Του Γιάννη Ζαμπετάκη*
Η χιονοθύελλα «Ελπίδα» που σάρωσε την Ελλάδα την περασμένη Δευτέρα και Τρίτη και έδειξε για άλλη μια φορά ότι από λόγια πάμε καλά αλλά όταν φτάνει η κρίσιμη στιγμή να διαχειριστούμε μια κρίση τα κάνουμε μαντάρα, μου έφερε στο μυαλό ένα βιβλίο που έχω γράψει με εκλεκτούς συνεργάτες το 2010 με τον τίτλο «Η Πράσινη Κρίση» και υπότιτλο «Πρόληψη και διαχείριση κρίσεων στη διατροφή και στο περιβάλλον» (εκδόσεις Σταμούλη).
Στο βιβλίο αυτό γράφω για την διαχείριση κρίσεων στη βιομηχανία τροφίμων (κεφάλαια 1-6, 9 και 10) και παρουσιάζω δύο σενάρια: το σενάριο της φρίκης και το σενάριο της σιγουριάς.
Το υποθετικό σενάριο ξεκινά ένα βράδυ Παρασκευής (πάντα οι κρίσεις ξεκινάνε βράδυ Πρασκευής – νόμος του Murphy). Οι πιο πολλοί εργαζόμενοι έχουν σχολάσει εκτός από το προσωπικό του τηλεφωνικού κέντρου και ορισμένα στελέχη. Το τηλεφωνικό κέντρο είναι απασχολημένο με το πρόβλημα το οποίο έφτασε και στα media. Το πρόβλημα δεν είναι πλέον απλό. Είναι μια Κρίση!
Σενάριο φρίκης
Σε αυτό το σενάριο, η εταιρεία μας δεν έχει πλάνο διαχείρισης κρίσεων. Οι διευθυντές συσκέπτονται στην αίθουσα συνεδρίων του ΔΣ. Νιώθουν απελπισμένοι μην ξέροντας τι να κάνουν. Προσπαθούν να καταλάβουν τι γίνεται. Τα γεγονότα τρέχουν με καταιγιστικό ρυθμό. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό και ίσως τους χαλάσει όλο το Σαββατοκύριακο. Το ΔΣ αγωνιά για την εξελισσόμενη κρίση και ψάχνει απελπισμένα να βρει τρόπους αντιμετώπισής της. Από το πρωί της μέρας όπου έξι καταναλωτές παραπονέθηκαν ότι βρήκαν γυαλί σε ένα από τα προϊόντα της εταιρείας, το ΔΣ ψάχνει τρόπο να αντιμετωπίσει την κρίση αλλά στην ουσία…ψάχνεται! Το χειρότερο συνέβη με άλλους δυο καταναλωτές που πήραν τηλέφωνο τα … «κανάλια» και έτσι τώρα μια κάμερα και ένας δημοσιογράφος είναι έξω από το εργοστάσιο και θέλουν να πάρουν συνέντευξη από ένα μέλος του ΔΣ…
Σενάριο σιγουριάς
Από την πρώτη στιγμή που φάνηκε ότι το πρόβλημα μπορεί να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, το ΔΣ της εταιρείας αποφάσισε να εφαρμόσει τα πλάνα «ανάκλησης προϊόντος» και «διαχείριση κρίσεων». Ήταν σε όλους γνωστό τι πρέπει να κάνουν, με ποια σειρά και με ποιες προτεραιότητες. Άλλωστε, εφαρμόζουν αυτά τα πλάνα σε ασκήσεις εικονικής ανάκλησης, τουλάχιστον δυο φορές κάθε χρόνο!
Προετοιμάζομαι = προνοώ
Αυτά τα δυο σενάρια μπορεί να φαίνονται υπερβολικά αλλά δεν είναι! Το καθένα απεικονίζει μια ρεαλιστική εικόνα του πώς αντιμετωπίζεται μια κρίση από μια απροετοίμαστη και από μια πλήρως προετοιμασμένη εταιρία, αντίστοιχα.
Στο βιβλίο μας δείχνουμε και περιγράφουμε ποιες ενέργειες πρέπει να έχει κάνει κάθε εταιρία ώστε να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει μια κρίση όταν και αν χρειαστεί.
Ακολουθήστε το Cibum 
