήμερα δεν γίνεται. Πρέπει οι έλεγχοι από τον ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ να είναι συνεχείς και τα αποτελέσματα αυτών, μαζί με τα ονόματα των εταιρειών που παρανομούν, να δημοσιεύονται άμεσα από νέα επιτροπή που θα δημιουργηθεί με συμμετοχή και μέλος την ΕΔΟΦ, ώστε να μην υπάρχουν καθυστερήσεις στις επιβολές ποινών», αναφέρει ο πρόεδρος της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Φέτας Ιωάννης Βιτάλης. «Κρούω τον κώδωνα του κινδύνου ότι το μέλλον της ΠΟΠ φέτας είναι αμφίβολο με τις συνεχείς διαπιστώσεις νοθείας και κινδυνεύουμε να χαθεί ο ΠΟΠ χαρακτήρας της αν δεν δράσουμε τάχιστα και συντονισμένα, ώστε να συνετιστούν άμεσα οι γνωστοί άγνωστοι παραβάτες», τονίζει χαρακτηριστικά.
Προϊόντα – μαϊμού
Την ίδια ώρα, σοβαρός κίνδυνος ελλοχεύει για τα ελληνικά ΠΟΠ προϊόντα από τις προσπάθειες παράνομης χρήσης της ονομασίας τους στο εξωτερικό και τις απομιμήσεις που κυκλοφορούν στα ράφια των διεθνών αγορών. Η τελευταία απόπειρα εντοπίζεται στη μακρινή Χιλή, όπου εγχώριοι παραγωγοί γαλακτοκομικών προϊόντων με την υποστήριξη ξένων εταιρειών επιχειρούν να οικειοποιηθούν την ονομασία της χρήσης φέτας σε τυροκομικά προϊόντα που παράγουν, καταθέτοντας μάλιστα και επίσημη αίτηση στον τοπικό Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας.
Πρόκειται, όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές, για υπόθεση αντίστοιχη με αυτήν της Σιγκαπούρης, την οποία τελικά οι έλληνες παραγωγοί κέρδισαν ύστερα από σκληρή μάχη. Ολα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως για παράδειγμα η Γαλλία και η Δανία, δεν έχουν πάψει να διεκδικούν να παράγουν φέτα από αγελαδινό γάλα και να βάζουν υπό αμφισβήτηση το ελληνικό ΠΟΠ προϊόν. Σε ανακοίνωσή του μάλιστα ο ΣΕΚ ζητά να οριστούν με νόμο ως εγκληματικές πράξεις οι «ελληνοποιήσεις» και οι νοθείες ΠΟΠ προϊόντων.
Πηγή: in.gr
Κανείς δεν θέλει να δουλεύει μεσημέρι και μετά, κανείς δεν θέλει να δουλεύει Κυριακές, αργίες… Οποιον ρωτήσεις στην εστίαση δεν θα σου μιλήσει για τα λεφτά, θα σου πει ότι δεν μπορεί να πάει σπίτι του ή να βγει τις Κυριακές μαζί με όλο τον κόσμο. Οπότε σκεφτόμουν τι θα ήταν το ιδανικό για όλους. Κάπως έτσι κατέληξα στην ιδέα. Τότε λοιπόν πρότεινα στον κουμπάρο και φίλο μου Σταύρο Σεραφειμίδη να κάνουμε αυτό το μαγαζί. Να βάλουμε από 10.000 ευρώ ο καθένας και με τις γυναίκες μας, Μαρία και Δήμητρα, να το δουλέψουμε. Ηταν μια εποχή που παράλληλα δούλευα στη Βενέτης. Ετσι, ξεκινούσα τη δουλειά 1 η ώρα στο Κουλουράδικο για να φύγω αργότερα να πάω στην εταιρεία όπου είχα αρκετές αρμοδιότητες. Αυτό κράτησε εννέα μήνες. Και το μαγαζάκι μας εκείνο απογειώθηκε, αποτελώντας την αρχή μιας ωραίας ιστορίας».
Το μυστικό της επιτυχίας
Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτό που έκανε πραγματικά τη διαφορά στον κόσμο πέραν της συνταγής των προϊόντων ήταν αφενός το εξειδικευμένο προφίλ του καταστήματος και αφετέρου η όλη διαδικασία παραγωγής. «Οι Κουλουράδες είναι η συνταγή που καθιστά μοναδική τη γεύση των προϊόντων τους αλλά και όλη η προσέγγιση του πράγματος. Οταν εξειδικεύεσαι σε κάτι, του δίνεις όλη σου την προσοχή και παλεύεις να γίνεις άριστος. Αυτή λοιπόν είναι η φιλοσοφία μας, όλη η προσοχή είναι στο κουλούρι και τα παράγωγά του. Οταν ξεκίνησα το κωδικολόγιο του καταστήματος ξεκίνησα με 4 προϊόντα. Ενα κουλουράκι, ένα σταφιδοκούλουρο, μια σοκολάτα και ένα τυρί. Αυτό.
Ο κόσμος όμως ερχόταν και ζητούσε κι άλλες προτάσεις. Οπότε σήμερα φτάσαμε τους 42 κωδικούς προϊόντων, όλα από μια ζύμη. Ο “μάστοράς” μου σε κάθε μαγαζί εξειδικεύεται σε αυτό… όλη μέρα φτιάχνει ένα ζυμαράκι και τα παράγωγά του. Ο κόσμος αυτό είδε. Και έπειτα ήταν ζεστό και η γειτονιά μοσχοβόλαγε όλη μέρα. Ολα αυτά έπαιξαν ρόλο. Σε έναν κοινό φούρνο η παραγωγή ξεκινάει αξημέρωτα. Ο επαγγελματίας θα μπει μέσα στη 1.30. Θα ακολουθήσει το ψήσιμο, το οποίο θα τελειώσει γύρω στις 8. Οπότε μετά, την ώρα που ο περισσότερος κόσμος θα αρχίσει να βγαίνει στους δρόμους, ο φούρνος θα έχει μετατραπεί πλέον σε πωλητήριο. Η μυρωδιά δεν υπάρχει… Αυτό όμως δεν διαφέρει π.χ. από ένα σούπερ μάρκετ.
Ο κόσμος θέλει να βλέπει αυτό που κάνεις, να μυρίζει και να πάρει το προϊόν του ζεστό. Κι εμείς αυτό κάνουμε. Ξεκινάμε δουλειά στις 5 και στις 6 ανοίγουμε τις πόρτες για να αρχίσουμε να πουλάμε. Κάθε 20 λεπτά ψήνουμε φροντίζοντας πάντα η παραγωγή να είναι μικρή και σταθερή έως ότου κλείσει το κατάστημα. Ετσι, όποτε κι αν περάσεις απέξω η γειτονιά μοσχοβολάει».
«Εργαλειοποίηση» του franchise
Με αυτό το «μυστικό» οι Κουλουράδες από εκείνο το κατάστημα της Ναυαρίνου στον Πειραιά, όπου δούλευαν ο κ. Γρίβας με τον κουμπάρο του και τις συζύγους τους, έχουν φτάσει πλέον τα 147 με τους απασχολούμενους συνολικά να ξεπερνούν τους 1.000! Ο τρόπος ανάπτυξης της αλυσίδας έγινε κυρίως μέσω franchise, αφού τα ιδιόκτητα καταστήματα φτάνουν τα 36. «Είναι στρατηγικά τοποθετημένα προκειμένου να έχω εικόνα για το τι συμβαίνει στην αγορά. Εξάλλου, πιστεύω ακράδαντα ότι πρέπει να αποτελείς ο ίδιος το παράδειγμα για την επιχείρησή σου. Επομένως θα συνεχίσουμε να επενδύουμε τόσο σε ιδιόκτητα καταστήματα όσο και σε franchise», λέει ο κ. Γρίβας. Ξεκαθαρίζει, πάντως, ότι ο ίδιος έχει τον κύριο λόγο ακόμα και για τις προσλήψεις του κατάλληλου προσωπικού στο σύνολο των καταστημάτων, αφού πρώτα περάσουν από εκπαίδευση στη σχολή που έχει δημιουργήσει στα Πετράλωνα. Οπως επίσης ελέγχεται ως διασφάλιση του brand κάθε κατάστημα συνεργάτη διαρκώς για την αποπληρωμή υποχρεώσεων και αν ακολουθούνται κατά γράμμα οι κατευθύνσεις που αφορούν τα προϊόντα. «Από εκεί και πέρα λειτουργούμε συμβουλευτικά και όχι διοικητικά στα καταστήματα των συνεργατών μας», σημειώνει.
Διευκρινίζει πάντως ότι είναι ιδιαίτερα προσεκτικός σε ποιον θα δώσει το δικαίωμα του franchise. Oπως αποκαλύπτει σήμερα, υπάρχουν χιλιάδες αιτήσεις για franchise, αν και συνήθως 9 στους 10 κόβονται απ’ τον ίδιο. «Oταν βλέπω απέναντί μου κάποιον που είναι διατεθειμένος να δουλέψει γι’ αυτό και όχι απλώς να επενδύσει κάποια λεφτά που δεν ξέρει τι να τα κάνει, τότε θα του δώσω το χέρι και θα τον βοηθήσω. Τους άλλους τι να τους κάνω; Αυτοί δεν προχωράνε. Eνας ιδιοκτήτης μπορεί να κάνει την υπέρβαση και να δουλεύει για τρεις υπαλλήλους. Eνας υπάλληλος, όμως, δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά τριών. Στο τέλος κανείς δεν είναι ευχαριστημένος».
Η νέα εποχή
Οι Κουλουράδες λοιπόν ετοιμάζονται να μπουν στη νέα εποχή ύστερα και από τις μετοχικές ανακατατάξεις. Ο κ. Γρίβας δεν αποκαλύπτει το μέγεθος της συναλλαγής και εστιάζει στις προοπτικές που έχει η εταιρεία με την είσοδο και του Ινδού επιχειρηματία στο μετοχολόγιο έπειτα από διαπραγματεύσεις που κράτησαν περίπου 9 μήνες.
Τι περιλαμβάνει το στρατηγικό σχέδιο της νέας εποχής; «Πρώτα απ’ όλα θέλουμε τουλάχιστον ένα κατάστημα σε κάθε μεγάλη πόλη της Ελλάδας. Αναλογιστείτε πως τα 100 καταστήματα του δικτύου μας είναι στην Αττική. Νομίζω πως αυτό μπορούμε να το επιτύχουμε σε βάθος τριετίας. Επειτα ξεκινάμε ένα νέο εκπαιδευτικό κέντρο στη Θεσσαλονίκη και θα ακολουθήσει ένα ακόμη στο Ηράκλειο της Κρήτης, με στόχο να μπορούμε να καλύψουμε εκπαιδευτικά όλη την επικράτεια. Και φυσικά είναι και το εξωτερικό, όπου κάνουμε τις πρώτες προσπάθειές μας με τη βοήθεια συνεργατών. Σε λίγο ανοίγει το κατάστημα της Βαλένθια που θα το τρέχουν τρεις Ελληνες που μένουν εκεί και παράλληλα στέλνουμε και δύο παιδιά από εδώ για να τους βοηθήσουν και να τους εκπαιδεύσουν. Ακολουθεί το Σίδνεϊ σε συνεργασία με ομογενή επιχειρηματία που δραστηριοποιείται στον χώρο των ζαχαροπλαστείων. Εκεί καθυστερήσαμε λίγο λόγω πανδημίας, αφού η Αυστραλία έως πρόσφατα δεν επέτρεπε στο έδαφος της αφίξεις απ’ το εξωτερικό. Ο τρίτος στόχος είναι η Νέα Υόρκη», σημειώνει.
Ακόμα και εκεί όμως οι γεύσεις θα είναι ίδιες, αφού τα μίγματα θα φεύγουν, όπως γίνεται τώρα, απ’ τον Μύλο στα Τρίκαλα όπου παράγονται.
Οσο για τον ίδιο τον κ. Γρίβα, πάντως, ήδη δουλεύει και νέα πρότζεκτ. Μεταξύ αυτών και δύο καταστήματα τα οποία έχουν τις βάσεις να εξελιχθούν σε αλυσίδες. Η πρώτη ονομάζεται Σωστοτόστ, και ακολουθεί τη φιλοσοφία του τοστάδικου-σαντουιτσάδικου της δεκαετίας του ’90 και το άλλο είναι το Oliver’s, μια κλασική κρουασαντερί.
Πηγή: protothema
Ακολουθήστε το Cibum 
